នៅក្នុងគម្បីរធម្មបទមានសម្តែងថា កាលព្រះសាស្ដាទ្រង់អនុញ្ញាតនូវសេនាសនៈដល់ភិក្ខុសង្ឃ កាលនោះមានភិក្ខុអ្នកស្រុកអាឡវីមួយអង្គ បានសាងនូវសេនាសនៈរបស់ខ្លួន។ ភិក្ខុមួយអង្គនោះ បានឃើញឈើមួយដើមដែលធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្ត។ នៅពេលដែលលោករៀបចំនឹងកាប់ដើមឈើនោះ ស្រាប់តែទេវតាមានកូនតូចមួយអង្គ ដែលអាស្រ័យនៅនឹងដើមឈើនោះឯងបានពកូននឹងចង្កេះមកឈរអង្វរភិក្ខុអង្គនោះថា បពិត្រព្រះគុណម្ចាស់…
នៅក្នុងគម្បីរធម្មបទមានសម្តែងថា កាលព្រះសាស្ដាទ្រង់អនុញ្ញាតនូវសេនាសនៈដល់ភិក្ខុសង្ឃ កាលនោះមានភិក្ខុអ្នកស្រុកអាឡវីមួយអង្គ បានសាងនូវសេនាសនៈរបស់ខ្លួន។ ភិក្ខុមួយអង្គនោះ បានឃើញឈើមួយដើមដែលធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្ត។ នៅពេលដែលលោករៀបចំនឹងកាប់ដើមឈើនោះ ស្រាប់តែទេវតាមានកូនតូចមួយអង្គ ដែលអាស្រ័យនៅនឹងដើមឈើនោះឯងបានពកូននឹងចង្កេះមកឈរអង្វរភិក្ខុអង្គនោះថា បពិត្រព្រះគុណម្ចាស់ សូមព្រះតេជគុណកុំកាប់វិមានរបស់ខ្ញុំម្ចាស់ឡើយ ព្រោះខ្ញុំម្ចាស់មិនអាចពកូនរសាត់អណ្ដែតដោយមិនមានទីកន្លែងនៅនោះទេ ។
ភិក្ខុរូបនោះគិតថា យើងមិនអាចនឹងរកនូវដើមឈើផ្សេងឲ្យល្អដូចដើមឈើនេះឡើយ ទើបលោកមិនអើពើនឹងពាក្យអង្វររបស់ទេវតា។ ទេវតាគិតថា ភិក្ខុនេះឃើញទារកហើយ នឹងឈប់កាប់ជាពុំខាន ទើបយកកូនទៅដាក់ផ្តេកនៅនឹងមែកឈើត្រង់កន្លែងដែលភិក្ខុត្រូវកាប់ ទាំងដែលលោកកំពុងតែយារពូថៅដើម្បីនឹងកាប់ទៅហើយនោះ។ ចំណែកភិក្ខុកាលដែលលោកបានយារពូថៅ ដើម្បីនឹងកាប់ទៅហើយ លោកមិនអាចបញ្ឈប់នូវពូថៅនោះបានឡើយ ធ្វើឲ្យដាច់ដៃកូនទេវតានោះទៅ ។
រំពេចនោះទេវតាកើតសេចក្ដីក្រោធយ៉ាងខ្លាំង បានលើកដៃទាំងពីរឡើងដោយចេតនាថា អញនឹងទះភិក្ខុនេះឲ្យស្លាប់ តែភ្លាមនោះក៏បានគិតយ៉ាងនេះថា ភិក្ខុនេះជាអ្នកមានសីល បើយើងសម្លាប់លោកទៅ យើងត្រូវធ្លាក់នរក ឯទេវតាដទៃទៀត កាលបានជួបភិក្ខុទាំងឡាយណាកាប់ដើមឈើរបស់ខ្លួនហើយ នឹងយកយើងជាគំរូ រួចនឹងសម្លាប់ភិក្ខុទាំងឡាយនោះ ហើយក៏ចូលទៅក្រាបទូលដល់ព្រះបរមសាស្តាតាមដំណើររឿងដែលបានជួបប្រទះ ។
ព្រះសាស្ដាទ្រង់ព្រះសណ្ដាប់រឿងនោះហើយព្រះអង្គត្រាស់ថា សាធុ! សាធុ! ប្រពៃហើយទេវតាត្រង់ដែលអ្នកគ្របសង្កត់នូវសេចក្ដីក្រោធ ដែលកើតឡើងយ៉ាងនោះបាន ប្រៀបដូចគេបញ្ឈប់នូវរថ ដែលកំពុងតែលឿន ទៅមុខដូច្នោះឯង ហើយព្រះអង្គត្រាស់នូវព្រះគាថាយ៉ាងនេះថា ៖
ជនណា ហាមនូវសេចក្ដីក្រោធ ដែលកើតឡើងហើយបានភ្លាម លោកប្រៀបដូចនាយសារថីអាចបញ្ឈប់រថដែលកំពុងតែឆ្ពោះលឿនទៅមុខបានយ៉ាងនោះឯង តថាគតហៅនរជននោះថាជាបុគ្គលអ្នកមានចិត្តធ្ងន់ យកខន្តីមកជាគ្រឿងរក្សាចិត្ត ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ