ក្នុងសង្គមរស់នៅមានមនុស្សជាច្រើន មិនថាពលរដ្ឋខ្មែរ ឬក៏បរទេសនោះទេ សុទ្ធតែបានចាប់យកជំនាញ ដើម្បីធ្វើការងារស្វែងរកកម្រៃចិញ្ចឹមជិវិតរៀងៗខ្លួន។ ដោយឡែកនៅឯខេត្តសៀមរាបឯណេះវិញ ស្របពេលដែលមនុស្សជាច្រើនបានចាប់យកជំនាញ
ខេត្តសៀមរាប ៖ ក្នុងសង្គមរស់នៅមានមនុស្សជាច្រើន មិនថាពលរដ្ឋខ្មែរ ឬក៏បរទេសនោះទេ សុទ្ធតែបានចាប់យកជំនាញ ដើម្បីធ្វើការងារស្វែងរកកម្រៃចិញ្ចឹមជិវិតរៀងៗខ្លួន។ ដោយឡែកនៅឯខេត្តសៀមរាបឯណេះវិញ ស្របពេលដែលមនុស្សជាច្រើនបានចាប់យកជំនាញផ្សេងៗដើម្បីធ្វើការរកកម្រៃចិញ្ចឹមជីវិតនោះ គឺមានមនុស្សមួយក្រុមបែរជាសុខចិត្តយកកម្លាំងកាយ និងកម្លាំងចិត្ត ព្រមទាំងពេលវេលាផង ទៅធ្វើការងារជាអ្នកជួសជុលប្រាសាទបុរាណជាច្រើននៅក្នុងតំបន់រមណីយដ្ឋានអង្គរ។
បើទោះបីជាការងារជាអ្នកជួសជុលប្រាសាទបុរាណ មានការលំបាកជាច្រើន ដោយនៅហាលភ្លៀង ហាលថ្ងៃ ហាលខ្យល់ ព្រមទាំងប្រើកម្លាំងដាប់ថ្មដោយដៃ និងលើកថ្មធំៗជាច្រើនម៉ោងក្នុង១ថ្ងៃៗក៏ដោយ ក៏ក្រុមអ្នកជួសជុលទាំងនោះ ហាក់មិននឿយហត់ ហើយមិនមានបំណងចង់បោះបង់ចោលការងារនោះទេ។
ក្នុងឱកាសនោះដែរ លោក មិន ឡូ រស់នៅក្នុងស្រុកអង្គរធំ បានប្រាប់នៅថ្ងៃទី៦ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២៣នេះថា «លោក គឺជាអ្នកជួសជុលប្រាសាទបុរាណម្នាក់ ក្នុងចំណោមអ្នករួមការងារជាច្រើនទៀត ដែលកំពុងតែធ្វើការងារនៅខ្លោងទ្វារខាងកើតរបស់ប្រាសាទតាព្រហ្ម»។ លោកមានប្រសាសន៍ថា «រូបគាត់បានចូលបំរើការងារជាអ្នកជួសជុលប្រាសាទបុរាណតាំងតែពីអំឡុងឆ្នាំ២០០៧មកម្ល៉េះ»។
លោក មិន ឡូ បានឱ្យដឹងទៀតថា «កាលពីមុនគាត់គ្មានការងារអ្វីធ្វើទេ ក្រៅតែពីដើររកការងារជាកម្មករសំណង់នៅតាមកន្លែងផ្សេងៗ។ ប៉ុន្តែពេលមួយគាត់មានអារម្មណ៍នៅក្នុងចិត្តថា ចង់ធ្វើការងារជាអ្នកជួសជុលប្រាសាទបុរាណ។ នៅក្នុងរាត្រីមួយ គាត់បានដេកយល់សប្តិថា មានអ្នកមកប្រាប់ឱ្យរូបគាត់ទៅសុំការងារធ្វើជាអ្នកជួសជុលប្រាសាទតាព្រហ្ម ។ លុះព្រឹកឡើងរូបគាត់ក៏ធ្វើដំណើរទៅដល់ការដ្ឋានជួសជុលប្រាសាទតាព្រហ្ម ហើយក៏សុំគេធ្វើការងារទីនោះ គឺធ្វើជាអ្នកជួសជុលប្រាសាទ តាព្រហ្ម រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះតែម្ដង»។
លោក មិន ឡូ បញ្ជាក់ទៀតថា «មនុស្សជំនាន់មុន របស់គាត់មិនមានអ្នកណាធ្វើការជាអ្នកជួសជុលប្រាសាទទេ គឺរូបគាត់តែម្នាក់គត់ ដែលហាក់ដូចជាមានវាសនាបានធ្វើជាអ្នកជួសជុលប្រាសាទបុរាណ។ ហើយជារៀងរាល់ថ្ងៃ លោកទទួលបន្ទុកជាអ្នកដាប់ថ្មភក់ផ្ទាំងធំៗ ឱ្យត្រូវខ្នាតរង្វាស់ ព្រមទាំងដាប់រំលីងថ្មទាំងនោះ ដើម្បីយកទៅដាក់នៅតាមកន្លែងដែលខូចខាតវិញ»។ លោក មិន ឡូ សប្បាយចិត្តនឹងការងាររបស់គាត់ ដោយគាត់បង្ហាញមោទភាពថា «ជាង១០ឆ្នាំមកហើយ ដែលលោកចំណាយពេលសម្រាប់ការថែរក្សាអង្គរ ហើយមួយជីវិតរបស់លោក ប្រសិនបើការងារជួសជុលប្រាសាទបុរាណនៅតែមាន គឺលោកនៅតែធ្វើការនេះ រហូតដល់អស់ជីវិត»។
ចំណែក លោក ភន ផាត មានទីលំនៅបច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិ ឃុំព្រះដាក់ ស្រុកបន្ទាយស្រី ខេត្តសៀមរាប គឺជាមេក្រុមផ្នែកជួសជុលរូបចម្លាក់ និងក្បាច់នៅតាមជញ្ជាំងប្រាសាទបុរាណ បានមានប្រសាសន៍ដែរថា «លោកបានចូលបំរើការងារជាអ្នកជួសជុលប្រាសាទបុរាណនេះតាំងតែពីអំឡុងឆ្នាំ១៩៩៧មកម្ល៉េះ»។
លោក ភន ផាត ធ្លាប់បានចូលរួមការងារជួសជុលប្រាសាទបុរាណ នៅក្នុងខេត្តសៀមរាប ជាច្រើនកន្លែង ដូចជាជួសជុលនៅកន្លែងស្ដេចគំលង់ លានជល់ដំរី របស់ក្រុងអង្គរធំ ជួសជុលរូបចម្លាក់សេះក្បាល៥ ជួសជុលប្រាសាទចៅសាយទេវតាជាមួយក្រុមការងារបុរាណវិទ្យារបស់ចិន និងជួសជុលប្រាសាទតាព្រហ្ម ជាមួយក្រុមការងារឥណ្ឌាជាដើម។ លោក ភន ផាត ដែលបច្ចុប្បន្នមានអាយុ៥៥ឆ្នាំទៅហើយ បានឱ្យដឹងថា «រូបគាត់បានបំរើការងារជាអ្នកជួសជុលប្រាសាទបុរាណតាំងតែពីរូបលោក មានអាយុ២១ឆ្នាំមកម្ល៉េះ ហើយប្រហែលជាមួយជីវិតរបស់លោក គឺត្រូវលះបង់ ដើម្បីជួសជុលប្រាសាទបុរាណ។ លោកបានប្រើពេលចំនួន២៦ឆ្នាំមកហើយ សម្រាប់ការជួសជុលប្រាសាទបុរាណ ក៏ប៉ុន្តែរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ រូបលោកហាក់ដូចជាមិននឿយណាយនឹងការងារនេះទេ»។
កម្រៃដែលបានពីការងារជួសជុលប្រាសាទបុរាណ គឺមានភាពប្រហាក់ប្រហែលគ្នានឹងមនុស្សដែលធ្វើការងារផ្សេងៗ ដើម្បីរកកម្រៃចិញ្ចឹមជីវិតដែរ ក៏ប៉ុន្តែចំពោះស្ថានភាពការងារវិញ គឺមាន ការលំបាកយ៉ាងខ្លាំង លើសពីការងារដែលមនុស្សជាច្រើនកំពុងធ្វើ ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត។
បើទោះបីជាយ៉ាងណាក្តី ក្រុមអ្នកជួសជុលប្រាសាទបុរាណជាច្រើនបានបង្ហាញឆន្ទៈថា ពួកគេនឹងមិនបោះបង់ចោលការងារជួសជុលប្រាសាទបុរាណទេ ពីព្រោះការងារនេះ ក្រៅតែពីធ្វើឱ្យគេបានកម្រៃយកទៅចិញ្ចឹមជីវិត និងគ្រួសារ គឺពួកគេក៏មានមោទនភាពមួយទៀត ដែលមនុស្សជាច្រើនពុំមាន គឺការបានចូលរួមចំណែកជួយថែរក្សា ការពារស្នាដៃ និងកេរ្តិ៍ដំណែលរបស់ដូនតាខ្មែរដ៏មានតម្លៃបំផុតឱ្យបាននៅគង់វង្សយូរអង្វែងតទៅមុខទៀត ដើម្បីទុកឱ្យកូនខ្មែរជំនាន់ក្រោយបានឃើញ និងឱ្យជនបរទេសដែលបានមកទស្សនាប្រាង្គប្រាសាទបុរាណខ្មែរ បានកោតស្ញប់ស្ញែងលើមតកដ៏មានតម្លៃមហាសាលនេះផងដែរ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ