ទំនុកចិត្តនៅលើផ្នែកសេវាកម្មវេជ្ជសាស្ត្រ ជាពិសេសលើវិស័យសុខាភិបាលទាំងមូលនៅកម្ពុជា គឺនៅតែជាបញ្ហា ទោះបីជាវិស័យនេះបានខិតខំធ្វើទំនើបកម្ម និងជំរុញការវិនិយោគជាបន្តបន្ទាប់ក៏ដោយចុះ។វាទាមទារការលើកកម្ពស់បន្ថែមទៀតទៅលើវិស័យដ៏សំខាន់ជាអាយុជីវិតមួយនេះ។
តួនាទីរបស់ពេទ្យ គឺសង្គ្រោះជីវិតមនុស្ស គឺមិនមែនជាមុខរបរ ដើម្បីតែកើបលុយតាមរយៈការបំភិតបំភ័យការព្យាបាលមិនបានត្រឹមត្រូវ និងការបំប៉ោងតម្លៃឡើយ។យើងទទួលស្គាល់ថា ពេទ្យកាន់តែច្រើន កាន់តែប្រកាន់ភ្ជាប់សីលធម៌គ្រូពេទ្យហើយសង្គ្រោះជីវិតមនុស្សជាច្រើននាក់។ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនោះយើងនៅតែលឺបញ្ហាសីលធម៌ និងទំនុកចិត្តទៅលើគ្រូពេទ្យ។បច្ចុប្បន្ននេះ ពលរដ្ឋកម្ពុជានៅតែបន្តនាំយកលុយរាប់ពាន់រាប់ម៉ឺនដុល្លារដើម្បីធ្វើដំណើរឆ្លងដែនទៅរកការព្យាបាលក្រៅប្រទេស ពិសេសនៅប្រទេសថៃ វៀតណាម សិង្ហបូរី និងម៉ាឡេស៊ីជាដើម។
តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកជំងឺ និងក្រុមគ្រួសារត្រូវធ្វើដំណើរច្រើនរយគីឡូម៉ែត្រទាំងការឈឺចាប់ និងការចំណាយដ៏ខ្ពស់ ដើម្បីពិនិត្យព្យាបាលជំងឺរបស់ពួកគេនៅក្រៅប្រទេស?
បញ្ហានេះប្រហែលជាមកពីបញ្ហានៃទំនុកចិត្ត ក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈ និងបញ្ហាបច្ចេកវិទ្យាវេជ្ជសាស្ត្រដែលធ្វើអោយប៉ះពាល់ដល់ប្រសិទ្ធភាពពិនិត្យ និងព្យាបាលរោគ។ប៉ុន្តែនិន្នការវេជ្ជមានមួយកំពុងកើតឡើង បន្ទាប់ពីមានបញ្ហាកូវីដ១៩។ ប្រជាជទទួលស្គាល់ថា អំឡុងពេលកូវីដ១៩ គ្រូពេទ្យដែលជាកងទ័ពអាវសបានខិតខំខ្លាំង ដើម្បីសង្គ្រោះជីវិតមនុស្ស។ចំណែកការវិនិយោគលើវិស័យវេជ្ជសាស្ត្រនេះក៏កំពុងមានសន្ទុះទៅមុខ។មកដល់ពេលនេះ ក្រៅពីមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត្រ ដែលជាកន្លែងដែលកំពុងតែសាងសង់ និងបំពាក់បរិក្ខាទំនើបៗចេញមន្ទីរពេទ្យផ្សេងៗទៀតដែលស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់រដ្ឋក៏បានកំពុងតែធ្វើទំនើបកម្មរបស់ខ្លួនផងដែរ ដោយថវិកានៃការបំពាក់សម្ភារៈ និងសាងសង់ គឺក្រោមការចំណាយដោយរដ្ឋ និងជំនួយជាហិរញ្ញវត្ថុពីបរទេសដូចជា ពីចិន ពីកូរ៉េខាងត្បូងជាដើម។ល។
វិស័យឯកជនក៏កំពុងតែទាក់ទាញការវិនិយោគច្រើនផងដែរ ដោយមានទាំងមន្ទីរពេទ្យ ដែលវិនិយោគពីវៀតណាម ពីជប៉ុន ពីថៃ និងវិនិយោគទុននៅក្នុងស្រុក។ ជាក់ស្តែងគ្រាន់តែ នៅត្រីមាសទី៤ នៃឆ្នាំ២០២២នេះ កម្ពុជាបានទាក់ទាញគម្រោងវិនិយោគលើការសាងសង់មន្ទីរពេទ្យលំដាប់អន្តរជាតិសរុបជាង ៦០លានដុល្លារអាមេរិកឯណោះ ដោយគម្រោងទាំងនេះមួយគម្រោងមានតម្លៃសុទ្ធតែជាង២០លានដុល្លារឡើង។
តាមការប្រកាសដោយក្រុមប្រឹក្សាអភិវឌ្ឈន៍កម្ពុជាបានឲ្យដឹងថា តាមការស្នើសុំ ដោយក្រុមហ៊ុនមួយឈ្មោះ «ORIENDA INTERNATIONAL HOSPITAL CO., LTD» ស្ថាប័ននេះ បានអនុម័តគម្រោងសាងសង់ និងអាជីវកម្មមន្ទីរពេទ្យអន្តរជាតិមួយដែលនឹងបំពាក់គ្រែចំនួន១១៧គ្រែ ដែលមានទីតាំងវិនិយោគស្ថិតនៅផ្លូវដួងងៀប២ ភូមិដំណាក់ធំ៣ សង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យទី៣ ខណ្ឌមានជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ ក្នុងទុនវិនិយោគចំនួន២១លានដុល្លារអាមេរិក និងអាចបង្កើតការងារបានចំនួន១៧៨កន្លែង។
ក្រុមហ៊ុនមួយទៀត គឺក្រុមហ៊ុន «NEW WORLD HEART & VASCULAR HOSPITAL CO., LTD» លើគម្រោងសាងសង់ និងអាជីវកម្មមន្ទីរពេទ្យបេះដូងនិងសរសៃឈាមដោយមានចំនួន៣០០គ្រែ ដែលមានទីតាំងវិនិយោគស្ថិតនៅផ្លូវលេខ១៩៣៤ ភូមិឧកញ៉ាវាំង សង្កាត់ភ្នំពេញថ្មី ខណ្ឌសែនសុខ រាជធានីភ្នំពេញ ក្នុងទុនវិនិយោគចំនួន២០លានដុល្លារអាមេរិក និងអាចបង្កើតការងារបានចំនួន៣៤៨កន្លែង និងក្រុមហ៊ុនមួយទៀត គឺក្រុមហ៊ុន « KHEMUNIK HOSPITAL CO., LTD » លើគម្រោងសាងសង់ និងអាជីវកម្មមន្ទីរពេទ្យចំនួន ១៥០គ្រែ ដែលមានទីតាំងវិនិយោគស្ថិតនៅផ្លូវជាតិលេខ២១ ភូមិព្រែកសំរោង៣ សង្កាត់តាខ្មៅ ក្រុងតាខ្មៅ ខេត្តកណ្តាល ក្នុងទុនវិនិយោគប្រមាណ២៣លានដុល្លារអាមេរិក និងអាចបង្កើតការងារបានចំនួន៤៥៨កន្លែង។
បើយើងឃើញតួរលេខនេះយើងស្រម៉ៃមើលទៅឃើញថា គម្រោងដែលស្នើ គឺសុទ្ធតែជាគម្រោងវិនិយោគដែលនឹងចូលរួមអភិវឌ្ឈន៍សេវាកម្មវេជ្ជសាស្ត្រនៃវិស័យសុខាភិបាលនៅក្នុងស្រុកយើងបានមួយផ្នែក ប៉ុន្តែយើងនៅតែបារម្ភនៅចំណុចដែលបាននិយាយខាងលើ។ ដោយសារតែបញ្ហានេះទោះជាវិនិយោគនោះមានតម្លៃមហាសាលប៉ុណ្ណាឧបករណ៍ដែលនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យនោះអស្ចារ្យប៉ុណ្ណា ប៉ុន្តែប្រសិនបើមិនខិតខំកសាងទំនុកចិត្តពីពលរដ្ឋទេ ពលរដ្ឋកម្ពុជានៅតែបន្តតស៊ូវេចខ្ចប់លុយចេញទៅរកសេវាព្យាបាលនៅខាងក្រៅដដែល។
នៅសម័យកូវីដ១៩រីករាលដាល យើងគាំទ្រ និងលើកទឹកចិត្តឲ្យគាំទ្រវិស័យសុខាភិបាលនៅក្នុងស្រុក គឺពិតជាត្រេកអរពីព្រោះតែប្រទេសជិតខាងបិទព្រំដែនអស់ ហើយម្នាក់ៗមិនដឹងទៅណាក៏បានស្វែងរកការព្យាបាលនៅក្នុងស្រុករៀងៗខ្លួន។ប៉ុន្តែក្រោយពេលដែលប្រទេសបើកព្រំដែន ហើយប្រទេសគេក៏បើកព្រំដែន ម្នាក់ៗបានសម្រុកនាំគ្នាចេញទៅស្វែងរកសេវាកម្មនេះដដែល ដោយខ្លះ ទៅវៀតណាម នៅលើរថយន្តក្រុងដែលមានប្រមាណជា៣០ជើងនៅក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយអ្នកដំណើរភាគច្រើន គឺសុទ្ធតែជាអ្នកដែលទៅស្វែងរកការព្យាបាល នៅទីនោះរួមជាមួយនឹងសាច់ញាតិរបស់ពួកគេ។ អ្នកទៅថៃក៏ដូច្នេះ ដោយមានទាំងជើងយន្តហោះ និងរថយន្ត ពោល គឺភាគរយនៃអ្នកដែលចេញទៅក្រៅដើម្បីហេតុផលសុខភាព គឺនៅតែមានភាគរយខ្ពស់។
បើសិនជាយើងអង្គុយលើឡានក្រុង ឬយន្តហោះជាមួយអ្នកស្វែងរកការព្យាបាលក្រៅប្រទេសយើងនឹងបានលឺការត្អូញត្អែររបស់ពួកគេអំពីគុណភាព មានកំណត់នៃការព្យាបាលក្នុងប្រទេស ហើយពួកគេផ្តល់ទំនុកចិត្តជាងទៅលើការព្យាបាលនៅបរទេសដូចជា ថៃ វៀតណាម សិង្ហបូរី និងម៉ាឡេស៊ីជាដើម។
សរុបសេចក្តីទៅឫសគល់នៃជំនឿ និងសេចក្តីទុកចិត្តរបស់ពលរដ្ឋកម្ពុជាមកលើសេវាកម្មវេជ្ជសាស្ត្រនៅក្នុងស្រុកសំខាន់ គឺស្ថិតនៅលើប្រសិទ្ធភាពនៃការព្យាបាល គុណធម៌ និងក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈ។ការពង្រឹងសមត្ថភាពគ្រូពេទ្យ គួបផ្សំនឹងការលើកកម្ពស់ការ គោរពក្រមសីលធម៌ គ្រូពេទ្យ បូកផ្សំជាមួយនឹងការបំពាក់ឧបករណ៍ទំនើបជំនួយដល់ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យបាល វាគឺជាកត្តាចាំបាច់ដើម្បីកសាងជំនឿទំនុកចិត្តរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាចំពោះ សេវាសុខភាពនៅក្នុងប្រទេស។
ខណៈដែលយើងផ្តល់ការគោរព និងដឹងគុណចំពោះគ្រូពេទ្យល្អៗដែលបាននិពិនិត្យ និងព្យាបាលជំងឺបានត្រឹមត្រូវ និងបានសង្គ្រោះជីវិតមនុស្សជាច្រើននោះ ពេទ្យទាំងអស់ត្រូវតែថ្លឹងអោយធ្ងន់ និងជាអាទិភាពចំពោះការសង្គ្រោះជីវិតមនុស្ស ហើយមិនត្រូវសម្លឹងមកអ្នកជំងឺជាទំនិញដែលអាចចិញ្ចឹម និងធ្វើអាជីវកម្ម ដើម្បីតែផលប្រយោជន៍របស់ខ្លួន និងមន្ទីរពេទ្យឡើយ។
សូមចាត់ទុកអ្នកជំងឺ និងព្យាបាលពួកគេដោយមនុស្សធម៌តាមក្បួនខ្នាតវេជ្ជសាស្ត្រ មិនមែនឃើញអ្នកជំងឺ គិតតែបូកថ្នាំ បំភ័យ បំភ័ន្ត បំប៉ោង ការពិត ដើម្បីហេតុផលផលប្រយោជន៍ខុសពីការពិតដែលអ្នកជំងឺត្រូវ ទទួលការព្យាបាលនោះទេ។
នៅពេលដែលពេទ្យយើងល្អ មានគុណភាព និងទទួលបានទំនុកចិត្តនោះវាមិនត្រឹមតែអាចសង្គ្រោះជីវិតមនុស្សកាន់តែច្រើនទេវាក៏អាចទប់លំហូររាប់រយលានដុល្លារជារៀងរាល់ឆ្នាំទៅក្រៅប្រទេសផងដែរ ហើយថែមទាំងបង្កើតការងារ និង មុខរបរកាន់តែច្រើនទាក់ទង ដោយផ្ទាល់ ឬដោយប្រយោលទៅនឹងវិស័យពេទ្យ។ពេទ្យល្អធ្វើអោយប្រជាជនជនសុខភាពល្អ ហើយកម្លាំងការងាររឹងមាំដែលជាជន្ទល់សម្រាប់លើកកម្ពស់ការរីកចម្រើនសេដ្ឋកិច្ចផងដែរ៕ អត្ថបទដោយ ៖ ប្រេវីន និងហេង ចេស្តារ
ចែករំលែកព័តមាននេះ