រឿងធ្វើបុណ្យលាងបាបនេះជាទស្សនៈមួយកប់ជ្រៅទៅក្នុងផ្នត់គំនិតអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា ដោយមតិភាគច្រើនយល់ថា ធ្វើបុណ្យលាងបាប គឺសំដៅន័យរាល់អំពើបាបដែលគេធ្វើកន្លងមកទាំងប៉ុន្មាននឹងត្រូវរលាយសាបសូន្យអស់នៅពេលដែលគេធ្វើបុណ្យកុសលដើម្បីលាងជម្រះនូវអំពើបាបទាំងនោះ ។
តាមពិតទៅទស្សនៈបែបនេះមិនទាន់ត្រឹមត្រូវសោះឡើយ ព្រោះបុណ្យនិងបាបមិនអាចស៊ីសង ឬលាងសម្អាតឱ្យគ្នាបានទេ ។ នៅក្នុងលទ្ធិព្រះពុទ្ធសាសនាគ្មានវិធីធ្វើបុណ្យលាងបាបទេ តែបុណ្យមានអានុភាពច្រើនជាងបាប ដូច្នេះពុទ្ធសាសនាមានវិធីធ្វើបុណ្យដើម្បីរម្ងាប់បាបអកុសលមិនឱ្យកើតឡើងក្នុងខន្ធសន្តានបាន ។
នេះជាសត្យានុម័តនៃទ្រឹស្តីពុទ្ធសាសនា សូម្បីព្រះភគវាក៏ទ្រង់មិនបានជួយលាងបាបឱ្យសត្វលោកណាដែរ តែព្រះអង្គបានចង្អុលបង្ហាញផ្លូវឆ្ពោះទៅរកសេចក្តីសុខ ទៅកាន់ទីរំលត់ទុក្ខ ប៉ុន្តែដើម្បីបានមង្គលទាំងអស់នេះ យើងចាំបាច់ត្រូវតែប្រឹងដើរដោយខ្លួនឯង ពោលគឺប្រព្រឹត្តអំពើល្អដោយខ្លួនយើងផ្ទាល់ គ្មានអ្នកណាធ្វើជំនួសបានទេ ។
ព្រះដ៏មានព្រះភាគបានត្រាស់ទូន្មានថា សេចក្ដីបរិសុទ្ធរបស់មនុស្ស ត្រូវអាស្រ័យលើការធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវអំពើល្អ អំពើសុចរិតដោយខ្លួនឯង មិនមែនអាស្រ័យទៅលើការអាណិតអាសូរអំពីអ្នកណាឡើយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ