ព្រះពុទ្ធដែលបានត្រាស់ដឹងធម៌ដ៏ប្រសើរផុតអស់មនុស្សនិងទេវតាទាំងឡាយនោះ ព្រោះតែព្រះអង្គបានបំពេញនូវបារមីញាណគ្រប់ទាំង៣០ដោយបរិបូណ៌គឺមិនលើសមិនខ្វះ។ ក្នុងបារមីទាំង៣០នោះក៏មានសច្ចៈមួយនៅក្នុងនោះដែរ ជាបារមីយ៉ាងសំខាន់ដែលអ្នកប្រាជ្ញទាំងឡាយមានព្រះពុទ្ធជាដើមលោកប្រកាន់យកតាំងដើមមកមិនដែលលះបង់ចោលឡើយ ។
ព្រោះហេតុអ្វី ? ព្រោះលោកយល់ថា ពាក្យនិយាយរបស់មនុស្សយើងសំខាន់ណាស់ សុខទុក្ខគឺកើតចេញពីពាក្យសម្តីនេះឯង ដូច្នេះបុគ្គលត្រូវប្រតិបត្តិក្នុងការនិយាយឱ្យបានហ្មត់ចត់ ឱ្យបានទៀងទាត់ គឺហាត់និយាយនៅក្នុងវាចាល្អ៥យ៉ាងគឺ និយាយពាក្យពិតត្រង់ មិននិយាយឡេះឡោះ, និយាយពាក្យពីរោះ មិននិយាយញុះ ញង់, និយាយត្រឹមត្រូវតាមកាលៈទេសៈ, និយាយឱ្យបានជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកស្តាប់ និងនិយាយដោយចិត្តមេត្តា ប្រាថ្នាឱ្យអ្នកដទៃបាននូវសេចក្តីសុខ ឬនិយាយដោយចិត្តសប្បុរស ស្មោះត្រង់មិននិយាយរបៀបព្រួសពិសដាក់អ្នកដទៃ ។
ពាក្យសម្តីទាំង៥នេះមានក្នុងបុគ្គលណា បុគ្គលនោះនឹងបាននាមថាជាបណ្ឌិត និងបានជាទីស្រឡាញ់រាប់អានអំពីអ្នកផងទាំងពួង ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ