ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ៖ បើទោះជាកាហ្វេត្រូវបានគេដាំដុះក្នុងប្រទេសនេះអស់រយៈពេលជាង១០០ឆ្នាំក្តី តែបរិមាណផលិតកម្មនៅមានកម្រិតទាប ខណៈគុណភាពរបស់វាមិនទាន់មានការដឹងឮពីពិភពលោកនៅឡើយ ។ ប៉ុន្តែ
ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ៖ បើទោះជាកាហ្វេត្រូវបានគេដាំដុះក្នុងប្រទេសនេះអស់រយៈពេលជាង១០០ឆ្នាំក្តី តែបរិមាណផលិតកម្មនៅមានកម្រិតទាប ខណៈគុណភាពរបស់វាមិនទាន់មានការដឹងឮពីពិភពលោកនៅឡើយ ។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ អ្នកជំនាញអន្ដរជាតិជាច្រើនកំពុងចាប់ផ្តើមប្រែក្លាយមីយ៉ាន់ម៉ា ជាប្រទេសផលិតកាហ្វេដែលមានគុណភាពល្អបំផុត ។
លោក Marcelo A Pereira Magnere អ្នកជំនាញមកពីអង្គការ USAID នឹងជួយនាំយកការផ្លាស់ប្តូរនេះតាមរយៈកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ជនបទរបស់អង្គការ Winrock អន្តរជាតិ។ លោកនិយាយថា ៖ « ខ្ញុំចាប់ផ្តើមធ្វើការបានជាង១ឆ្នាំក្នុងទីក្រុង Ywarngan រដ្ឋ Shan ដើម្បីលើកកម្ពស់ដល់ឧស្សាហកម្មកាហ្វេនក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ។ ឧស្សាហកម្មនេះមានសក្តានុពលច្រើន តែវាមិនមានភាពជោគជ័យឡើយ ។ ដូច្នេះ នៅពេលដែលកាហ្វេត្រូវបាននាំចេញ វាមិនអាចប្រកួតប្រជែងជាមួយក្រុមហ៊ុនផលិតខ្នាតធំដូចជា ប្រទេសប្រេស៊ីល និងកូឡុំប៊ីទេ ។ រីឯក្រុមហ៊ុនផលិតផ្សេងទៀតត្រូវការកាហ្វេក្នុងបរិមាណដ៏ច្រើន ប៉ុន្តែផ្តល់នូវតម្លៃទាប។ កាហ្វេមីយ៉ាន់ម៉ាមានលក្ខណៈល្អឥតខ្ចោះ តាមដែលខ្ញុំធ្លាប់បានភ្លក់ » ។
លោកបន្តថា រហូតមកទល់ពេលនេះ មិនទាន់មាននរណាម្នាក់កោតសរសើរចំពោះសក្តានុពលរបស់ប្រទេសនេះទេ ។ កាលពីខែកក្កដាមុន ហើយក៏ជាលើកដំបូងក្នុងទសវត្សរ៍ជាច្រើនកន្លងមក កាហ្វេ៤០តោនរបស់មីយ៉ាន់ម៉ាត្រូវបាននាំចេញទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក ។ លោកបន្តថា ៖ « មនុស្សគ្រប់គ្នាចូលចិត្តគុណភាពដ៏អស្ចារ្យរបស់វា ។ នៅឆ្នាំនេះ យើងកំពុងធ្វើការជាមួយកសិករច្រើនជាងឆ្នាំមុនៗ ដោយនឹងអាចនាំចេញកាហ្វេបាន៥ដងច្រើនជាងឆ្នាំកន្លងមក » ។
រហូតមកដល់ឆ្នាំ១៩៨០ កាហ្វេមានតម្លៃដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមានស្មារតីកាន់តែស្វាហាប់។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ ពួកគេថែមទាំងផ្តោតលើគុណភាព ក្លិន និងរសជាតិ ។ ស្ដង់ដានៃកាហ្វេបានកើនឡើង ខណៈអ្នកទទួលទានស្គាល់ពីគុណភាពពិតរបស់វា ។
លោក Magnere ឱ្យដឹងថា ៖ « ប្រជាជនចាប់ផ្តើមចំណាយប្រាក់បន្ថែមទៀតសម្រាប់កាហ្វេដែលមានគុណភាពល្អ ។ ប៉ុន្តែមីយ៉ាន់ម៉ាមិនទាន់ឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការនេះនៅឡើយទេ ។ ពួកគេមិនដឹងថា អាចឈានជើងចូលទីផ្សារនេះបាន ។ វាជាពេលណែនាំផលិតផលក្នុងស្រុកដែលមានគុណភាពដល់អ្នកដែលចូលចិត្តកាហ្វេ » ។
លោកបន្តថា ៖ « ប្រជាជនក្នុងស្រុកមិនបានដឹងពីគុណភាពនៃកាហ្វេនេះទេ និងទោះជាយ៉ាងណា ពួកគេមិនចង់ចំណាយប្រាក់លើវាដែរ។ ពួកគេត្រូវយល់ថា វាមិនមែនគ្រាន់តែមានជាតិកាហ្វេអីុននោះទេ ។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំខាងមុខទៀត នៅពេលដែលរសជាតិត្រូវបានគេចម្រាញ់កាន់តែច្រើន មនុស្សនឹងហ៊ានចំណាយប្រាក់ច្រើនដូចគ្នា » ។
លោកបន្ថែមថា ដៃគូប្រកួតប្រជែងដូចជា ប្រទេសប្រេស៊ីល វៀតណាម និងកូឡុំប៊ីមានទិន្នផលកាហ្វេច្រើន ដូច្នេះ ពួកគេមានភាគហ៊ុនទីផ្សារពិភពលោកច្រើនដូចគ្នា ។ លោកនិយាយថា ៖ « នៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃបរិមាណ ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា គឺមិនសំខាន់ទេ ។ ពួកគេត្រូវប្រកួតប្រជែងលើមូលដ្ឋាននៃគុណភាព ។ កាហ្វេមីយ៉ាន់ម៉ាមានគុណភាពល្អជាងកាហ្វេប្រេស៊ីល កូឡុំប៊ី និងវៀតណាម » ។ លោកបញ្ជាក់ថា កាហ្វេមីយ៉ាន់ម៉ាមានគុណភាពល្អប្រហាក់ប្រហែលនឹងកាហ្វេរបស់ប្រទេសកេនយ៉ា និងអេត្យូពី ។
ប៉ុន្តែលោកព្រមានថា ៖ « គុណភាព គឺមិនមែនជាការចៃដន្យនោះទេ ។ យើងកំពុងផ្តោតលើការធ្វើឲ្យឧស្សាហកម្មយល់ពីសក្តានុពល និងឱកាសរបស់ប្រទេសនេះ » ។
ប្រធានសមាគមកាហ្វេមីយ៉ាន់ម៉ា (MCA) លោក Ye Myint ឱ្យដឹងថា តម្រូវការសំខាន់២ គឺភាពដ៏សំខាន់នៃកាហ្វេ និងតម្លៃបន្ថែម។ លោកថ្លែងថា ៖ « យើងមានអ្នកដែលចាប់អារម្មណ៍ក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុប អូស្ត្រាលី នូវែលសេឡង់ និងសហរដ្ឋអាមេរិក ។ ទីភ្នាក់ងារ USAID បានផ្តល់មូលនិធិដល់អង្គការ Winrock International និង MCA ដែលកំពុងព្យាយាមអភិវឌ្ឍខ្សែសង្វាក់តម្លៃ ខណៈសក្តានុពលនៃទីផ្សារនេះធំធេង » ។
លោកបន្តថា ៖ « រដ្ឋាភិបាលមានតួនាទីរក្សាសន្តិភាព និងគាំទ្រដល់ការអភិវឌ្ឍឧស្សាហកម្មនេះ ។ កាហ្វេមានគុណភាពពិសេសមានតម្លៃ៧.០០០ដុល្លារអាមេរិកក្នុង១តោន គឺច្រើនជាង២ដងនៃតម្លៃកាហ្វេធម្មតា » ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ