ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

«អន្សមបុណ្យ​ភ្ជុំ» ត្រូវ​បាន​ក្រុម​យុវជន​រៀបចំ​លើ​​ទឹកដី​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​សៀមរាប​

2 ខែ មុន
  • សៀមរាប

ខេត្ត​សៀម​រា​ប ៖ នំ​អន្សម គឺ​ជា​នំ​ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ស្ទើរ​គ្រប់​ក្រុម​គ្រួសារ តែង​តែ​រៀបចំ​វេច​នំអន្សម​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ មិន​ដែល​ខាន​ក្នុង​រដូវ​បុណ្យចូលឆ្នាំ​ខ្មែរ ជា​ពិសេស​ រដូវ​បុណ្យ​ភ្ជុំបិណ្ឌ ក្រៅពី​ពិធី​បុណ្យ​ទាំង​ពីរ​នេះ ក៏​មាន​ពិធី​មង្គលការ​ក៏​គេ​តែង…

ខេត្ត​សៀម​រា​ប ៖ នំ​អន្សម គឺ​ជា​នំ​ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ស្ទើរ​គ្រប់​ក្រុម​គ្រួសារ តែង​តែ​រៀបចំ​វេច​នំអន្សម​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ មិន​ដែល​ខាន​ក្នុង​រដូវ​បុណ្យចូលឆ្នាំ​ខ្មែរ ជា​ពិសេស​ រដូវ​បុណ្យ​ភ្ជុំបិណ្ឌ ក្រៅពី​ពិធី​បុណ្យ​ទាំង​ពីរ​នេះ ក៏​មាន​ពិធី​មង្គលការ​ក៏​គេ​តែង ឃើញ​មាន​វេច​នំអន្សម​ផង​ដែរ ។

តាម​ការ​កត់សម្គាល់​ ឃើញ​នៅ​មុន​ថ្ងៃ​ភ្ជុំបិណ្ឌ ឬ​ភ្ជុំ​ធំ មួយ​ឬ​ពីរ​ថ្ងៃ ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​តែង​ញាប់ដៃ​ញាប់​ជើង ម្នីម្នា​រៀបចំ​វេច​នំអន្សម ដើម្បី​ទុក​ចូលរួម​ក្នុង​ឱកាស​ភ្ជុំបិណ្ឌ ។ ជាក់ស្តែង នៅ​ខេត្តសៀម​រាប កាលពីព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី២៨ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ​២០២៤ ​នេះ សហភាព​សហព័ន្ធ​យុវជន​កម្ពុជា​ខេត្ត បាន​សហ​ការ ជាមួយ​សមាគម​ចុងភៅ​កម្ពុជា ក្រោម​ការ​ដឹកនាំ​របស់ ឯកឧត្តម ប្រាក់ សោភ័ណ ប្រធាន​សហ​ភាព​សហព័ន្ធ​យុវជន​កម្ពុជា​ខេត្ត និង​ជា​អភិបាល​នៃ​គណៈ​អភិបាលខេត្ត ដោយ​មា​ការ​ចូលរួម​ពី​ឯកឧត្តម លោក​ជំទាវ​សមាជិក​ក្រុម ប្រឹក្សា​ខេត្ត គណៈ​អភិបាលខេត្ត ថ្នាក់​ដឹក នាំ​មន្ទីរ អង្គភាព កងកម្លាំង​ទាំង​បី មន្ត្រីរាជការ និងសមាជិក​សមាជិកា​សហភាព​សហព័ន្ធ​កម្ពុជា​ខេត្ត ដើម្បី​រៀបចំ​កម្មវិធី​វេច​នំអន្សម​មហា​គ្រួសារ​មន្ត្រីរាជការ សហភាព​សហព័ន្ធ​យុវជន​កម្ពុជា នៅ​បរិវេណ​សួនច្បារ​ព្រះ​អង្គ​ចេក ព្រះ​អង្គ​ចម ក្នុង​ក្រុង​សៀមរាប ។

តាម​ការ​បញ្ជាក់​របស់​លោក សំកុល សុចិ​ត្រា អនុប្រធាន​សហភាព​សហព័ន្ធ​យុវជន​កម្ពុជា​ខេត្ត និង ជា​អភិបាល រង​ខេត្ត បានឱ្យ​ដឹង​ថា ការ​វេច​អន្សម មហា​គ្រួសារ​មន្ត្រីរាជការ សហភាព​សហព័ន្ធ​យុវជន​កម្ពុជា នាំ​គ្នា​វេច​នោះ គឺ​មាន នំ អន្សមជ្រូក នំអន្សមចេក , នំ​បត់ និង​នំគម ជាដើម​។ ម្យ៉ាងទៀត ការ​វេច​នំអន្សម​នៅ​ថ្ងៃនេះ គឺ​បាន​បង្ហាញ​នូវ​ភាព​សាមគ្គី​គ្នា នៃ​មហា​គ្រួសារ​ខ្មែរ​យើង ព្រមទាំង​ធ្វើការ​ទាក់ ទាញ​ដល់​បងប្អូន​ជា​ភ្ញៀវ​ទេសចរ ដែល​បាន​ចូល​មក​កម្សាន្ត​នៅ​លើ​ទឹកដី​ប្រវត្តិ សាស្ត្រ​អង្គរ​នេះ បាន​ភ្លុក​នូវ​រសជាតិ នូវ​នំអន្សម​កូន​ខ្មែរ នៃ​ខេត្តសៀមរាប ។

​លោក​បាន​បន្ត​ថា ការ​វេច​នំអន្សម​នេះ គឺ ជា​រដូវ កាលដែល​ប្រជា​ពុទ្ធបរិស័ទ​ខ្មែរ យើង កាន់សាសនា​ព្រះពុទ្ធ តែងតែបាន​គោរព​ប្រតិបត្តិ​នៅ​ពេល​រដូវ​បុណ្យ​ភ្ជុំបិណ្ឌ ក៏​ដូច​ជា​ពិធី​បុណ្យចូលឆ្នាំ​ខ្មែរ​ផង​ដែរ ។ ម្យ៉ាងទៀត​ការ​វេច​នំអន្សម​នេះ ក៏​ដើម្បី​បង្ហាញ​នូវ​ប្រពៃណី​ដូនតា​ដែល​បាន​បន្សល់ ត រៀង​មក ហើយ​ជា​ការ​បង្ហាញ​ឱ្យ​យុវជន​យើង បាន​បន្ត​ថែរក្សា​ប្រពៃណី​នេះ​ឱ្យ​បាន​គង់វង្ស​ទៀត​ផង ។ ចំពោះ​អន្សម​ដែល​បាន​ពី​ការ​ចូលរួម​គ្នា​វេច​នៅ​ពេល​នេះ និង​យក​ទៅ​ធ្វើការ​ឧបត្ថម្ភ​ដល់​មណ្ឌល កុមារ​កំព្រា , មន្ទីរពេទ្យ​កុមារ​ជាដើម ។

ចំពោះ​អត្ថន័យ​របស់​នំអន្សម «​អន្សម​» តាម​វចនានុក្រម​សម្ដេច​ព្រះសង្ឃ ជួន ណាត បាន​ពន្យល់​ថា ជា​ឈ្មោះ នំ ធ្វើ​ដោយ​អង្ករដំណើប​ខ្ចប់​ដោយ​ស្លឹក​ស្រស់ (​តាម​ធម្មតា ច្រើន​ប្រើ​ស្លឹកចេក​) មាន​រាង​មូល​ស្មើ​ចុង​ស្មើ​ដើម ចម្អិន​ដោយ​ស្ងោរ ឬ​អាំង​ក៏​មាន គឺ អន្សមចេក អន្សមជ្រូក អន្សមដូង អន្សមអាំង ។ ដោយ​យោង​តាម​ឯកសារ​មួយ​ចំនួន​បានឱ្យ​ដឹង​ថា ក្នុង​សម័យ​ព្រះបាទ​ជ័យ​វរ​ន្ម័​ទី​៧ ប្រទេស​កម្ពុជា​ប្រកាន់​សាសនាព្រាហ្មណ៍ ហើយ​របស់​ប្រើប្រាស់ និង សម្ភារ​ភាគច្រើន​តែ​មាន​ទំនាក់ទំនង​នឹង​សាសនា តួយ៉ាង​នំ អន្សម​នេះ​ជាដើម ដែល​ជា​ស្បៀង​បម្រុង​នៅ​ពេល​ចេញ​ទៅ​ធ្វើ​សិ​ក​សង្គ្រាម ។

ម្យ៉ាងទៀត ក្នុង​សាសនាព្រាហ្មណ៍​នំ អន្សម គឺ​តំណាង​ឱ្យ​លិង្គព្រះឥសូរ ចំណែកឯ​នំគម​វិញ គឺ​តំណាង​ឱ្យ​យោនី នាង​ឧមា ដែល​ជា​ព្រះ​មហេសី​របស់​ព្រះ ឥសូរ ។ ម្ល៉ោះហើយ​ទើប​យើង​តែងតែ​ឃើញ​នំ​ប្រភេទ​នេះ ក្នុង​ពិធីបុណ្យ​ទាន អម​ជាមួយនឹង «​នំគម​» ដែល​ជា នំ​ប្រពៃ ណី​ខ្មែរ​ផង​ដែរ ។​ដោយសារ​ជំនឿ​សាសនាព្រាហ្មណ៍​ត្រូវ​បាន​ដក់​ជាប់ ក្នុង​ផ្នត់គំនិត​ខ្មែរ​គ្រប់​គ្នា​ទៅ​ហើយ​នោះ (​បើ​តាម​សាសនា ព្រះពុទ្ធ ពុំ​មាន​យកនំ​ទៅ​បោះ​បាច ឬ សែន​ដូច្នេះ​ទេ មាន​តែ​សាសនាព្រាហ្មណ៍​តែ​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ​) ទើប​ខ្មែរ​យកនំ​អន្សមជ្រូក អន្សមចេក នំគម នំ​បត់​ទាំងនេះ​ទៅ​ប្រគេន​ព្រះសង្ឃ​វិញ ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​សាសនា​ទាំង​ពីរ​លាយឡំ​គ្នា​ដូច​យើង​ឃើញ​សព្វ​ថ្ងៃនេះ​។

«​នំអន្សម​» មាន​ដើម កំណើត​តាំងពី​បរម​បុរាណកាល​មក ក្នុង​ប្រវត្តិ​នំ​ប្រពៃណី​ខ្មែរ និង​ត្រូវ​បាន​គេ​ឃើញ​វត្តមាន​នំ​មួយ​ប្រភេទ​នេះ​នៅ​ក្នុង​ពិធីបុណ្យ ប្រពៃណី​ខ្មែរ ដូច​ជា​បុណ្យចូលឆ្នាំ​ខ្មែរ បុណ្យ ភ្ជុំបិណ្ឌ ក្នុង​ពិធី​រៀប​អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង​ពិធីបុណ្យ​សាសនា​មួយ​ចំនួន​ទៀត​។ ការ​ដែល​យកនំ​ទាំង​អស់នេះ​ទៅ​វត្ត​នៅ​ថ្ងៃ​ភ្ជុំបិណ្ឌ​មក​ពី​បុណ្យ​នេះ​ក៏​ដូច​ជា បុណ្យ​ផ្សេង​ទៀត ជាប់​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ព្រហ្មញ្ញសាសនាផង​ដែរ​៕​

អត្ថបទសរសេរ ដោយ

កែសម្រួលដោយ