ខេត្តព្រៃវែងជាតំបន់វាលទំនាបក៏មានភ្នំចំនួន៧ដែរ
- ព្រៃវែង
ខេត្តព្រៃវែង ៖ ឈ្មោះភ្នំឈើកាច់ មើលពីចម្ងាយទៅគឺជាជួរភ្នំដ៏ធំមួយ ដែលលាតសន្ធឹងយ៉ាងវែងនៅ
ខេត្តព្រៃវែង ៖ ឈ្មោះភ្នំឈើកាច់ មើលពីចម្ងាយទៅគឺជាជួរភ្នំដ៏ធំមួយ ដែលលាតសន្ធឹងយ៉ាងវែងនៅក្នុងស្រុកបាភ្នំ និងមានសម្រស់យ៉ាងស្រស់ត្រកាល ជាមួយនឹងធម្មជាតិពណ៌ខៀវស្រងាត់ ។ គេអាចមើលឃើញភ្នំឈើកាច់ពីលើស្ពានត្សឹបាសា(ស្ពានអ្នកលឿង)ឬក៏មើលឃើញនៅពេលធ្វើដំណើរតាមផ្លូវជាតិលេខ១ ដល់ទីប្រជុំជនផ្សារកំពង់សិង្ហ ក្នុងស្រុកព្រះស្ដេច ។
ជួរភ្នំនេះមានការតំណាលជាច្រើនទាក់ទងទៅនឹងរឿងព្រេងនិទាន ក៏ដូចជារឿងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ខ្មែរ ប៉ុន្តែមានរឿងមួយដែលធ្វើឱ្យប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅបានស្គាល់ភ្នំនេះច្បាស់ គឺតាមរយៈរឿងខេមរនិយម«ទុំទាវ» ដែលជារឿងប្រលោមលោកដ៏ល្បីមួយរបស់ខ្មែរយើងនាសម័យព្រះបាទរាមាជើងព្រៃ ។ និយាយឱ្យចំទៅ ស្រុកបាភ្នំ ឬឈើកាច់បាភ្នំនេះជាស្រុកកំណើតរបស់នេនទុំ ដែលចូលទៅបួសរៀននៅវត្តវិហារធំ ។
ភ្នំឈើកាច់ លាតសន្ធឹងនៅលើទឹកដីនៃឃុំចំនួន២ នៃស្រុកបាភ្នំ គឺមួយផ្នែកស្ថិតនៅក្នុងឃុំឈើកាច់ និងមួយផ្នែកទៀតស្ថិតនៅក្នុងឃុំជើងភ្នំ ។
នៅជួរភ្នំនេះ មានភ្នំតូចធំទាំងអស់ចំនួន៧ ក្នុងនោះមានដូចជា ភ្នំតូច ភ្នំធំ ភ្នំថ្មបាញ់ ភ្នំស្លឹកគ្រៃ ភ្នំប្រចៀវ ភ្នំកំប្លុក និងភ្នំអ្នកតាទូលឈ្នាង ។ ក្នុងចំណោមភ្នំទាំងអស់នេះ មានភ្នំចំនួន២ ដែលបច្ចុប្បន្នត្រូវបានគេជីកកកាយយកថ្មភ្នំទៅធ្វើអាជីវកម្មដោយក្រុមហ៊ុនឯកជនស្ទើររលាយបាត់រូបរាងភ្នំអស់ទៅហើយ នោះគឺភ្នំថ្មបាញ់ និងភ្នំស្លឹកគ្រៃ ។
បើតាមការរៀបរាប់របស់ចាស់ព្រឹទ្ធាចារ្យនៅតំបន់ជើងភ្នំនេះថា ក្រៅពីភ្នំថ្មបាញ់ និងភ្នំស្លឹកគ្រៃ ដែលមានក្រុមហ៊ុនជាច្រើនដាក់គ្រឿងចក្រកាយយកថ្មនោះ ភ្នំផ្សេងៗទៀតគឺមិនមានក្រុមហ៊ុនណាហ៊ានប៉ះពាល់ទេ ដោយសារភ្នំទាំងនោះមានបារមីខ្លាំងពូកែនៅថែរក្សា ដែលអ្នកស្រុកគោរពបូជាធ្វើបុណ្យទានរាល់ៗឆ្នាំ តាមប្រពៃណីជំនឿពីយូរលង់ណាស់មកហើយ ។
ជាក់ស្ដែង ដូចជានៅភ្នំប្រចៀវ និងភ្នំអ្នកតាទូលឈ្នាងជាដើម ដែលកាលពីមុន ពេលណាមានមនុស្សណាមានចេតនាអាក្រក់ ចង់ទៅកាប់គាស់រុករាននៅក្បែរភ្នំនោះ ពួកគេតែងតែបានឃើញខ្លា ដំរីធំៗ ចេញមកក្រវែលនៅជើងភ្នំ ស្រែកគ្រហឹមគំរាមមនុស្សទាំងនោះឲ្យភ័យស្លន់ស្លោបាក់ស្បាត រត់ចែកផ្លូវគ្នាទាំងព្រលឹងចុងសក់ជាញឹកញាប់ ។ ដូច្នេះហើយ ទើបពុំមាននរណាថ្លើមធំហ៊ានទៅរំលោភពាន ប៉ះពាល់នៅក្បែរភ្នំនោះឡើយ ។
ប៉ុន្តែមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ បារមីទាំងនោះក៏ហាក់ដូចជាស្ងប់ស្ងាត់បាត់អស់ដែរ ពីព្រោះមិនដែលឃើញខ្លា ដំរី ទាំងនោះចេញបង្ហាញខ្លួនឲ្យអ្នកស្រុកឃើញដូចមុនទៀតទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅក្បែរជើងភ្នំឈឺកាច់នេះ ក៏ធ្លាប់បានស្នើសុំទៅអាជ្ញាធរ ក៏ដូចជាមន្ត្រីពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗ សូមមានវិធានការទប់ស្កាត់ និងអភិរក្សភ្នំទាំងនេះផង ពីព្រោះពួកគាត់បារម្ភខ្លាចកូនចៅជំនាន់ក្រោយនឹងគ្មានវាសនាបានឃើញសម្រស់ និងទេសភាពធម្មជាតិដ៏ស្រស់បំព្រងរបស់ភ្នំឈើកាច់ដូចពេលនេះ ។
អ្វីដែលជាការបារម្ភនោះគឺឈ្មោះថា «ស្រុកបាភ្នំ» បែរទៅជា«ស្រុកបាត់ភ្នំ» ដែលពេលនោះមិនដឹងថាត្រូវនិយាយបែបណាទៀតនោះទេ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ