វិបស្សនាជាបច្ចេកទេសកម្មដ្ឋានមួយក្នុងចំណោមបច្ចេកទេសកម្មដ្ឋានចាស់ជាងគេបំផុត ដែលកើតមាននៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ។ មនុស្សជាតិបានបាត់បង់បច្ចេកទេសនេះជាយូរឣង្វែងណាស់មកហើយ តែព្រះគោតមសម្មាសម្ពុទ្ធបានរកឃើញឡើងវិញនៅពេលដែលព្រះអង្គកំពុងស្វែងរកការត្រាស់ដឹង កាលពីជាង២៥០០ឆ្នាំមុន ។ វិបស្សនាដែលមានន័យថា ឃើញរបស់ផងទាំងពួងតាមភាពពិត គឺជាបច្ចេកទេសធ្វើចិត្តឲ្យបរិសុទ្ធផូរផង់ដោយខ្លួនឯង…
វិបស្សនាជាបច្ចេកទេសកម្មដ្ឋានមួយក្នុងចំណោមបច្ចេកទេសកម្មដ្ឋានចាស់ជាងគេបំផុត ដែលកើតមាននៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ។ មនុស្សជាតិបានបាត់បង់បច្ចេកទេសនេះជាយូរឣង្វែងណាស់មកហើយ តែព្រះគោតមសម្មាសម្ពុទ្ធបានរកឃើញឡើងវិញនៅពេលដែលព្រះអង្គកំពុងស្វែងរកការត្រាស់ដឹង កាលពីជាង២៥០០ឆ្នាំមុន ។
វិបស្សនាដែលមានន័យថា ឃើញរបស់ផងទាំងពួងតាមភាពពិត គឺជាបច្ចេកទេសធ្វើចិត្តឲ្យបរិសុទ្ធផូរផង់ដោយខ្លួនឯង ដោយការពិនិត្យមើលខ្លួនឯង ។ ជាដំបូង គេចាប់ពិនិត្យមើលដង្ហើមធម្មជាតិ ដើម្បីផ្ចង់ចិត្តឲ្យមូល ។ ដោយមានសតិដឹងយ៉ាងមុតនេះ គេពិនិត្យមើលធម្មជាតិផ្លាស់ប្តូររបស់កាយ និងចិត្ត ហើយពិសោធឃើញសេចក្តីពិតសាកលនៃ ឣនិច្ចំ ទុក្ខំ និងឣនត្តា ។
ការសម្រេចនូវសេចក្តីពិតដោយសារការពិសោធន៍ផ្ទាល់នេះជាបច្ចេកទេសធ្វើចិត្តឲ្យបរិសុទ្ធផូរផង់ ។ មាគ៌ាទាំងមូល គឺព្រះធម៌ជាឱសថសាកលសម្រាប់ដោះស្រាយបញ្ហាសាកល ហើយគ្មានឣ្វីជាប់ទាក់ទងជាមួយនឹងសាសនា ឬនិកាយណាមួយឡើយ ។ ដោយហេតុនេះ បច្ចេកទេសនេះឣាចយកមកបដិបត្តិបានជាទូទៅដោយសេរី នៅគ្រប់ទីកន្លែង គ្រប់ពេលដោយគ្មានឣ្វីទាស់ខុសជាមួយពូជសាសន៍, វណ្ណ:, សាសនាណាមួយឡើយ ហើយទទួលប្រយោជន៍ល្អប្រសើរដូចគ្នាជាទូទៅ ។
តើឣ្វីទៅដែលមិនមែនជាវិបស្សនា ?
វិបស្សនា មិនមែនជាពិធីបុណ្យ ឬ ពិធីសាសនាដែលមានសទ្ធាងងឹតងងល់ជាមូលដ្ឋានឡើយ ។ វិបស្សនា មិនមែនជាល្បែងកំសាន្តខាងប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃ ឬជាទស្សនវិជ្ជាទេ ។ វិបស្សនា មិនមែនជាពេលសម្រាកសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺ, មិនមែនជាថ្ងៃឈប់បុណ្យ ឬជាឱកាសល្អណាមួយដើម្បីឲ្យមនុស្សក្នុងសង្គមប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាដោយប្រការណាមួយឡើយ ។ វិបស្សនា មិនមែនជាការគេចវេះឲ្យផុតពីបញ្ហា, ពីទុក្ខព្រួយនៃការរស់នៅរាល់ថ្ងៃទេ ។
តើឣ្វីទៅជាវិបស្សនា ?
វិបស្សនាគឺជាបច្ចេកទេសមួយដើម្បីគាស់រំលើងនូវសេចក្តីទុក្ខឲ្យដាច់ឫសគល់ ។ វិបស្សនាជាបច្ចេកទេសធ្វើចិត្តឲ្យបរិសុទ្ធផូរផង់ ដែលនាំមនុស្សឲ្យចេះប្រឈមមុខចំពោះភាពតានតឹង និងបញ្ហាជីវិតទាំងឡាយប្រកបដោយចិត្តស្ងប់ស្ងៀម និងមានលំនឹង ។
វិបស្សនាជារបៀបរស់នៅដែលនាំមនុស្សឲ្យធ្វើវិភាគទានជាកុសលចំពោះសង្គម… ប៉ុណ្ណេះជាដើមហៅថាវិបស្សនា ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ