រូបសំណាកស្រីសអង្គុយនៅពយមាត់ឆ្នេរកែបសាធារណជនតែងតែយល់ច្រឡំថា រូបសំណាកស្រីសនេះជាសិលាចាំប្តី តាមពិតមិនមែនបែបនោះទេ ។ រូបសំណាកស្រីសត្រូវបានស្ថាបនាឡើងក្នុងទសវត្សទី៥០ ដោយលោកទឹម ដុង អភិបាលក្រុងកែប នាសម័យ នោះ ។
រូបសំណាក «ស្រីសស្រាត» កាលពីជំនាន់នោះបានដាក់នៅទីតាំងប្របមាត់ឆ្នេរ(ពយ) ដែលមានដើមដូងជាច្រើនដើមនៅត្រង់ខាងមុខសាលាក្រុងឆៀងខាងលិច ។
លោកទឹម ដុង បានស្ថាបនារូបស្រីសឡើងក្នុងគោលបំណងចង់រំឭកអនុស្សាវរីយ៍ដែលជនជាតិបារាំងចូលចិត្តងូតទឹកស្រាត ហើយដេកសំដិលហាលថ្ងៃ ដើម្បីឱ្យសាច់របស់គេមានពណ៌សម្បុរស្អាត ដោយគេយល់ថាការដេកសំដិលថ្ងៃអាចធ្វើឱ្យសាច់របស់មានពណ៌ក្រហមទើបគេយល់ថាស្អាត ។
នៅទសវត្សទី៦០ លោកទឹម ដុង បានស្ថាបនារូបបវរកញ្ញាមួយទៀតមានទម្រង់មុខមាត់ជានារីខ្មែរឈរ បែរទៅលំហសមុទ្រកម្ពស់៣ម៉ែត្រ ដាក់តាំងលើទីតាំងស្រីសសព្វថ្ងៃ។ រូបនេះពីដើមស្អាតណាស់តំណាងឱ្យបវរកញ្ញាឯកប្រចាំក្រុងកែប ដែលលោកទឹម ដុងជ្រើសរើស មួយឆ្នាំម្តងៗជារៀងរាល់ឆ្នាំ ។
ឆ្នេរកែបស្អាតណាស់ អមដោយទេសភាពស្រស់បំព្រងរហូតធ្វើឱ្យអ្នកនិពន្ធសម័យនោះ តែងបទចម្រៀងមួយដើម្បីឱ្យអធិរាជសំឡេងមាសស៊ីន សុីសាមុត ច្រៀងទៀតផង នោះដូចប្រដូចក្រុងកែបជាឋានសួគ៌៌ា ។ រីឯបទ«សិលាចាំប្តី» របស់លោកសង អក្ខរា និពន្ធឡើងនៅឆ្នាំ១៩៩៨នោះ គឺមិនជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងរូបស្រីសដែលអង្គុយលើផ្ទាំងថ្មនោះទេ ។ ដោយសារសង្គ្រាមបានធ្វើឱ្យរូបសំណាកទាំងពីររងការខូចបាក់បែកអស់រលីងបន្សល់ទុកតែខឿនប៉ុណ្ណោះ ។
នៅឆ្នាំ១៩៩២ សម័យរដ្ឋកម្ពុជា រូបសំណាកស្រីសត្រូវបានសាងសង់ឡើងវិញដោយប្តូរទម្រង់ជាមុខមាត់ជានារីខ្មែរដែលជាទឹកដៃរបស់លោកឃួន ប៊ុណ្ណា សាស្ត្រាចារ្យសិល្បៈសូន្យរូបនៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ ។
លោកកែន សត្ថា អភិបាលខេត្តកែបសព្វថ្ងៃបានជួសជុលរូបស្រីសឡើងវិញដោយសារតែមានការបែកបាក់ និងប្រេះស្រាំច្រើនកន្លែង ពេក ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះលោកបានធ្វើការពង្រីកផ្លូវចូលឱ្យបានធំទូលាយជាងមុនជាច្រើនខ្សែ ព្រមទាំងបំពាក់បង្គោលភ្លើងអគិ្គសនីលម្អ និងបំភ្លឺនៅពេលរាត្រីទៀតផង ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ