រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ស្ថិតក្នុងបរិបទប្រទេសកំពុងរីកចម្រើនលើគ្រប់វិស័យ យុវជនសម័យឌីជីថលភាគច្រើនបានានគំនិតចង់ធ្វើជីវកម្មដោយខ្លួនឯង ឬសហការគ្នាដើម្បីរកស៊ីជាដើម ប៉ុន្ដែមានរបាំងឧបសគ្គមួយចំនួន ដែលធ្វើឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ស្ទាក់ស្ទើរខ្លាចបរាជ័យ ដោយសារគ្មានបទពិសោធន៍ក្នុងគ្រប់គ្រង និងខ្វះខាតធនធានជាដើម ។ អ្វីដែលសំខាន់នោះ ការបើកអាជីវកម្មមួយគឺជារឿងងាយស្រួល ក៏ប៉ុន្ដែដើម្បីឲ្យអាជីវកម្មនោះជោគជ័យ និងរក្សាឲ្យមាននិរន្ដរភាព ទើបជារឿងដ៏ពិបាក ។
នៅថ្ងៃនេះ សហការីនិពន្ធសារព័ត៌មាន កោះសន្ដិភាព បានជួបសម្ភាសន៍ជាមួយស្ថាបនិកវ័យក្មេងនៃក្រុមហ៊ុនមួយដែលកំពុងទទួលបានការគាំទ្រពីស្ថាប័នរដ្ឋ ក៏ដូចជាក្រុមហ៊ុនវិនិយោគក្នុងស្រុក និងអន្តរជាតិល្បីៗ ដើម្បីបង្ហាញពីយុទ្ធសាស្ត្រគន្លឹះនៃការធ្វើជំនួញរួមគ្នាមួយឲ្យទទួលបានជោគជ័យ និងធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីរក្សាជំនួញឲ្យមាននិរន្ដរភាពរហូតដល់សព្វថ្ងៃ និងទៅអនាគត។ ជាពិសេស តើមានយុទ្ធសាស្ត្រអ្វីដើម្បីប្រកួតប្រជែង ខណៈដែលជំនួញមួយទើបចាប់ផ្ដើម ។
ផេង គីមហ៊ន ដែលមហាជនហៅនាងថា «គីម» នាយកគ្រប់គ្រង និងជាស្ថាបនិកក្រុមហ៊ុន Two Way Public Relations ដែលទើបតែចូលប្រឡូកក្នុងកិច្ចការជំនួញជិត៥ឆ្នាំ មានសេចក្ដីសោមនស្សក្នុងការចែករំលែកពីគន្លឹះទាំងនេះ ដើម្បីជាពុទ្ធិក្នុងការត្រួសត្រាយការរកស៊ីចូលហ៊ុនគ្នាឲ្យទទួលបានជោគជ័យ ។
តើកញ្ញាអាចជម្រាបបានទេពីការចាប់ផ្ដើមបើកដំណើរការដំបូងនៃក្រុមហ៊ុន Two Way Public Relations ហើយមានគោលដៅអ្វីខ្លះ ?
ឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ការងារជាច្រើនឆ្នាំក្នុងតួនាទីជាអ្នកសម្របសម្រួលអតិថិជននៅធនាគារក្នុងស្រុកធំមួយ ខ្ញុំយល់ថា ខ្លួនឯងពិតជាមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់លើជំនាញទំនាក់ទំនងសាធារណៈ គួបផ្សំនឹងឱកាសផងនោះ ក៏ចាប់ផ្ដើមបង្កើតក្រុមហ៊ុនដែលមាននាមករណ៍ «All Public Relations ឬហៅថាAll PR » ហើយបច្ចុប្បន្ននេះ យើងបានប្ដូរមកក្រុមហ៊ុន Two Way Public Relations ដោយមានចក្ខុវិស័យមួយ គឺជួយដល់ក្រុមហ៊ុនវិនិយោគិនជាតិ និងអន្តរជាតិ អង្គការ ឬស្ថាប័នសាធារណៈនានា ជួបនឹងអ្វីដែលពួកគាត់ចង់បាន តាមរយៈក្រុមហ៊ុនយើងជាអ្នកសម្របសម្រួល និងចាត់ចែងរៀបចំកម្មវិធី ឬព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗទាំងថ្នាក់ជាតិ និងអន្តរជាតិ, ផ្ដល់ប្រឹក្សាយោបល់ដល់ក្រុមហ៊ុនថ្មីៗដែលទើបឈានជើងចូលមកប្រតិបត្តិជំនួញនៅកម្ពុជា ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យពួកគាត់ដំណើរការប្រកបដោយផ្លែផ្កា និងទទួលបានការគាំទ្រពីអតិថិជន ។
បន្ទាប់ពីចាប់ផ្ដើមប្រតិបត្តិការបានរយៈពេលជាង២ឆ្នាំ ដំណើរការក្រុមហ៊ុនក៏ចេះតែទទួលបានការគាំទ្រច្រើនឡើងៗ ពិសេសបន្ទាប់ពីលំហូរវិនិយោគិនបរទេសចូលមកបណ្ដាក់ទុនវិនិយោគនៅកម្ពុជាកាន់តែច្រើន បន្ទុកការងារក៏កាន់តែធំ ដែលពេលនោះហើយខ្ញុំដឹងថា ខ្លួនឯងមិនអាចគ្រប់គ្រងអស់ ក៏បានពិភាក្សាជាមួយមិត្តភក្ដិជិតស្និទ្ធដែលមានសមត្ថភាពនិងជំនាញទាំងក្នុងស្រុក និងបរទេសមកជួយគ្រប់គ្រង និងចាត់ចែង ដោយសម្រេចឲ្យពួកគាត់មានចំណែកហ៊ុននៅក្នុងក្រុមហ៊ុន។ ចាប់ពីពេលនោះមក យើងក៏ក្លាយជាក្រុមហ៊ុនសហកម្មសិទ្ធិដែលមានទុនវិនិយោគរួមគ្នា ។
ជាក្រុមហ៊ុនសហកម្មសិទ្ធិដែលមានការបណ្ដាក់ទុនរួមគ្នាពីសហគ្រិនវ័យក្មេងមកពីសញ្ជាតិផ្សេងគ្នា វាពិតជាមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញ ឬអាចនិយាយបានថា មានភាពផុយស្រួយច្រើនក្នុងដំណើរការ ក៏ដូចជាទំនាក់ទំនង ការខ្វែងគំនិត ហើយអាចឈានទៅដូចមនុស្សភាគច្រើនហៅថា «ហ៊ុនចូលខ្យល់» ។ តើកញ្ញាអាចប្រាប់ពីយុទ្ធសាស្ត្រគន្លឹះនៅក្នុងការដំណើរការបានទេ ?
ជាការពិតណាស់ ការរកស៊ីចូលហ៊ុនគ្នា វាមិនមែនជារឿងងាយស្រួលទេ ព្រោះមនុស្សម្នាក់ៗមានទស្សនៈ និងចក្ខុវិស័យផ្សេងៗគ្នា ។ និយាយឲ្យស្រួលស្ដាប់ សូម្បីកើតពីផ្ទៃម្ដាយតែមួយ នៅតែមានអត្តចរិតខុសគ្នា ចុះទម្រាំមនុស្សមកពីប្រភពផ្សេងគ្នា ហើយចែវទូកតែមួយ វាពិតជាពិបាក ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ភាពខុសគ្នាទាំងអស់នោះ ប្រសិនបើយើងចេះស្វែងរកចំណុចប្រសព្វមួយ វានឹងក្លាយជាខ្សែពួរដ៏រឹងមាំដែលមិនងាយនឹងកាត់ផ្ដាច់ ឬជាកម្លាំងចលករដ៏មានឥទ្ធិពលរុញច្រាននាវារបស់យើងបាញ់ឆ្ពោះទៅរកគោលដៅដែលបានកំណត់នោះ។ និយាយរួម មនុស្សម្នាក់ៗមានភាពខ្លាំងរៀងខ្លួន ហើយក៏មានចំណុចខ្វះខាតដែលត្រូវស្ថាបនាដែរ ។
ចំពោះក្រុមហ៊ុនយើងដែលទទួលជោគជ័យ និងមានការគាំទ្រយ៉ាងច្រើនបែបនេះ ក្រៅពីការសហការគ្នាជាធ្លុងមួយហើយ យើងបានអនុវត្តគោលការណ៍សំខាន់៣ ដែលផ្ដោតលើភាពស្មោះត្រង់ជាអាទិភាពទី១, ការយកបញ្ហាមកដាក់លើតុដើម្បីដោះស្រាយ និងការអភិវឌ្ឍធនធាន ។ ជារួម ក្រៅពីមានសមត្ថភាពហើយ ត្រូវមានភាពស្មោះត្រង់, រាល់បញ្ហាដែលកើតឡើង មិនត្រូវទុកក្នុងចិត្តទេ ត្រូវតែលើកមកដាក់លើតុដើម្បីជជែកវែកញែករកហេតុផល ព្រោះគ្មានអ្វីដែលថា មិនអាចដោះស្រាយបានទេ គ្រប់យ៉ាងត្រូវតែមានដំណោះស្រាយ ។ ការធ្វើដូច្នេះ មិនត្រឹមតែឆាប់ដោះស្រាយស្ថានការណ៍ឬភាពតានតឹងបានភ្លាមៗប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងឈ្វេងយល់ពីគ្នាទៅវិញទៅមកបានល្អប្រសើរថែមមួយកម្រិតទៀត ។
ក្នុងកិច្ចការជំនួញ ពិបាកនិយាយពីភាពស្មោះត្រង់ ។ ចំណែកបញ្ហាកើតឡើង មនុស្សភាគច្រើនតែងចង់គេចវេះ ។ តើធ្វើយ៉ាងណាទើបអាចដឹងពីភាពស្មោះត្រង់រវាងគ្នានឹងគ្នាបាន ហើយធ្វើម៉េចលើកបញ្ហាទាំងនោះមកជជែកទល់មុខគ្នាបាន ?
ភាពស្មោះត្រង់ពិតជាពិបាករកមែន ពិសេសក្នុងការងារធុរកិច្ច ប៉ុន្ដែឆ្លងកាត់ការធ្វើការងារជាមួយគ្នា ការឈ្វេងយល់ពីគ្នាទៅវិញទៅមកការអង្កេតពីចរិតលក្ខណៈ សម្តីសំដៅ និងសកម្មភាពនានា បើទោះបីជាយើងមិនអាចដឹងច្បាស់១០០% ក៏អាចវាយតម្លៃបានខ្លះថា បុគ្គលនោះចូលចិត្ត ឬមិនចូលចិត្តអី ជាមនុស្សគោរពគោលការណ៍ខ្លួនឯងឬយ៉ាងណា និងមានចំណុចជាច្រើនទៀតដែលយើងបានសិក្សាពីគ្នាទៅវិញទៅមក មុននឹងឈានដល់សហការគ្នារកស៊ី ។ និយាយរួម នៅពេលយើងជិះលើទូកតែមួយ យើងពិតជាអាចដឹងច្រើនពីសមាជិកនៅលើទូក ។
ទោះបីយ៉ាងនេះក្ដី យើងទទួលស្គាល់ថា នៅក្នុងស្ថាប័នមួយតែងមានវិវាទកើតឡើងដោយមិនអាចប្រកែកបាន ប៉ុន្ដែយើងត្រូវដឹងថាភាគច្រើននៃបញ្ហា គឺកើតឡើងដោយសារតែការងារ ចំណែករឿងផ្ទាល់ខ្លួនភាគតិចបំផុត។ ដូច្នេះ នៅពេលយើងដឹងពីឫសគល់នៃបញ្ហាហើយ ត្រូវប្រញាប់យកមកដាក់លើតុភ្លាមៗដើម្បីដោះស្រាយ កុំអូសបន្លាយឲ្យរឿងរ៉ាវទាំងនោះកាន់តែទុំជោរ ដែលអាចឈានដល់ការដើរចេញ ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើវិវាទនោះមិនអាចដោះស្រាយបានទេ ដំណាក់កាលចុងក្រោយ យើងមានកិច្ចសន្យាមួយដែលមានចែងលក្ខខណ្ឌស្របតាមគតិយុត្តដែលបានព្រមព្រៀង និងចុះហត្ថលេខារួមគ្នា ។ ដូច្នេះ កិច្ចសន្យានោះនឹងជួយត្រួសត្រាយវិវាទក្នុងកិច្ចការជំនួញនេះ ។
បច្ចុប្បន្ន មានកូនខ្មែរមិនតិចទេដែលចង់មានអាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួនមួយ តើអ្វីជាចំណុចចាប់ផ្ដើមនៃការបើកអាជីវកម្មដំបូង ?
ពិតណាស់ បច្ចុប្បន្ន យុវជនភាគច្រើនចង់មានឯករាជ្យម្ចាស់ការលើជំនួញមួយ នៅពេលពួកគេមានចំណេះ និងជំនាញ បន្ទាប់ពីមានបទពិសោធន៍ការងារ ។ ក្នុងនាមជាស្ថាបនិក និងជាអ្នកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនមួយ ខ្ញុំសូមចែករំលែកនូវបទពិសោធន៍ខ្លះៗ មុននឹងសម្រេចចិត្តចង់រកស៊ីខ្លួនឯង ។ ជាចំណុចចាប់ផ្ដើម ត្រូវសួរខ្លួនឯងថា «Are You Ready?» ប្រសិនបើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដឹងថា ខ្លួនឯងអាចធ្វើបាន នោះជាពេលដែលអ្នកអាចក្លាយជាសហគ្រិនហើយ ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ការបង្កើតក្រុមហ៊ុន ឬសហគ្រាសមួយ វាងាយស្រួលទេ តែដើម្បីឲ្យក្រុមហ៊ុនទទួលបានជោគជ័យនោះ ទើបជាការពិបាក ។
មានការសង្កេតឃើញថា ភាពជោគជ័យរបស់អ្នករកស៊ីមួយចំនួនតែងផ្សារភ្ជាប់ជាមួយការងារសង្គម ។ ដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ក្រុមហ៊ុន តើកញ្ញាមានផែនការយុទ្ធសាស្ត្រដើរដូចរាមច្បងមុនៗដែរឬទេ ?
ពិតមែនហើយ ! យើងរស់នៅក្នុងសង្គម ត្រូវតែចូលរួមកិច្ចការងារសង្គម ។ Two Way Public Relations មិនត្រឹមតែជាក្រុមហ៊ុនផ្ដល់សេវាកម្មប្រឹក្សាយោបល់ សម្របសម្រួល និងរៀបចំកម្មវិធី ឬព្រឹត្តិការណ៍នានាដើម្បីស្វែងរកប្រាក់គាំទ្រដល់ដំណើរការក្រុមហ៊ុនប៉ុណ្ណោះទេ យើងបានចូលរួមកិច្ចការសង្គមជាហូរហែ ពិសេសគឺការអភិវឌ្ឍធនធានមនុស្សនៅកម្ពុជាតាមរយៈការចែករំលែកចំណេះ ជំនាញ និងចូលរួមអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍ក្រីក្រនៅតំបន់ដាច់ស្រយាលជាដើម ទៅតាមលទ្ធភាពដែលយើងមាន ព្រោះថា ការចូលរួមអភិវឌ្ឍន៍សង្គមជាតិ គឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់កូនខ្មែរគ្រប់រូប ទោះតិចក្ដីច្រើនក្ដី យើងត្រូវតែជួយប្រទេសជាតិយើង ជាពិសេស យើងផ្តោតសំខាន់ទៅលើវិស័យអប់រំ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ