កុមារសុំទានតាមដងផ្លូវ ៖ ការដាក់ទានជាការសង្គ្រោះ ឬធ្វើបាប?
- ភ្នំពេញ
ខណ:កុមារជាច្រើន មានឱកាសចូលរៀនតាមសាលានោះ កុមារី សំ ភី អាយុ៩ឆ្នាំ កំពុង លើកដៃសុំលុយគេតាមផ្លូវ ដើម្បីរស់ទោះបីជាប្អូនចង់រៀនដូចកូនគេផ្សេងទៀតក្តី ។…
ខណ:កុមារជាច្រើន មានឱកាសចូលរៀនតាមសាលានោះ កុមារី សំ ភី អាយុ៩ឆ្នាំ កំពុង លើកដៃសុំលុយគេតាមផ្លូវ ដើម្បីរស់ទោះបីជាប្អូនចង់រៀនដូចកូនគេផ្សេងទៀតក្តី ។…
ខណ:កុមារជាច្រើន មានឱកាសចូលរៀនតាមសាលានោះ កុមារី សំ ភី អាយុ៩ឆ្នាំ កំពុង លើកដៃសុំលុយគេតាមផ្លូវ ដើម្បីរស់ទោះបីជាប្អូនចង់រៀនដូចកូនគេផ្សេងទៀតក្តី ។
សំភី ជាកុមាររីម្នាក់ក្នុងចំណោមវត្តមានកុមារតូចៗជាច្រើនដើរសុំទាននៅតាមទីសាធារណៈនៅរាជធានីភ្នំពេញ ។ វាបានបង្កើតជាចម្ងល់ក្នុងចិត្ត និងមន្ទិលដល់អ្នកមានបំណងផ្តល់ទានជួយសង្គ្រោះកុមារទាំងនោះ តើគួរដាក់ទានដល់ពួកគេ ឬយ៉ាងណា ? កុមារី សំ ភី អាយុ៩ឆ្នាំ ដែលបានបោះបង់ការសិក្សាត្រឹមថ្នាក់ទី២ បានរៀបរាប់ថា ប្អូនមិន ចង់ដើរសុំទានគេទេ ហើយប្អូនក៏ចង់ទៅរៀនដូចកុមារដទៃទៀតដែរ ប៉ុន្តែប្អូនត្រូវតែដើរសុំទានបែបនេះត្រូវការលុយ ដើម្បីជួយចិញ្ចឹមគ្រួសារ ។ កុមារី ខាងលើបន្ថែមថា នាងធ្លាប់បានចូលរៀននៅសាលាអង្គការមួយ ក្នុងក្រុងភ្នំពេញ ប៉ុន្តែក៏ឈប់រៀនវិញដោយសារតែអង្គការជួយបានតែប្អូនស្រីមួយ ខណៈប្អូន និងគ្រួសារគ្មាននរណាជួយរកលុយ ។
សំភី បានបន្តថា កាលនៅពេលប្អូនមានឱកាសទៅរៀនប្អូនទៅរៀនមែន តែក៏មិនសប្បាយ ចិត្តដែរ ដោយសារតែឪពុកម្តាយចេះតែមើលមុខ ដោយមិនពេញចិត្តឲ្យនាងទៅរៀននឹងគេ ហើយពេលខ្លះត្រូវគ្រូស្តីអោយផង ក៏សម្រេចចិត្តឈប់រៀនតែម្តង ។
នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញរូបភាពនៃការសុំទានមានជាច្រើនយ៉ាង ដោយកុមារខ្លះដើរលក់ផ្កា តាមភ្លើងស្តុបឬតាមហាងនានា ហើយកុមារខ្លះខ្លះទៀតកាន់អំបោសស្លាបមាន់ ឬក្រណាត់ ជូតឡានឲ្យគេជាដើម ។ កុមារខ្លះមកជាក្រុម ខ្លះមកជាមួយនឹងឪពុកម្តាយ ខ្លះមកតែឯង ។
កុមារា រតនា អាយុ៨ឆ្នាំ ដែលតែងតែសុំលុយអ្នកដំណើរម្តុំរង្វង់មូលតាខ្មៅ ខេត្តកណ្តាល បានអោយដឹងថា ក្នុងគ្រួសាររបស់ប្អូនមានបងប្អូន៥នាក់ ហើយគ្មានអ្នកណារកស៊ីចិញ្ចឹម នោះទេ ។ កុមារារូបនេះអះអាងថា ខ្លួនបានដើរសុំលុយនេះជាមួយក្រុមរបស់ខ្លួនមានគ្នា៤នាក់ ហើយបានចែកលុយគ្នានៅពេលសុំលុយបានក្នុងមួយថ្ងៃ ដោយមួយថ្ងៃប្អូនអាចរកលុយបានចន្លោះពី២០០០០ ទៅ៣០០០០រៀល ។
រីឯកុមារី មិថុនា អាយុ៦ឆ្នាំវិញ បានអោយដឹងថា មួយថ្ងៃនាងសុំបាន២០០០០រៀល ដោយដើរសុំគេតាមផ្លូវ ចាប់តាំងពីផ្ទះមកពីរនាក់បង ។ កុមារីរូបនោះបានឲ្យដឹង ប្អូនស្រីតែងដើរសុំគេ តែមួយពេលទេ ដោយមួយពេល គឺទៅរៀន ។
លោក ហង្ស សីហា ជាប្រជាពលរដ្ឋនៅរាជធានីភ្នំពេញមួយរូបបានឲ្យដឹងថា ការដែល ឃើញក្មេងៗដើរសុំទានគេពាសវាលពាសកាលបែបនេះ វាអាណោចអាធម៌ណាស់ ប៉ុន្តែមិន ដឹងធ្វើម៉េច ។
លោក យង់ គឹមអេង ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលប្រជាពលរដ្ឋ ដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ និងសន្តិភាព បាន អោយកម្មវិធីលុយដឹងថា ការផ្តល់លុយកាក់អោយទៅកុមារនៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវវាជាប់ពាក់ព័ន្ធ និងពលកម្មកុមារដោយកុមារខ្លះត្រូវបានជនដទៃបញ្ជូនពួកគាត់មកដើរសុំទាន នៅតាមទីក្រុង ឬទីសាធារណៈ ហើយនៅពេលដែលយើងបន្តផ្តល់លុយកាក់បែបនេះពលកម្មកុមារនឹងកាន់តែកើតមានបន្ថែមទៀត ។
លោក យង់ គឹមអេង បន្ថែមថា ៖«ពួកគាត់អត់បានទៅរៀនសូត្រពួកគាត់ត្រូវបានគាបសង្កត់ធ្វើទុក្ខ ដើម្បីអោយមកសុំទានតាមដងផ្លូវ ។ យើងឃើញហើយនៅពេលខ្លះយើងឃើញមានឪពុកម្តាយចាំសង្កេតមើលកូនៗរបស់គេហ្នឹងដើរសុំលុយ ប្រសិនបើកូនៗ ឬក្មេង ដែលគេយកទៅដាក់ហ្នឹងមិនប្រឹងសុំទេគេច្រើនគំរា.មកំហែ.ង ។ ជុំវិញបញ្ហានេះ យើងមិនគួរអោយមានហើយអ្នកដែលធ្វើដំណើរក៏គួរពិចារណាដែរ ។ ការអាណិតអាសូរជារឿងមួយ ប៉ុន្តែកុំអោយមានពលកម្មកុមារដែលជិះឥទ្ធពលអាក្រក់ដល់កុមារដល់អនាគតរបស់កុមារ»។
ដោយឡែក លោក តូច ចាន់នី អ្នកនាំពាក្យក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនិតិ សម្បទា បានអោយកម្មវិធីលុយ នៃសារព័ត៌មានកោះសន្តិភាព ដឹងថា «មែនទែនទៅ ការអោយលុយក្មេងតាមចិញ្ចើមថ្នល់វាជះឥទ្ធិពលមិនល្អទេ យើងមើលឃើញអ៊ីចឹងនឹងភ្នែក ។ វាជះឥទ្ធិពលមិនល្អទេ សម្រាប់សង្គមជាតិយើងទេ ហើយវាបង្ហាញពីភាពអាណាធិបតេយ្យ បង្ហាញពីភាពបាត់សណ្តាប់ធ្នាប់ក្នុងសង្គម ។ ក៏ប៉ុន្តែទំនៀមទម្លាប់របស់ ប្រពៃណីខ្មែរ យើងគឺត្រូវតែធ្វើបុណ្យធ្វើទាន យើងមិនអាចហាមឃាត់ពលរដ្ឋបាននោះទេ ។ ទានជាជាសណ្តានចិត្តរបស់គាត់ តែបើយើងគិតពីរូបភាពវាជះឥទ្ធិពល មិនល្អទេដល់សង្គម ជាតិយើង»។ លោក តូច ចាន់នី បន្តថា ការដោះស្រាយបញ្ហាជនអនាថា ក្រសួងមានយន្តការ និងគោលនយោបាយ ប៉ុន្តែការអនុវត្តនៅមានភាពមិនទាន់ប្រទាក់ក្រឡាគ្នានៅឡើយ ។ ក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនិតិសម្បទា មានមណ្ឌលសម្រាប់ផ្តល់ដល់ជនអនាថា ស្នាក់នៅមាននិតិវិធីសម្រាប់ចិញ្ចឹមពួកគាត់បណ្តុះបណ្តាលពួកគាត់សម្រាប់រៀនសូត្រ តែជនអនាថាទាំងនោះមិនចង់ទទួលយកការជួយរបស់រដ្ឋាភិបាលរៀបចំនោះទេ ។
លោក តូច ចាន់នី បន្ថែមថា «ពេលយើងប្រមូលយកពូកគាត់ទៅបានបន្តិចពួកគាត់លួចរត់ គាត់សុំចេញ ហើយគាត់សុខចិត្តមករស់នៅតាមចិញ្ចើមថ្នល់ ពីព្រោះនៅតាមចិញ្ចើមថ្នល់ ពួកគាត់ងាយ ស្រួលរកលុយ ងាយរកប្រាក់ចំណូល គាត់រកបានច្រើន ។ តាមការសិក្សារបស់យើងក្នុងម្នាក់គាត់រកបានរាប់ម៉ីនក្នុងមួយថ្ងៃៗគាត់សុខចិត្តនៅអ៊ីចឹងគាត់មានសេរីភាព» ។
លោក តូច ចាន់នី បន្តថា បច្ចុប្បន្នប្រសិនបើជនអនាថាទាំងនោះ មានជីវភាពក្រីក្រ ពួកគាត់នឹងទទួលបានប័ណ្ណសមធម៌ (ប័ណ្ណក្រីក្រ) និងថវិកាដែលរាជរដ្ឋាភិបាលរ់ងចាំជួយពួកគាត់ ជារៀងរាល់ខែ ប៉ុន្តែពួកគាត់នៅតែចូលចិត្តជីវិតគាត់បែបនោះ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ