ស្រែង ជាជំងឺសើស្បែកមួយប្រភេទងាយឆ្លងជាទីបំផុត តែវាមិនសូវបង្កគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់រដល់អ្នកជំងឺនោះទេ ។ ស្រែង ជាជំងឺបង្កឡើងដោយមេរោគផ្សិតនៅស្រទាប់ស្បែកខាងលើ មេរោគផ្សិតនោះមានឈ្មោះថា ឌែម៉ាតូហ្វ៊ីត (Dermatophyte) ។
ជំងឺស្រែងអាចកើតមានស្ទើរតែគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់ នៅលើរាងកាយរបស់មនុស្សយើង កើតមាននៅលើខ្លួន កើតមាននៅលើក្បាល កើតមាននៅលើបាតដៃ កើតមាននៅលើបាតជើង កើតមាននៅក្រលៀន កើតមាននៅលើមុខ ជាពិសេសនៅលើកំប៉េះគូទ ។
តាមការសង្កេត ជំងឺនេះច្រើនកើតនៅត្រង់កន្លែងស្បែកផ្អឹបគ្នាហើយសើម ដូចជានៅក្រលៀន ក្លៀក ចង្វែកគូទ ឬចន្លោះម្រាមដៃម្រាមជើង ជួនកាលក៏អាចកើតមាននៅក្រោមសុដន់ និងក្រចកផងដែរ ។
ចំពោះរោគសញ្ញាលើស្បែករបស់ជំងឺស្រែងច្រើនមានរាងមូល តែពេលខ្លះក៏មានរូបរាងមិនជាក់លាក់ដែរ ហើយអាការនៃជំងឺនេះមានដូចជា៖
-រមាស់
-ស្រែងមានរាងជាបន្ទះមូល ក្រមរៗ ហើយនៅគែមៗជុំវិញបន្ទះនោះ រាងខ្ពស់
-សភាពស្បែកឡើងក្រហមជាងផ្នែកកណ្ដាលដែលមានលក្ខណៈដូចជាស្បែកធម្មតា
-កន្លែងខ្លះក៏មានរោគសញ្ញាផ្សេងពីនេះដែរ ដូចជានៅក្បាលនិងបាតដៃ ដែលតម្រូវទៅជួបជាមួយគ្រួពេទ្យទើបដឹងច្បាស់។
ស្រែងមិនមែនជាជំងឺដែលបង្កឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងទេ ប៉ុន្ដែមានករណីខ្លះធ្ងន់វាអាចស្តែងចេញដូចជា៖
-បើសិនជាកើតមានលើពុកមាត់ វាធ្វើឱ្យរលាករន្ធរោមជ្រៅ បង្កឱ្យហើមប៉ោង ឬអាចមានខ្ទុះទៀតផង ។
-ប្រសិនបើវាកើតនៅលើក្បាល វាធ្វើឱ្យសក់ជ្រុះ និងធ្វើឱ្យរំខានដល់អ្នកជំងឺដោយសារការរមាស់ថែមទៀតផង ជាពិសេសនៅត្រង់កន្លែងដែលកើតនោះ បើវាធ្ងន់គឺមិនអាចដុះសក់វិញបានទេ ។
ជាទូទៅ ជំងឺនេះទំនងជារាលដាលដោយសារនៅពេលកើតស្រែង អ្នកជំងឺច្រើនតែអេះ ពេលនោះហើយដែលមេរោគនេះតោងជាប់នៅក្រចក លុះនៅពេលយកដៃនោះទៅអេះនៅកន្លែងផ្សេងទៀតវាអាចឆ្លងបាន ។
ជំងឺស្រែងដែលកើតនៅលើស្បែក អាចប្រើប្រាស់ថ្នាំលាបសម្រាប់ព្យាបាលរយៈពេល៣ទៅ៤សប្តាហ៍ ។ ចំពោះស្រេងដែលកើតមាននៅលើស្បែកក្បាល ពុកចង្កា លើក្រចក ចាំបាត់ត្រូវធ្វើការព្យាបាលជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេស ហើយរយៈពេលនៃការព្យាបាលអាចយូរគឺចាប់ពី៣ទៅ៤ខែ ។
ដើម្បីការពារកុំឲ្យកើតមានជំងឺស្រែង លោកអ្នកនាងកញ្ញាត្រូវតែធ្វើអនាម័យខ្លួនប្រាណជាប្រចាំ ងូតទឹកសម្អាតខ្លួនជាមួយសាប៊ូ ។ ជាពិសេស ក្រោយពេលងូតទឹករួច ត្រូវជូតសម្អាត ខ្លួនឱ្យស្ងួត ។
គួរប្រយ័ត្នជាមួយការប្រើប្រាស់សម្ភាររួមគ្នា ដូចជាសារុង ក្រមា អាងហែលទឹករួមជាដើម។ លើសពីនេះទៀត បើសិនជាលោកអ្នកកើតជំងឺស្រែងនៅដៃ ជើង និងក្រចក គួរតែធ្វើការព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយ ព្រោះកន្លែងទាំងនេះជាប្រភពដែលអាចឆ្លងរាលដាលទៅកន្លែងផ្សេងៗបានយ៉ាងងាយ ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលល្អបំផុតនៅពេលកើតមានជំងឺនេះ លោកអ្នកគួរប្រញាប់ទៅពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ ដើម្បីធ្វើការពិនិត្យ និងព្យាបាលឱ្យបានច្បាស់លាស់ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ