ទឹកអម្រឹតក្នុងចម្លាក់ប្រាសាទបាយ័ន
ទឹកអម្រឹតត្រូវបានសាសនិកជនខ្មែរបុរាណមើលឃើញថា មានអត្ថន័យទូលំទូលាយ និងស៊ីជម្រៅ ហើយថែមទាំងមានសារសំខាន់សម្រាប់ការរុករកនូវភាព អមតៈនៃជីវិតសត្វលោកយើងនេះថែមទៀតផង។
ទឹកអម្រឹតត្រូវបានសាសនិកជនខ្មែរបុរាណមើលឃើញថា មានអត្ថន័យទូលំទូលាយ និងស៊ីជម្រៅ ហើយថែមទាំងមានសារសំខាន់សម្រាប់ការរុករកនូវភាព អមតៈនៃជីវិតសត្វលោកយើងនេះថែមទៀតផង។
ទឹកអម្រឹតត្រូវបានសាសនិកជនខ្មែរបុរាណមើលឃើញថា មានអត្ថន័យទូលំទូលាយ និងស៊ីជម្រៅ ហើយថែមទាំងមានសារសំខាន់សម្រាប់ការរុករកនូវភាព អមតៈនៃជីវិតសត្វលោកយើងនេះថែមទៀតផង។
ក្នុងវប្បធម៌បាយ័ន ទឹកអម្រឹតដែលមនុស្ស គ្រប់រូបប៉ងប្រាថ្នាចង់បាននោះ កើតឡើង ដោយមនោគមន៍វិជ្ជាសាសនា ជាការសំយោគ រវាងព្រហ្មញ្ញសាសនា និងព្រះពុទ្ធសាសនា និកាយ មហាយាន ។
យោងតាមផេក Spktliv ពណ៌នាថា ទឹកអម្រឹតតំណាងឲ្យសារធាតុពិសិដ្ឋរបស់ទឹក ដែលជាប្រភពនៃជីវិតនៅលើផែនដីយើង នេះ ។ ក្នុងន័យនេះហើយដែលទឹកអម្រឹតត្រូវបានរកឃើញថា ជាថ្នាំទិព្វមានសារជាតិ ស័ក្តិសិទ្ធិខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ។ ទឹកនេះអាចជួយ ស្រោចស្រង់មនុស្សឲ្យចាកផុតពីជំងឺឈឺថ្កាត់ ឬ ពីសេចក្តីស្លាប់ទៅបាន ។
ស្របគ្នានឹងគុណសម្បត្តិដ៏វិសេសវិសាល នេះ ទឹកអម្រឹតក៏ជាមធ្យោបាយនាំសត្វលោកទៅកាន់ ភពទេវតា ដែលមិនត្រឹម តែពពួកយក្សប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែក៏សម្រាប់ពួកទេវតា និងមនុស្សលោកទៅកាន់ព្រះនិព្វានថែមទៀតផង ។ ដោយសារតែភាពស័ក្តិសិទ្ធិរបស់ទឹកអម្រឹតនេះ ទើបបណ្តាលឲ្យកើតមានចម្បាំងរវាងគូបដិបក្ខនៅក្នុងរឿងកូរសមុទ្រទឹកដោះដើម្បីដណ្តើមទឹកទិព្វ នេះ ។
ការកូរសមុទ្រទឹកដោះនេះដើម្បីបង្កើត លោកយើងដែលមនុស្សគ្រប់រូបមានទិសដៅ ចង់បានដើម្បីជានិមិត្តរូបនៃភាពអមតៈនៃជីវិត របស់ខ្លួន ។
តែដោយឡែក ចំពោះពុទ្ធសាសនិកជន ខ្មែរបុរាណបានចាត់ទុកថា ទឹកអម្រឹតមាន លក្ខណៈថ្លៃថ្លា ត្រជាក់ បរិសុទ្ធ គឺចង់សំដៅ ទៅដល់ព្រះឱវាទរបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះបរមគ្រូ នៃយើង ។ ដំបូន្មានរបស់ព្រះពុទ្ធមានន័យ ឧត្តុង្គឧត្តម ក្នុងការរំដោះមនុស្សលោកពីភាពអវិជ្ជាដែលជាប្រភពនៃសេចក្តីទុក្ខ ។ អត្ថន័យ សំខាន់ក្នុងវាលវដ្តសង្សារមួយទៀត ការកូរ សមុទ្រទឹកដោះនៅប្រាសាទបាយ័ន ប្រៀបបាន នឹងការស្ថាបនាជាតិរបស់ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ដើម្បីនាំមនុស្សជាតិខ្មែរបុរាណឆ្ពោះទៅកាន់ វឌ្ឍនភាព និងភាពអមតៈនៃជីវិត ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ