មុននឹងជឿជាក់លើហេតុការណ៍អ្វីមួយ ឬជឿលើសម្តីបុគ្គលណាម្នាក់ដែលស្ថិតក្នុងលក្ខណៈសង្ស័យត្រូវពិចារណារកហេតុផលឱ្យបានច្បាស់លាស់ជាមុនសិន មិនមែនគ្រាន់តែឮហើយជឿភ្លាមនោះទេ ព្រោះវាប្រថុយខ្លាំងណាស់។ នៅក្នុងកាលាមសូត្រនៃអង្គុត្តរនិកាយ តិកនិបាត ព្រះសម្ពុទ្ធបានសម្តែងអំពីវិធីបដិបត្តិក្នុងរឿងដែលគួរសង្ស័យ ឬគោលការណ៍នៃការជឿចំនួន១០យ៉ាង សម្រាប់ជាការពិចារណាមុននឹងជឿរឿងនោះថា ពិតឬយ៉ាងណានោះ…
មុននឹងជឿជាក់លើហេតុការណ៍អ្វីមួយ ឬជឿលើសម្តីបុគ្គលណាម្នាក់ដែលស្ថិតក្នុងលក្ខណៈសង្ស័យត្រូវពិចារណារកហេតុផលឱ្យបានច្បាស់លាស់ជាមុនសិន មិនមែនគ្រាន់តែឮហើយជឿភ្លាមនោះទេ ព្រោះវាប្រថុយខ្លាំងណាស់។ នៅក្នុងកាលាមសូត្រនៃអង្គុត្តរនិកាយ តិកនិបាត ព្រះសម្ពុទ្ធបានសម្តែងអំពីវិធីបដិបត្តិក្នុងរឿងដែលគួរសង្ស័យ ឬគោលការណ៍នៃការជឿចំនួន១០យ៉ាង សម្រាប់ជាការពិចារណាមុននឹងជឿរឿងនោះថា ពិតឬយ៉ាងណានោះ ។
គោលការណ៍ទាំង១០នោះ ១-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះគ្រាន់តែការបានស្តាប់តៗគ្នាមក ២-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះដោយការកាន់តៗគ្នាជាប្រពៃណីពីបុរាណ ឬពីដើមមក ៣-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះដោយការនិទានតៗគ្នា ៤-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះដោយការអាងតម្រា ឬគម្ពីរ ៥-កុំដាក់ចិត្តជឿព្រោះការគិតបែបតក្កវិទ្យា ៦-កុំដាក់ចិត្តជឿដោយមិនមានហេតុផល ៧-កុំដាក់ចិត្តជឿ ដោយការគិតពិចារណា តាមបែបហេតុផល ៨-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះត្រូវនឹងទ្រឹស្តីដែលពិនិត្យហើយ ៩-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះមើលទៅរូបលក្ខណៈ ហាក់ដូចជាអញ្ចឹងមែន និង១០-កុំដាក់ចិត្តជឿ ព្រោះសង្ឃអង្គនេះជាគ្រូរបស់យើង ។
បើដូច្នេះតើយើងគួរជឿដូចម្តេច ?
ព្រះសម្ពុទ្ធបានត្រាស់ថា លុះត្រាតែកាលណាដឹងច្បាស់ដោយចិត្តរបស់ខ្លួនថា អំពើនេះជាអកុសល ជាកុសល មានទោស មិនមានទោសជាដើមហើយ ទើបគួរលះបង់ចេញ ឬគួរបដិបត្តិតាមនោះ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ