រាជធានីភ្នំពេញ ៖ មេដឹកនំាសហព័ន្ធសហជីព និងសមាគមចំនួន១៧ ក្នុងនាមតំណាង សហព័ន្ធសហជីព សមាគម កម្មករនិយោជិត វិស័យកាត់ដេរ និងស្បែកជើងទូទំាងប្រទេស បានដាក់លិខិតជូនដល់ប្រធានសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជា (GMAC) ដើម្បីធ្វើកូដកម្មនៅតាមបណ្តាក្រុមហ៊ុន សហគ្រាស គ្រឹះស្ថាន ដោយអត់ចូលធ្វើការចាប់ពីថ្ងៃទី១២ ខែមីនា រហូតមានដំណោះស្រាយសម
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ មេដឹកនំាសហព័ន្ធសហជីព និងសមាគមចំនួន១៧ ក្នុងនាមតំណាង សហព័ន្ធសហជីព សមាគម កម្មករនិយោជិត វិស័យកាត់ដេរ និងស្បែកជើងទូទំាងប្រទេស បានដាក់លិខិតជូនដល់ប្រធានសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជា (GMAC) ដើម្បីធ្វើកូដកម្មនៅតាមបណ្តាក្រុមហ៊ុន សហគ្រាស គ្រឹះស្ថាន ដោយអត់ចូលធ្វើការចាប់ពីថ្ងៃទី១២ ខែមីនា រហូតមានដំណោះស្រាយសមស្របតាមការទាមទាររបស់ខ្លួន ។
លិខិតជូនដំណឹងរបស់សហព័ន្ធសហជីពដែលចុះផ្សាយនៅថ្ងៃទី២៦ កុម្ភៈ បានលើកឡើងថា ដោយគោរពតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ច្បាប់ស្តីពីការងារ និងមានសំណើពីសហជីព និងកម្មករនិយោជិត ស្នើសុំធ្វើកូដកម្មដោយមិនចូលធ្វើការងារចាប់ពីថ្ងៃទី១២ ខែមីនា តទៅ រហូតមានដំណោះស្រាយឱ្យកម្មករ ។
លិខិតបានបញ្ជាក់ពីមូលហេតុដែលធ្វើកូដកម្ម ដោយសារតែការរស់នៅមានការលំបាករបស់កម្មករនិយោជិត បច្ចុប្បន្ននេះ ទើបបានតំណាងសហជីពស្នើឱ្យក្រុមហ៊ុនជួយបង្កើនប្រាក់ឈ្នួលដល់កម្មករឱ្យបានសមរម្យ ។ ប៉ុន្តែកន្លងមក ការផ្តល់ឱ្យពួកគេមួយចំនួនតូចនេះ ពិតជាមិនអាចឱ្យពួកគេដោះស្រាយបញ្ហាដែលកំពុងកើតឡើងនេះបានទេ ព្រោះតាមការស្រាវជ្រាវរបស់គណៈកម្មការត្រីភាគីបានបង្ហាញថា យ៉ាងហោចណាស់កម្មករក្នុងមួយនាក់ចំណាយប្រាក់ចាប់ពី១៥៧ទៅ១៧៧ដុល្លារអាមរិក ផ្ទុយទៅវិញ រដ្ឋាភិបាលផ្តល់ប្រាក់ឈ្នួលតែ១០០ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ ។ ចំណែកនិយោជកវិញ បានចំណេញពីវិស័យនេះយ៉ាងច្រើន ហេតុដូចនេះបានជាពួកគេនៅតែបន្តស្នើឱ្យមានការផ្តល់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាបន្ថែមទៀត ។
លិខិតជូនដំណឹងលើកឡើងទៀតថា កន្លងមក មានការតវ៉ាពីសំណាក់កម្មករនិយោជិត ហើយមានបញ្ហាមួយចំនួនបានកើតឡើងចំពោះកម្មករ យ៉ាងណាក៏ដោយ ពួកគេបានត្រឡប់ចូលធ្វើការងារវិញ តែដោយតំណាងសមាគមនិយោជក និងរដ្ឋាភិបាលហាក់មិនបានដោះស្រាយនូវបញ្ហារបស់កម្មករទេ គឺគ្រាន់តែដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាត្រឹម១០០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ។
លិខិតក៏បានដាក់សំណើចំនួន៧ចំណុច ដើម្បីឈានដល់ការធ្វើកូដកម្មសាជាថ្មីដល់ប្រធានសមាគម រោងចក្រកាត់ដេរ លោក វ៉ាន់ ស៊ូអៀង និងរដ្ឋាភិបាលសម្រាប់ការដោះស្រាយនូវបញ្ហាទំាងនោះមាន ៖
ទី១-សុំដោះលែងជនជាប់ចោទទំាង២១នាក់ និងទម្លាក់ការចោទប្រកាន់អ្នក២៣នាក់ទំាងស្រុង ។
ទី២-ស្នើសុំឱ្យមានការចរចាដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលដល់១៦០ដុល្លារក្នុងមួយខែឡើងវិញ ។
ទី៣-ត្រូវដាក់ទោសជនល្មើសដែលបានប្រើហិង្សានិងសម្លាប់កម្មករ ព្រមទំាងផ្តល់សំណងជំងឺចិត្តដល់ជនរងគ្រោះដែលបានបាត់បង់ជីវិត រងរបួស និងកំពុងជាប់ឃុំឃាំងនៅពន្ធនាគារត្រពាំាងផ្លុង ខេត្តកំពង់ចាម ។
ទី៤-រដ្ឋាភិបាលត្រូវដកបម្រាមនៃការជួបប្រជុំជាសាធារណៈរបស់ប្រជាពលរដ្ឋវិញ និង លុបចោលការព្យួរចុះបញ្ជិកាអង្កការវិជ្ជាជីវៈពីក្រសួងការងារ ។
ទី៥-តំណាងក្រុមហ៊ុនត្រូវដកពាក្យបណ្តឹងប្រឆំាងនឹងសហជីព និងកម្មករនិយោជិតទាំងអស់ ។
ទី៦-និយោជកត្រូវទទួលកម្មករដែលបឈ្ឈប់ពីការងារឱ្យចូលបម្រើការងារវិញ ព្រមទាំងបង់ប្រាក់រំលឹកដល់ពួកគេឱ្យបានគ្រប់ៗគ្នា ។
ទី៧-និយោជកដែលបានកាត់ប្រាក់ឈ្នួល និងប្រាក់រង្វាន់ទៀងទាត់ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើកូដកម្មកន្លងមក ត្រូវផ្តល់ជូនកម្មករវិញ ។
ទាក់ទងនឹងការដាក់លិខិតរបស់មេដឹកនំាសហព័ន្ធសហជីព និងសមាគម ទៅសមាគម រោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា (GMAC) កោះសន្តិភាពមិនអាចសុំការបំភ្លឺពីលោក ខេន លូ អគ្គលេខាធិការសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរបានទេនៅរសៀលថ្ងៃទី២៨ ខែកុម្ភៈ ដោយទូរស័ព្ទហៅចូលគ្មានអ្នកទទួល ។ ប៉ុន្ដែបើយោងតាមបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយេគហទំព័រក្នុងស្រុកមួយ បានលើកយកសម្ដីយ៉ាងខ្លីរបស់លោក ខេន លូ ថា កូដកម្មដែលគាត់ធ្វើគឺប្រៀបដូចជាគាត់ប្រកាសឱ្យកម្មករទៅផ្ទះអីុចឹងខ្ញុំជឿថា កម្មករភាគច្រើន គេមកធ្វើការហើយ ។ សូម្បីបាតុកម្មកាលពីខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៣ កន្លងទៅ យើងគិតថា កម្មករភាគច្រើនគាត់ធ្វើការ អត់ចូលរួមទេ ប៉ុន្តែមានអ្នកខាងក្រៅមកអុកឡុក វាយរោងចក្រ និងគំរាមកំហែងកម្មករនៅកន្លែងធ្វើការ ទោះបីជាគាត់ ធ្វើកូដកម្មខុសច្បាប់ក៏ដោយ និងបង្ខំឱ្យរោងចក្របិទទ្វារ ។
គួរបញ្ជាក់ថា លោក វ៉ាន់ ស៊ូអៀង ប្រធាន GMAC ធ្លាប់មានប្រសាសន៍ក្នុងសន្និសីទកាសែតកាលពីពេលកន្លងមកថា ប្រសិនបើសហជីពនៅតែដឹកនំាកម្មករធ្វើបាតុកម្មទាមទារដំឡើងប្រាក់ខែបន្តទៀតនោះ ក្រុមហ៊ុន សហគ្រាស រោងចក្រវិស័យកាត់ដេរ និងស្បែកជើងក្នុងប្រទេសកម្ពុជានឹងត្រូវបិទ ហើយអ្នកវិនិយោគទំាងអស់នឹងទៅដាក់នៅបណ្តាប្រទេសផ្សេងវិញ ។ វិស័យកាត់ដេរ ជាវិស័យដែលប្រទេសកម្ពុជាបានទទួលប្រាក់ចំណូលយ៉ាងច្រើន និងបានលើកកម្ពស់ជីវភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ពិសេសនោះធ្វើឱ្យប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមានការងារធ្វើ ។ វិស័យកាត់ដេរនេះក៏បានចូលរួមអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចជាតិផងដែរ ។
មានមតិមហាជនជាច្រើនបានលើកឡើងថា ប្រសិនបើកម្ពុជាបិទរោងចក្រ តើនឹងកើតមានផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះដល់ប្រទេសជាតិ? ហើយជីវភាពរបស់ប្រជាជននឹងត្រូវធ្លាក់ដល់កម្រិតណា ។ បញ្ហានេះត្រូវបានក្រុមអ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ចលើកឡើងថា ប្រសិនបើប្រទេសកម្ពុជាឈានដល់បិទរោងចក្រនោះ កម្ពុជាពិតជារងការប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំង ពិសេសកម្មករនឹងធ្វើចំណាកស្រុក ដើម្បីស្វែងរកការងារធ្វើនៅក្រៅប្រទេស ហើយបញ្ហាអត់ការងារធ្វើរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនឹងកើតមាន ។ បញ្ហានេះត្រូវធ្លាក់លើរដ្ឋាភិបាល ។ ដូច្នេះអ្វីដែលសំខាន់ គឺភាគីទំាងអស់ត្រូវចេះគិតប្រយោជន៍រួមជាធំ និងត្រូវចេះដោះស្រាយ ធ្វើសម្បទានឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ចៀសវាងធ្វើឱ្យពិបាកដល់សេដ្ឋកិច្ច ប៉ះពាល់ដល់ការរស់នៅរបស់ប្រជាជន ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ