ភូមិ និងវត្តមួយដែលមានឈ្មោះថា «ក្រពើពុល» ស្ថិតនៅក្នុងឃុំថ្មី ឈ្មោះឃុំក្រាំងដីមាស ដែលត្រូវបានបំបែកចេញពីឃុំស្វាយជ្រុំ ស្រុករលាប្អៀរ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២២កន្លងទៅនេះ
ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ៖ ភូមិ និងវត្តមួយដែលមានឈ្មោះថា «ក្រពើពុល» ស្ថិតនៅក្នុងឃុំថ្មី ឈ្មោះឃុំក្រាំងដីមាស ដែលត្រូវបានបំបែកចេញពីឃុំស្វាយជ្រុំ ស្រុករលាប្អៀរ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២២កន្លងទៅនេះ ។ ភូមិ និងវត្តក្រពើពុល ថ្វីបើនៅមិនឆ្ងាយពីទីរួមខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ប៉ុន្តែហាក់នៅឆ្ងាយដាច់ស្រយ៉ាល ដោយសារតែផ្លូវគមនាគមខែវស្សា គឺលិចទឹក ហើយចំពោះការធ្វើចរាចរណ៍ គឺធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទឹក លើកលែងតែរដូវប្រាំង អាចធ្វើដំណើរតាមផ្លូវគោកបាន។
បើតាមលោកស្រី ញ៉ែម សុភី ជំទប់ទី១ ឃុំក្រាំងដីមាស ស្រុករលាប្អៀរ បានបញ្ជាក់ប្រាប់ឱ្យដឹងថា ភូមិក្រពើពុល គឺមានប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅចំនួន១១៣គ្រួសារ។ ហើយនៅរដូវប្រាំង ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងភូមិស្ទើរតែទាំងអស់បានចាកចេញពីផ្ទះសម្បែងទៅធ្វើស្រែចំការ នៅភូមិសេះស្លា.ប់ ក្នុងឃុំឆ្នុកទ្រូ ស្រុកបរិបូរណ៌ ធ្វើឱ្យក្នុងភូមិមានសភាពស្ងាត់ជ្រងុំ សូម្បីតែវត្តក្រពើពុល ក៏មានត្រឹមព្រះសង្ឃតែ២អង្គគង្គនៅដែរ ដោយសារតែមិនសូវមានពុទ្ធបរិស័ទ្ធចំណុះជើងវត្ត នោះទេ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់រដូវស្សាវិញ ពេលដែលស្រែចំការពួកគាត់លិចទឹកអស់ ពួកគាត់ក៏ត្រឡប់មកលំនៅដ្ឋានវិញ ទើបធ្វើឱ្យក្នុងភូមិមានមនុស្សអ៊ូអរ។
ចំណែកប្រធានភូមិក្រពើពុល គឺលោកតា សៀង នី អាយុ៧២ឆ្នាំ បានរៀបរាប់ឲ្យដឹងពីប្រវត្តិនៃ ឈ្មោះក្រពើពុល នេះថា «តាមការនិទានតៗគ្នាពីព្រឹទ្ធាចារ្យ ក៏ដូចជាឪពុកម្ដាយ ជីដូនជីតារបស់លោកមកថា កាលពីដើមឡើយនៅក្នុងភូមិមានទីទួលមួយឈ្មោះ «ទួល.គ» ដែលមានដើមគរធំៗជាច្រើនដុះជាប់មាត់ស្រះទឹកយ៉ាងធំ ហើយក៏ជាកន្លែងអំណោយផលដល់សត្វក្រពើមកពងកូននៅខែប្រាំងផងដែរ។ ហើយនៅទីតាំងនោះ គឺមានសត្វក្រពើច្រើនណាស់តែងតែមកពងកូននៅរដូវប្រាំង លុះពេលខែវស្សាទឹកលិច ទីទួលនេះអស់សត្វក្រពើ ដោយនាំគ្នាចាកចេញអស់ ហើយនឹងត្រឡប់មកពងកូនវិញ នៅខែប្រាំងជារៀងរាល់ឆ្នាំតែម្ដង» ។
លោកតា សៀង នី បានប្រាប់បន្តថា «កាលណោះ មានប្រជាពលរដ្ឋមួយគ្រួសារបានមកប្រកបរបរដាក់លបយកត្រីលក់ចិញ្ចឹមជីវិត។ ហើយលោកតា ព្រុំ គឺជាមេគ្រួសារ តែងតែទៅដាក់លបនៅម្តុំជិតទួលដើម.គនោះ ប៉ុន្តែ លប របស់គាត់មួយចំនួនត្រូវសត្វក្រពើហែកចាប់ត្រីស៊ីស្ទើររៀងរាល់ថ្ងៃ ធ្វើឲ្យលោកតាក្តៅក្រហាយណាស់ ក៏បានរៀបចំផែនការសម្លា.ប់សត្វក្រពើដែលតែងតែបំផ្លាញលបរបស់គាត់ ។ ពេលនោះលោក តាព្រុំ បានបេះផ្លែស្លែង យកគ្រាប់ទៅបុកឲ្យម៉ត់ រួចវះដាក់ចូលទៅក្នុងពោះត្រីខ្មាន់ (ត្រីធំៗ) និងដេរពោះត្រីឱ្យជិតដូចដើមវិញ ។ បន្ទាប់មក យកត្រីខ្មាន់ទាំងអស់នោះ ទៅដាក់ចូល លប ចំនួន៤ទៅ៥លប រួចយកទៅដាក់នៅទីតាំងដែលសត្វក្រពើតែងតែហែក លប របស់គាត់ ដើម្បីចាប់ស៊ីត្រីស៊ី»។
លោកតា សៀង នី បានប្រាប់បន្តទៀតថា «ផែនការរបស់គាត់ (លោកតា ព្រុំ) បានផលល្អណាស់ ធ្វើឱ្យសត្វក្រពើពុលងា.ប់ជាបណ្ដើរៗរៀងរាល់ថ្ងៃ រហូតធ្វើឲ្យសត្វក្រពើចេះតែថយចុះពីមួយថ្ងៃទៅពីមួយថ្ងៃ រហូតបាត់ក្រពើអស់តែម្តង។ ក្រោយមកលោកតា ព្រុំ និងក្រុមគ្រួសារក៏អាចប្រកបមុខរបរដាក់ លប បានយ៉ាងស្រួល។ ចាប់តាំងពីនោះមក ទីតាំងមានសត្វក្រពើងា.ប់ ក៏បានក្លាយជាទីឈ្មោះ «ក្រពើពុលៗ» រហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។
លោកតា សៀង នី បានប្រាប់ទៀតថា «លុះតំណរក្រោយៗមក ក៏មានប្រជាពលរដ្ឋមកតាំងទីលំនៅ រស់នៅតំបន់នោះកាន់តែច្រើនឡើងៗ ទើបបានកើតជាភូមិមួយឈ្មោះ «ភូមិក្រពើពុល» ហើយតំណរមកទៀត ក៏កើតបានវត្តមួយទៀត ឈ្មោះ វត្តសុវណ្ណឱរីយ្យ ហៅថា វត្តក្រពើពុល រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះតែម្ដង៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ