ចាស់ផ្តាំសម័យ
ធុញណាស់ ! កុំនិយាយរឿងនយោបាយច្រើនពេក…ព្រោះពេលខ្លះរឿងនយោបាយក្លាយជារឿងនយោបោកក៏មានដែរ…
ធុញណាស់ ! កុំនិយាយរឿងនយោបាយច្រើនពេក…ព្រោះពេលខ្លះរឿងនយោបាយក្លាយជារឿងនយោបោកក៏មានដែរ…
ធុញណាស់ ! កុំនិយាយរឿងនយោបាយច្រើនពេក…ព្រោះពេលខ្លះរឿងនយោបាយក្លាយជារឿងនយោបោកក៏មានដែរ…។ អ្នកកាច់ចង្កូតនយោបាយ…ពេលខ្លះគេប្រើ
«ទូកវែង»…ពេលខ្លះគេប្រើ«ទូកខ្លី» ។ យើងអ្នកជិះជាមួយ…បើមិនបានមើលទេ…បត់តាមមិនទាន់ទេ…។ គេបត់រួចហើយ…ឯងនៅវាងឆ្ងាយ ទម្រាំបត់ទាន់…សឹងតែក្រឡាប់ចាក់ ។
អីចឹងកុំសូវនិយាយពេកអារឿងនយោបាយ…យើងទាំងឡាយដែលជា«ចាស់ជាន់មុន»…និយាយរឿងសប្បាយៗ…ទាន់ភ្នែកនៅភ្លឺ…ទាន់នៅមើលឃើញអ្វីនៅជុំវិញខ្លួន…យកមករ៉ាយរ៉ាប់ប្រាប់គ្នីគ្នាឱ្យសប្បាយៗ…កុំឱ្យឆាប់ចាស់ពេក…ហេ ! ហេ !
ក្លើវ័យចំណាស់២នាក់ជួបគ្នាក្នុងហាងកាហ្វេទំនើបមួយនៅកោះពេជ្រម្សិលមិញនេះ…។ ទាំង២នាក់សក់ខ្មៅរលើបដូចគ្នា…ដូចទើបលាបសក់…ប៉ុន្តែបើតាមមើលជើងសក់ឃើញស…មើលរោមភ្នែកក៏ឃើញសច្រើនដែរ…ពុកមាត់ដុះរ៉ុយៗ…ចេញរោមស…បញ្ជាក់ថា ចាស់លេងខ្លួនដ៏អស្ចារ្យ…មើលទៅមិនអន់ទេ កាលពីនៅក្មេង…។ ជា
ចាស់ជាន់មុន សល់ពីសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម…ជានាម៉ឺនសល់ពីសម័យដ៏អស្ចារ្យ នៃរបបសង្គមរាស្ត្រនិយម…។
ក្រេបកាហ្វេបណ្តើរនិយាយគ្នាបណ្តើរ…
– យី ! សម័យនេះក្មេងៗស្អាតអស្ចារ្យណាស់…មើលទៅអស់ទាស់…សាច់សខ្ចី…ខ្ចីញ៉ិញតែម្រ៉ង ! ខ្លីលើមើលឃើញអស់…ខ្លីក្រោមកាន់តែអស្ចារ្យទៀត…បើដូចសម័យយើងមុន បើមានអីចឹង…ប្រហែលក្រឡាប់មេឃ ក្រឡាប់ដីហើយ !
ក្លើមាត់ដាចដដែលនិយាយបន្តទៀត ដោយយកក្រដាសជូតភ្នែកវែនតាមួយភ្លែត…
– អង្គុយមើលក្នុងទូរទស្សន៍ថា វាអស្ចារ្យទៅហើយ…លុះមកមើលឃើញផ្ទាល់ភ្នែកទៀត…គ្នានឹកស្តាយ…ហេតុអីសម័យមុន…សម័យយើងនៅក្មេងគ្មានអ្នកបង្ហាញសាច់…អី
ចឹង ? បើហ៊ានបង្ហាញអីចឹង…អត់ឱ្យបាត់មុខទេ…គ្រឺតណាស់ !
ក្លើម្នាក់ទៀតរៀបរាប់ម្តង…
– សម័យយើងនៅក្មេង…ក៏មិនអន់ពេកដែរ…ពិតមែនគេអត់បញ្ចេញ…ពិតមែនមិនខ្លីលើ ខើចក្រោម…ពិតមែនអត់ឃើញសាច់សខ្ចីស្រមោចមិនហ៊ានវារ…ប៉ុន្តែអាវែងលើ វែងក្រោមហ្នឹង…ធ្វើឱ្យយើងកាន់តែចង់ដឹង…ចង់ឃើញជាងអាបង្ហាញ…។ ពីមុនគេស្លៀកហ្ស៊ីបហៀរដល់កែង អត់ឃើញសាច់កំភួនជើងទេ…ប៉ុន្តែបើនិយាយពីរឹបរាង…មើលពីក្រោយអស់ទាស់…មើលឃើញ…ងាកខឹង…ងាកខឹងៗ ! ក្រហមមុខដាក់ជាប់…។ ខាងលើពិតមែនគេអត់បញ្ចេញឱ្យទូលាយ…ប៉ុន្តែមើលទៅព្រហើនណាស់…ប៉ោងធំស្រួច…គ្រាន់បើជាងអាបើកបង្អួចចំហចោល…បើគេបង្ហាញអស់ហើយ…លែងចង់បានហើយ…ចង់បានអី…បើឃើញអស់ហើយ ។
ក្លើដដែលនិយាយបន្ត…
– កាលយើងនៅពីក្មេង…អារឿងហក់លោត…តួកុនទាំងឡាយតាមយើងអត់ទាន់ទេ…។ ណ្ហើយ ! កុំនិយាយរឿង«អត់ស្តេច»ច្រើនពេក…ធម្មតាទេ អ្វីដែលគេលាក់ដូចសម័យយើង…គឺជាអ្វីដែលគេចង់មើល…ចង់ឃើញ…ម្ល៉ោះហើយបើចង់ឃើញ ចង់មើល…ឬចង់បាន ជារបស់មានតម្លៃណាស់…កុំអាលចោលសម័យយើង…។
លើកកែវកាហ្វេក្រេប…ក្លើម្នាក់ទៀតដែលមានពុកមាត់ដុះចេញពណ៌សរ៉ុយៗ…ភ្នែកគាត់នៅក្រឡោតនិយាយយ៉ាងថ្នមៗថា…
– សម័យនេះជាសម័យចាស់ផ្តាំសម័យ…គេនិយាយមួយរយដង…មិនស្មើនឹងបានឃើញម្តង…។ ឃើញមួយរយដងមិនស្មើបានស្ទាបអង្អែលម្តង…។ គ្នាយើងចាស់មែន…ប៉ុន្តែសំណាងនៅមានច្រើនណាស់…ក្មេងៗក៏មិត្តល្អជាមួយតាតាយើងក៏មិនតិចដែរ…ហេ ! ហេ !
បើអីចឹងកុំឱ្យរំលងវ៉ើយ…សំខាន់រឿង«ជាក់ស្តែង» ៕
អាឡេវ
ចែករំលែកព័តមាននេះ