កាលទាន ជាទានដ៏ពិសេសមួយក្នុងចំណោមទានដទៃទៀត ព្រោះជាទានធ្វើទៅតាមកាលវេលាគួរនិងមិនគួរ វត្ថុគួរឱ្យនិងមិនគួរឱ្យ ចំណែកបុគ្គលដែលគួរឱ្យបំផុតគឺទុរគតជន ឬជនចាស់ជរាគ្មានទីពឹង ដែលជាទានដ៏ស័ក្តិសមបំផុតចាត់ចូលក្នុងសប្បុរសទាន។ ចំណែកអានិសង្សដែលកើតពីកាលទាននេះក៏នឹងជួយជ្រោងលោកអ្នកឱ្យបានសុខចម្រើនក្នុងលោកនេះផង និងបរលោកផង ។
ការធ្វើទានដែលបានផលច្រើន គឺឱ្យដោយចិត្តជ្រះថ្លា ឱ្យដោយក្តីសន្តោស ពិសេសឱ្យទានដល់អ្នកទ័លក្រដែលកំពុងស្រេកឃ្លាន នោះទានរបស់អ្នកនឹងក្លាយជាទានប្រពៃថ្លៃថ្លា ។
តទៅនេះជាសប្បុរិសទាន៨យ៉ាងដែលជាគតិនៃការធ្វើទាន ១-ឱ្យទានវត្ថុដ៏ស្អាត, ២-ឱ្យវត្ថុដ៏ឧត្តមថ្លៃថ្លា, ៣-ឱ្យទានតាមកាលសម័យ, ៤-ឱ្យវត្ថុជារបស់សមគួរ, ៥-ពិចារណាហើយទើបឱ្យ, ៦-ឱ្យទានរឿយៗ ញឹកៗ ញយៗ, ៧-តាំងចិត្តឱ្យជ្រះថ្លាពេលកំពុងធ្វើទាន, ៨-ឱ្យទានរួចហើយមានចិត្តត្រេកអរថែមទៀត ។
គួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរថា សប្បុរសខ្លះ ពេលធ្វើទានរួចហើយដល់អស់ទ្រព្យច្រើនពេកទៅក៏នឹកស្តាយក្រោយ គឺស្តាយទ្រព្យដែលអស់ទៅនោះ។ ការធ្វើទានដោយចិត្តជាប់ជំពាក់បែបនេះនាំឱ្យសៅហ្មងដល់ផលនៃទាន មិនសូវបានទទួលបុណ្យកុសលច្រើនប៉ុន្មានទេ ទោះជាទាននោះចំណាយក្នុងកម្រិតណាក៏ដោយ ។
ប៉ុន្តែបើបុគ្គលធ្វើទានរួចហើយ ត្រេកអរចំពោះទ្រព្យដែលខ្លួនបានបរិច្ចាគទៅនោះ ទានរបស់លោកអ្នកនឹងរឹតតែចម្រើនប្រសើរឡើង ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ