ខេត្តព្រៃវែង ៖ ថ្វីដ្បិតតែរបរចិញ្ចឹមចង្រិតលក់ផ្តល់ប្រាក់ចំណូលបានច្រើនគួរសម ដល់អ្នកដែលប្រកបមុខរបរនេះប ានកាក់កបនៅខេត្តបាត់ដំបង ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកចិញ្ចឹមនៅក្នុងតំបន់អ្នកលឿង ក្នុងស្រុកពាមរក៍ ខេត្តព្រៃវែងឯណេះវិញ បែរជានាំគ្នាបោះបង់មុខរបរនេះចោលម្តង ។…
ខេត្តព្រៃវែង ៖ ថ្វីដ្បិតតែរបរចិញ្ចឹមចង្រិតលក់ផ្តល់ប្រាក់ចំណូលបានច្រើនគួរសម ដល់អ្នកដែលប្រកបមុខរបរនេះប ានកាក់កបនៅខេត្តបាត់ដំបង ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកចិញ្ចឹមនៅក្នុងតំបន់អ្នកលឿង ក្នុងស្រុកពាមរក៍ ខេត្តព្រៃវែងឯណេះវិញ បែរជានាំគ្នាបោះបង់មុខរបរនេះចោលម្តង ។ មួយៗ រហូតមកដល់ពេលនេះគឺលែងមានអ្នកចិញ្ចឹមចង្រិតទៀតហើយ ។ តើមកពីមូលហេតុអ្វីទៅ ? គួររំលឹកថា៖ ចង្រិតងាយស្រួលចិញ្ចឹម ឆាប់ទទួលផល និងមានទីផ្សារល្អ…
លោក ផង់ សាវី មេភូមិ៦ ក្នុងឃុំព្រែកខ្សាយ(ខ) ស្រុកពាមរក៌ និងជាអ្នកចិញ្ចឹមចង្រិតម្នាក់ ក្នុងចំណោមអ្នកចិញ្ចឹមជាច្រើនទៀត បានឱ្យកោះសន្តិភាពដឹងថា កាលពីជាង២ឆ្នាំមុន នៅក្នុងតំបន់អ្នកលឿងទាំង
មូល មានអ្នកចិញ្ចឹមចង្រិតប្រមាណជា២០នាក់ឯណោះ ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះចិញ្ចឹមច្រើន អ្នកខ្លះចិញ្ចឹមតិចទៅតាមលទ្ធភាពរបស់ខ្លួន ។
លោកមេភូមិបានបន្តទៀតថា មុខរបរចិញ្ចឹមចង្រិតនេះ រកប្រាក់ចំណេញបានច្រើន ដូច្នេះហើយទើបមានអ្នកចិញ្ចឹមច្រើនដែរ ព្រោះឃើញគេរកបានចេះតែរកតៗគ្នា ។ ប៉ុន្តែក្រោយៗមកក៏ចាប់ផ្តើមបោះបង់មុខរបរនេះចោលវិញ ម្តងម្នាក់ៗរហូតមកដល់ពេលនេះ គឺលែងមានអ្នកចិញ្ចឹមហើយ រួមទាំងរូបលោកផ្ទាល់ក៏ឈប់ចិញ្ចឹមដែរ ។
ចំពោះមូលហេតុ ដែលធ្វើឱ្យគេបោះបង់មុខរបរនេះចោល ត្រូវបានលោក ផង់ សាវី ក៏ដូចជាអ្នកចិញ្ចឹមផ្សេងៗទៀត អះអាងដូចៗគ្នាថា គឺមកពីកង្វះពលកម្ម និងកត្តាទីផ្សារដែលមានការប្រកួតប្រជែងខ្លាំង ។ ការចិញ្ចឹមចង្រិត គឺទាមទារឱ្យអ្នកចិញ្ចឹមហត់នឿយខ្លាំងក្នុងការមើលថែទាំ និងឱ្យចំណី តាំងពីពេលបង្កាត់ពូជពងញាស់ជាកូន និងរហូតដល់ពេលចាប់លក់ គឺហត់រហូត ។ ចំណែកកក្តាទីផ្សារ គឺជាបញ្ហាធំ ពីដំបូងពុំមានចង្រិតពីខាងក្រៅចូលមកប្រកួតប្រជែងទេ ។
ម្ល៉ោះហើយចង្រិតដែលពួកគាត់ចិញ្ចឹម មិនត្រឹមតែលក់នៅក្នុងតំបន់អ្នកលឿងមួយនោះទេ គឺត្រូវបាននាំចេញទៅតាមបណ្តាស្រុក និងខេត្តនានាជាច្រើន ពិសេសគឺភ្នំពេញ ដោយតម្លៃចង្រិតលក់បានក្នុង១គីឡូ ១ម៉ឺន២ពាន់រៀល ទៅ១ម៉ឺន៥ពាន់រៀល ហើយមានប៉ុន្មានលក់អស់ប៉ុណ្ណឹង មិនដែលសល់ទេ ។
លោកថា ជាពិសេសគឺពងចង្រិត មានម៉ូយកុម្ម៉ង់ទិញយកទៅខេត្តផ្សេងៗម្តងៗរាប់ពាន់ចាន ក្នុង១ចានតម្លៃ១ដុល្លារ ។ ប៉ុន្តែ២ឆ្នាំក្រោយមក ស្រាប់តែលេចចេញវត្តមានចង្រិតនាំមកពីខេត្តកំពង់ធំ ត្រូវឈ្មួញយកមកលក់ក្នុងតម្លៃថោកជាង ពី៤ទៅ៥ពាន់រៀលធ្វើឱ្យក្រុមអ្នកចិញ្ចឹម បាត់បង់ប្រាក់ចំណេញយ៉ាងច្រើន រហូតដល់អស់ទឹកចិត្តចិញ្ចឹម ។
ប្រភពដដែលនេះបានបញ្ជាក់ថា ចង្រិតកំពង់ធំ គ្រាន់តែធ្វើឱ្យក្រុមអ្នកចិញ្ចឹម បាត់បង់ប្រាក់ចំណេញប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែអ្នកដែលធ្វើឱ្យពួកគាត់បោះបង់ ឈប់ប្រកបមុខរបរនេះទាំងអស់គ្នានោះ គឺវត្តមានចង្រិតនាំចូលពីប្រទេសវៀតណាម ដោយគេលក់ក្នុងតម្លៃថោកខ្លាំង គឺ១គីឡូតែ៦ពាន់រៀលប៉ុណ្ណោះ ខណៈចង្រិតដែលពួកគាត់ចិញ្ចឹមលក់តម្លៃដល់ទៅ១ម៉ឺន៣ពាន់រៀល គឺខុសគ្នាដូចមេឃនិងដី ។
ដោយសារកត្តានេះហើយ ទើបធ្វើឱ្យក្រុមអ្នកចិញ្ចឹមបាត់បង់ចំណូល ចិញ្ចឹមលែងចំណេញ រហូតត្រូវបង្ខំចិត្តបោះបង់មុខរបរនេះចោលដល់សព្វថ្ងៃនេះ ។ ចំណែកចង្រិតដែលលក់តាមផ្សារ តាមបេនឡាន និងតាមដងផ្លូវរាល់ថ្ងៃនេះ គឺជាចង្រិតនាំមកពីខេត្តកំពង់ធំ ជាចង្រិតព្រៃដែលគេចាប់តាមអំពូលភ្លើងហ្វាពេលយប់ និងចង្រិតនាំចូលពីវៀតណាម ដោយគេទិញមកតម្លៃ៧ពាន់រៀលក្នុង១គីឡូក្រាម ពេលបំពងរួចលក់ចេញជាកំប៉ុង ក្នុង១កំប៉ុង២ពាន់ទៅ៣ពាន់រៀល ឃើញថាចំណេញគួរសមដែរ ។
ចំណែកឈ្មោះ លី គឹមធឿន អ្នកលក់ចង្រិតកន្តេសឡង់នៅក្បែរង្វង់មូល ផ្លូវឡើងស្ពានអ្នកលឿង បានអោយដឹងថា សព្វថ្ងៃចង្រិតដែលគាត់លក់ គឺទិញពីអ្នកស្រុកដែលគេដាក់អំពូលភ្លើងចាប់នៅតំបន់ជ្រោយដង ក្នុងស្រុកកៀនស្វាយខេត្តកណ្តាល និងទិញពីឈ្មួញដែលនាំមកពីខេត្តស្វាយរៀង តាកែវ កំពង់ស្ពឺ និងកំពង់ធំផងដែរ ដែលចង្រិតទាំងនោះខ្លះជាចង្រិតចិញ្ចឹម ខ្លះជាចង្រិតធម្មជាតិដែលគេដាក់អំពូលភ្លើងចាប់ ហើយជាមធ្យមក្នុង១ថ្ងៃគាត់អាចលក់បានប្រមាណជា១០គីឡូចង្រិត ។
គាត់ថាប៉ុន្តែបើនៅខាងមុខហាងនំប៉័ងរស្មីអង្គរផ្លូវជាតិលេខ១ ជាកន្លែងដែលមានរថយន្តតាក់ស៊ីចូលចតច្រើន ក្រុមអ្នកលក់ចង្រិតប្រមាណជា២០នាក់ អាចលក់បានជាមធ្យមក្នុង១ថ្ងៃ៥០០គីឡូ ហើយបើនៅថ្ងៃបុណ្យថ្ងៃឈប់សំរាក មានអ្នកដំណើរច្រើន គឺគេអាចលក់បានរហូតដល់ទៅ១០០០គីឡូឯណោះក្នុង១ថ្ងៃ ដែលបញ្ជាក់ថា ប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនចូលចិត្តហូបចង្រិតណាស់ ។
បើយោងតាមការរៀបរាប់របស់ក្រុមអ្នកចិញ្ចឹមចង្រិត បានប្រាប់អោយដឹងថា ការចិញ្ចឹមចង្រិតមិនសូវជាពិបាកប៉ុន្មានទេ គេរៀបចំតែម្តងគឺរួចរាល់ហើយ ដោយពីដំបូងគេត្រូវធ្វើអាងចង្រិត ដែលធ្វើអំពីថ្មរៀបឥដ្ឋកម្ពស់កន្លះម៉ែត្រ ទទឹង១ម៉ែត្រ បណ្តោយ៣ម៉ែត្រ ហើយយកពងចង្រិតមកដាក់ក្នុងអាង គ្រប់អោយជិតរហូតដល់វាញាស់ ទើបចាប់ផ្តើមដាក់ចំណី និងប្រើពេលវេលាតែ៤០ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ក្រោយពេលដែលវាពងរួចហើយ គេអាចចាប់វាលក់បានហើយ និងលក់បានទាំងមេនិងពង ។
ចំណែកចំណីរបស់វាមិនពិបាករកនោះទេ គឺវាស៊ីត្រកួន និងស្លឹកសាវម៉ាវព្រៃ ព្រមទាំងកន្ទក់លាយជាមួយចំណីសត្វដែលមានលក់នៅលើទីផ្សារ និងទឹកឱ្យវាផឹកជាប្រចាំ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការងារនេះ ទាមទារឱ្យអ្នកចិញ្ចឹមត្រូវនៅជាមួយ និងមើលថែទាំវាអោយបានដិតដល់ និងជារៀងរាល់ថ្ងៃ ព្រោះបើមិនដូច្នេះទេ វានិងក្លាយទៅជាចំណីរបស់សត្វជីងចក់ និងកណ្តុរអស់ជាមិនខាន ៕ (សម្រួលដោយ៖ ស្រីណា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ