ខេត្តបាត់ដំបង ៖ សព្វសត្វដែលកើតមកក្នុងលោកសន្និវាសនេះសុទ្ធតែជួបនូវសេចក្តីទុក្ខគ្រប់ៗប្រាណ គ្មានជីវិតសត្វណាដែលថា មិនដែលជួបសេចក្តីទុក្ខនោះទេ គឺមិនមានឡើយ គ្រាន់តែសេចក្តីទុក្ខនោះវាកើតឡើងខុសៗគ្នា ប្លែកៗគ្នាប៉ុណ្ណោះ។ ជាក់ស្តែង នាព្រឹកថ្ងៃទី២២…
ខេត្តបាត់ដំបង ៖ សព្វសត្វដែលកើតមកក្នុងលោកសន្និវាសនេះសុទ្ធតែជួបនូវសេចក្តីទុក្ខគ្រប់ៗប្រាណ គ្មានជីវិតសត្វណាដែលថា មិនដែលជួបសេចក្តីទុក្ខនោះទេ គឺមិនមានឡើយ គ្រាន់តែសេចក្តីទុក្ខនោះវាកើតឡើងខុសៗគ្នា ប្លែកៗគ្នាប៉ុណ្ណោះ។
ជាក់ស្តែង នាព្រឹកថ្ងៃទី២២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០៣២នេះ ភិក្ខុអគ្គធម្មោ ពិសី បានសម្តែងធម៌ទេសនានៅលើបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុកថា ៖ រស់នៅយើងមិនដឹងថា តើត្រូវទៅបៀ.តបៀ.ននឹងបុគ្គលណាមួយទេ ពីព្រោះអី យើងជាអ្នកបៀ.តបៀ.នគេ ព្រះអង្គសម្តែងថា អ្នកឈ្នះរមែងប្រទះនៅពៀរ អ្នកចាញ់រមែងដេកកើតទុក្ខ តែបុគ្គលអស់នៅការចងពៀរវេរាហើយ អស់នៅការបៀ.តបៀ.នគ្នាហើយ តើពៀរវេរានោះមានមកពីណា?
ភិក្ខុអគ្គធម្មោ ពិសី បានមានសង្ឃដីកាបន្តថា ៖ អ៊ីចឹងយើងទាំងអស់គ្នានេះ មិនមាននរណាមួយគ្រាន់បើជានរណាទេ ពេលខ្លះកុំពូកែខឹងពេក កុំពូកែទើសពេក ហើយបើទើសហើយអត់មាននរណាលំបាកទេ គឺខ្លួនឯងនេះហើយ។ សេចក្តីសុខ ព្រោះតែមិនបៀ.តបៀ.នគេ គឺល្អមែនទែន បានជាព្រះអង្គសម្តែងថា «ការមិនបៀ.តបៀ.នគ្នា គឺជាសេចក្តីសុខក្នុងលោក។ តែបើយើងនៅតែមានការបៀ.តបៀ.នគ្នា យើងមិនអាចមាននូវសេចក្តីសុខបានទេ។ ដើម្បីឲ្យមានសេចក្តីសុខសហគមន៍មួយបាន ទាល់តែយើងជាអ្នកវៀរចាកនូវការបៀ.តបៀ.នអ្នកដទៃជាចម្បង។ ហើយបើថា នៅតែបៀ.តបៀ.នគេទេ មិនថា ដោយកាយ មិនថាដោយវាចារ ជួនកាលបៀ.តបៀ.នគេដោយវាចារ ដូចជាការនិយាយដើមគេ ផ្លែផ្កាគេចេះ គេចុះ ដល់តែពេលគេខឹងរឿងហ្នឹងអត់ល្អទេ។
ជាមួយគ្នានោះដែរ ភិក្ខុអគ្គធម្មោ ពិសី មានសង្ឃដីកាបន្ថែមថា អ៊ីចឹងការដែលបៀ.តបៀ.នអ្នកដទៃហ្នឹង វាមិនអាចនាំមកនូវសេចក្តីសុខបានទេ ហើយយើងកើតមកក៏មិនមែនត្រូវទៅប្រទូសជាមួយនឹងនរណាមួយឡើយ ។ ពីព្រោះនៅក្នុងលោកនេះ មិនមានបុគ្គលណាខ្លាំងពូកែអស្ចារ្យជាងនរណាទេ។តែទីបំផុត ដែលយើងពោលថា យើងខ្លាំង ដែលយើងពោលថា យើងពូកែហ្នឹង ដល់ទីផុតយើងត្រូវចាស់អត់ញាតិញោម? អ៊ីចឹងដឹងហើយថាចាស់ វាបង្ហាញថា អ្នកទាំងអស់គ្នាហ្នឹងមិនមានបុគ្គលណាមួយ ជាអ្នកអាចឈ្នះអំពីការចាស់ ការឈឺ និងអាចយកឈ្នះពីសេចក្តីស្លា.ប់បានឡើយ ។
ភិក្ខុអគ្គធម្មោ ពិសី មានសង្ឃដីកា ៖ អ៊ីចឹងជីវិតដែលរស់នៅនេះ ដែលអាចរស់នៅបាន យើងគប្បីមិនបៀ.តបៀ.នអ្នកដែលនៅជុំវិញខ្លួនយើងនោះទេ ។ សុទ្ធតែអ្នករងនៅសេចក្តីទុក្ខទាំងអស់ហ្នឹង ហើយសូម្បីតែអាត្មាពោល ក្នុងខណៈនេះ ក៏មិនមានបំណងបៀ.តបៀ.នញាតិញោមដែរ តែមានអ្នកខ្លះស្តាប់មិនទាន់ខឹងអាត្មា«លោកពិសីនោះ ទេសនាគ្រែណា ក៏ដូចគ្រែណា លឺតែចឹង ថាឲ្យតែគេ និយាយតែធម៌បានហើយ បាច់ចាំបៀ.តបៀ.នគេទេ»។ អាត្មាថា ទឹកចិត្តបៀ.តបៀ.នគេនោះ គឺមិនមានទេ មិនថាអាត្មានិយាយប៉ះពាល់អីក៏ដោយ បំណងឲ្យបៀ.តបៀ.នគឺមិនមានទេ គឺគ្រាន់តែនិយាយដើម្បីការកែប្រែ និងបង្ហាញផ្លូវតែប៉ុណ្ណោះ។
ទន្ទឹមនោះដែរ ភិក្ខុអគ្គធម្មោ ពិសី មានសង្ឃដីកាក៏បានមានសង្ឃដីកាថា ៖ បើមានអ្នកប្រាប់ និងណែនាំហើយ យើងគួរតែត្រេកអរ និងប្រព្រឹត្តតាម។ មនុស្សឆ្លាតមិនដុតខ្លួនឯងឲ្យដល់នូវសេចក្តីទុក្ខទេ មនុស្សឆ្លាតមិនញាំងខ្លួនឯងឲ្យសេចក្តីទុក្ខទោសទេ ពីព្រោះអីការខឹងក្រោធមិនមែនជាដំណើរនាំឲ្យយើងបានសន្តិភាពក្នុងផ្លូវចិត្តនេះឡើយ។ អ៊ីចឹងបើចង់បានសេចក្តីសុខ គួររក្សាចិត្តហ្នឹងឲ្យបានល្អ បើមិនរក្សាចិត្តឲ្យបានល្អទេ ជីវិតនេះនឹងជួបតែទុក្ខរហូត ហើយសេចក្តីទុក្ខទោសហ្នឹងមិនមានបុគ្គលណាមួយជាអ្នកផ្តល់ឲ្យទៀត គឺយើងខ្លួនឯងហ្នឹងឯង ខឹងច្រើន មួម៉ៅច្រើន បៀតបៀនអ្នកដទៃ មិនចេះអនុគ្រោះ ច្រណែនអ្នកដទៃជាដើមនេះ គឺជាដំណើរនាំឲ្យបាននូវសេចក្តីទុក្ខ។
បន្ថែមពីនេះទៀត ភិក្ខុអគ្គធម្មោ ពិសី មានសង្ឃដីកាថា ៖ មនុស្សយើងចូលចិត្តតែបានទេ តែបើសិនអ្នកនោះផ្តល់ឲ្យអ្នកដទៃច្រើនជាងខ្លួនឯង នឹងមានចិត្តច្រណែនកើតឡើង ជួនកាលពេលខ្លះយើងអត់បានសិក្សាពីហេតុផល ច្បាស់ជាច្រណែនគេហើយ ប៉ុន្តែគួរចាំថា សត្វលោកនេះសាងកម្មមិនដូចគ្នាទេ។ អ្នកដែលច្រណែនគេ គឺគ្មានក្តីសុខទេ។ ហើយច្រណែនគេហើយត្រជាក់អត់ញាតិញោម ?អ៊ីចឹងគួរច្រណែនគេទេ? រឿងច្រណែនតិច ឬច្រណែនច្រើនមាន តែបើថា ពួកប្រថុជ្ជនថាឲ្យអត់សោះ គឺមិនមានទេ ជនខ្លះមិនច្រណែនគេទេតែថា វាមិនសូវសម ដល់គេថា ច្រណែនគេអត់ ថាអត់ទេ មកពីបុណ្យរបស់គេ។
លើសពីនេះទៀត ភិក្ខុអគ្គធម្មោ ពិសី មានសង្ឃដីកាថា ៖ ហើយការដែលច្រណែនអ្នកដទៃនេះ បើអង្គុយច្រណែនហើយបានដូចគេ ច្រណែនចុះ តែបើច្រណែនហើយមិនដូចគេ មិនគួរច្រណែនទេ។ ដែលគេមានខ្សែកពាក់ ចិញ្ចៀនពាក់ គេមានក្រវិលពាក់ទាំងអស់ហ្នឹង សួរថាគេខ្ជិលដូចយើងអត់?ទម្រាំតែបានទូរស័ព្ទប្រើ ឡានជិះ ម៉ូតូជិះមានផ្ទះនៅហ្នឹងសួរថាយើងប្រឹងប្រែងអត់? ហើយបើយើងមិនប្រឹងទេ អាចមានផ្ទះហ្នឹងឯងធំទូលាយ ដូចគេដែរឬអត់?
ភិក្ខុអគ្គធម្មោ ពិសី មានសង្ឃដីកាថា ៖ អ្នកខ្លះអង្គុយតែច្រណែនតែម្តង ហើយរឿងច្រណែនហ្នឹងមិនមែនតែគ្រហស្ថទេណា លោកក៏ចេះច្រណែនគ្នាដែរ ។ លោកខ្លះឈ្លះគ្នា មិនពេញចិត្តគ្នា លោកនេះបរិស័ទច្រើន អញ់មិនសូវមានបរិស័ទទេ លោកនេះគេនិមន្តច្រើន អញ់គេមិនសូវបាននិមន្តទេ អ៊ីចឹងហើយបានអាត្មាថា កិលេសនេះវាអត់បែងចែកគ្រហស្ថ និងបព្វជិតអ្នកបួសទេ។ បើមិនបានសិក្សាកម្មផលឲ្យច្បាស់ទេប្រាកដជាច្រណែនហើយ។
ម្ស៉ាងទៀត ភិក្ខុអគ្គធម្មោ ពិសី មានសង្ឃដីកាថា ៖ ការច្រណែននេះមានគ្រប់ទីកន្លែង គ្រប់ស្ថាបន មិនប្រាកដទេថា យើងបានតំណែង ស័ក្តខ្ពស់នោះ មិនប្រាកដថា អ្នកតូចគេធ្វើការជាមួយយើងគេត្រេកអរនោះទេ ជួនកាលមុខយើងត្រេកអរណាស់ បាទមេ ចាស់មេ ចូលរួមត្រេកអរផង តែក្នុងចិត្តគ្មានអីគ្រាន់បើជាងអញ់ទេអាមួយហ្នឹងវាដូចតែអញ់ដែរ។ អ្នកខ្លះច្រណែនគេ នៅមុខគេអ៊ីចឹង ញញឹមញញែមដាក់ធ្វើដូចស្មោះត្រង់ហ្នឹងយើងណាស់ចឹង ប៉ុន្តែដល់ក្រោយខ្នង និងក្នុងចិត្ត អួយវាមានអីទៅអស្ចារ្យអីប៉ុន្មានទេ អញ់ឃើញមានលឿនៗសង្ស័យអីរកស៊ីខុសច្បាប់ផងមិនដឹង។ អាចិត្តច្រណែនហ្នឹងកើតឡើង វាអាចគិតនូវកម្មអាក្រក់ គំនិតអាក្រក់បានគ្រប់ពេល ពេលខ្លះចិត្តច្រណែនខ្លាំងមែនទែនទៅវាអាចឈានដល់ប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ក៏មានដែរ។
ភិក្ខុអគ្គធម្មោ ពិសី មានសង្ឃដីកាថា ៖អីចឹងបើយើងចង់បានមានដូចគេត្រូវប្រកាន់គោលជំហរគឺ សុចរិតកម្ម គឺការប្រព្រឹត្តល្អហ្នឹងឯង បើយើងមិនមានសុចរិតកម្មទេ យើងឃើញគេល្អជាងយើង ឃើញគេបានមានជាងយើង ពូកែជាងយើង រៀនឆ្លាតជាងយើងអីជាដើមនោះ យើងទៅអង្គុយច្រណែនគេវាអត់មានបានផលល្អអីមកវិញទេ ផ្ទុយទៅវិញនាំតែភាពក្តៅក្រហាយមកកាន់ខ្លួនឯង។
សូមបញ្ជាក់ថា ភិក្ខុ ជ្រួញ ពិសី ឬ ភិក្ខុអគ្គធម្មោ ពិសី គង់នៅវត្តបឹងរាំង ខេត្តបាត់ដំបង ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ