ពុទ្ធមន្តគឺជាបាលីគាថាដែលព្រះអង្គទ្រង់សម្តែងហើយដល់សព្វសត្វក្នុងត្រៃភពដោយមិនបានតមពេលណា ឬត្រង់ទីណា កន្លែងណានោះឡើយគឺមិនខុសឆ្គងអ្វីទេ នៅតែពូកែឥតខ្ចោះ ចំណែកវេទមន្តវិញមិនដូច្ចោះទេបើខុសត្រណមហើយនឹងមិនពូកែឡើយ ឬអាចមានទុក្ខទោសដល់អ្នកកាន់របៀនសិល្ប៍ថែមទៀតផង ។
ពុទ្ធមន្តគឺជាមន្តគាថាដ៏ត្រជាក់ត្រជំ មិនយកកំហឹងទល់កំហល់អ្វីឡើយ ដូចឃ្លាថា អ្នកមានទុក្ខភ័យ សោក សូមឱ្យរួចចាកទុក្ខភ័យសោកនោះទៅ ប្រសព្វតែជ័យមង្គលសព្វៗកាល ចំណែក វេទមន្ត គឺជារបៀនសិល្ប៍ សាស្ត្រ យកកំហឹងទល់កំហល់ដូច បាចទឹកមន្ត ប្រាយលាជ បាចអង្ករដេញខ្មោច ដេញពីងឱ្យរត់ខ្ចាត់ខ្ចាយ កុំឱ្យយាយីគេឯងតទៅទៀតបាន ។
វេទមន្តជាវិជ្ជានាំឱ្យសត្វទាំងឡាយវិនាសអន្តរាយ ក្តៅក្រហាយ ចងគំនុំ ចងកម្ម ចងពៀរគ្មានទីបំផុត ចំណែកពុទ្ធមន្តជាវិជ្ជានាំឱ្យសព្វសត្វបានត្រជាក់ត្រជំសុខដុមរម្យនា សូត្រពុទ្ធមន្តកាន់តែច្រើន ចម្រើនសុខចម្រើនយសកាន់តែខ្ពង់ខ្ពស់ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ