ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង ៖ នៅឆ្នាំ២០០៣ រដ្ឋាភិបាលកូរ៉េខាងត្បូងបានបង្កើតតំបន់សេដ្ឋកិច្ចសេរី (FEZs) ដើម្បីជួយពង្រឹងការប្រកួតប្រជែងក្នុងស្រុក និងធានាលំនឹងការអភិវឌ្ឍក្នុងតំបន់ ដោយទាក់ទាញការវិនិយោគពីបរទេស។ ១៣ឆ្នាំក្រោយមក តំបន់សេដ្ឋកិច្ចសេរីភាគច្រើនបានជួបនឹងបញ្ហាលំបាកក្នុងការបន្តដំណើរការ ដោយសារមូលហេតុធ្លាក់ចុះនៃល្បឿនលូតលាស់ក្នុងវិស័យឧស្សាហកម្ម ។ នេះបើតាមប្រភពពីក្រសួងឧស្សាហកម្ម ។
ក្នុងចំណោមតំបន់សេដ្ឋកិច្ចសេរីទាំង៨ តំបន់ខ្លះបានបរាជ័យក្នុងការស្វែងរកវិនិយោគិនអស់ជាច្រើនឆ្នាំ និងតំបន់ខ្លះទៀតចាប់ផ្តើមបង្កើតសួនឧស្សាហកម្ម ដោយមិនបានគិតពីបរិមាណនៃអាជីវកម្មក្នុងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចសេរីទាំងនោះ និងធ្វើឲ្យខ្ជះខ្ជាយប្រាក់របស់អ្នកបង់ពន្ធ ។
ចំណែកតំបន់មួយចំនួនបានទទួលជោគជ័យក្នុងការទាក់ទាញអាជីវកម្ម ប៉ុន្តែមានតែ១ក្នុងចំណោម១០អាជីវកម្មប៉ុណ្ណោះ ដែលជាអាជីវកម្មបរទេស ដែលនេះគឺផ្ទុយស្រឡះពីគោលនយោបាយនៃតំបន់សេដ្ឋកិច្ចសេរី ។ អ្នកតាមដានឧស្សាហកម្មនិយាយថា តំបន់សេដ្ឋកិច្ចសេរីទាំងនោះភាគច្រើនមានតែឈ្មោះប៉ុណ្ណោះ ។
ឧទាហរណ៍ តំបន់ East Coast Free Economic Zone (EFEZ) និងតំបន់ Chungbuk Free Economic Zone (CFEZ) ។
មន្ត្រីរំពឹងថា តំបន់ទាំងពីរខាងលើអាចនឹងបញ្ចេញផលិតផលឧស្សាហកម្មមានតម្លៃប្រមាណ១៥,៣ប៊ីលានដុល្លារ ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពី៣ឆ្នាំកន្លះកន្លងមក តាំងពីបង្កើតតំបន់ខាងលើ ការគិតទុកមុននេះកាន់តែមិនអាចទៅរួច ។
នៅខែកុម្ភៈ មានការរំសាយផែនការក្នុងសង្កាត់មួយនៃ EFEZ គឺសង្កាត់ Gujeong។ អ្នកផ្តើមគម្រោងចង់បង្កើតមូលដ្ឋានសម្រាប់ទីក្រុងដែលមានប្រព័ន្ធអប់រំ និងវប្បធម៌ជាសកល ដែលអាចនឹងចំណាយដល់១៥០ប៊ីលានវន់ ឬ១៣០លានដុល្លារអាមេរិក ប៉ុន្តែបែរជាបរាជ័យក្នុងការស្វែងរកវិនិយោគិន ។ វិនិយោគិនអង់គ្លេសម្នាក់បានបង្ហាញនូវចំណាប់អារម្មណ៍ ប៉ុន្តែក៏បោះបង់ទៅវិញ ។
សម្រាប់សង្កាត់ Bukpyeong ក៏បានកាត់បន្ថយតំបន់អភិវឌ្ឍន៍ពី៤.៦១គីឡូម៉ែតការ៉េ មកត្រឹម២.១៤គីឡូម៉ែតការ៉េផងដែរ ប៉ុន្តែនៅតែបរាជ័យក្នុងការទាក់ទាញការវិនិយោគ ។
លើសពីនេះទៀត មានសង្កាត់២ក្នុងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចសេរីនៅ Incheon បានរំសាយគម្រោង។ ក្រុមហ៊ុន Yongyu Blue Lagoon មានផែនការសាងសង់ឧទ្យានទឹក និងសណ្ឋាគារ ខណៈក្រុមហ៊ុន Mueui Healing Resort មានគម្រោងសាងសង់ខុនដូ និងស្ប៉ា ។ ពួកគេក៏ត្រូវបានជ្រើសរើសសម្រាប់ដេញថ្លៃយកតំបន់ផងដែរ ប៉ុន្តែ Mueui Healing Resort មិនបានបង្ហាញពីគម្រោងអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនក្នុងដំណាក់កាលចុងក្រោយឡើយ ។
ក្នុងចំណោមអាជីវកម្មប្រមាណ២.១៨៩ ដែលបានបើកក្នុងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចសេរីទាំង៨ កាលពីថ្ងៃទី៣១ ធ្នូ ឆ្នាំមុន គឺមាន១.៩៥២អាជីវកម្ម ឬ៨៩,២%ជាអាជីវកម្មក្នុងស្រុក ខណៈអាជីវកម្មបរទេសមានតែ២៣៧ ឬ១០,២% ប៉ុណ្ណោះ ។
អាជីវកម្មក្នុងស្រុកមួយចំនួនបានស្នើឲ្យរដ្ឋាភិបាលផ្តល់ការយោគយល់ដល់អាជីវកម្មបរទេស ដូចនឹងអាជីវកម្មក្នុងស្រុកដែរ ។ ការយោគយល់រួមមាន ការលើកលែង ឬកាត់បន្ថយពន្ធអាជីវកម្ម ការជួលដីដល់៥០ឆ្នាំ និងការលើកលែងពីច្បាប់ពលកម្ម ។ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលមានភាពលំបាកក្នុងការយល់ព្រមតាមសំណើនោះ ព្រោះភ័យខ្លាចភាពចម្រូងចម្រាសដែលអាចនឹងកើតឡើងដោយសារការលើកលែងនេះ ។
ក្នុងកិច្ចប្រជុំរវាងរដ្ឋាភិបាល និងមន្ត្រីអាជីវកម្ម រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ឧស្សាហកម្ម និងថាមពល លោក Joo Hyung-Hwan ទទួលស្គាល់ថា តំបន់ពាណិជ្ជកម្មសេរីពិតជាដំណើរការខ្សោយជាងការគិតទុក ។ លោកនិយាយថា ៖ « តំបន់សេដ្ឋកិច្ចសេរីទាំងនេះពិតជាបានចូលរួមធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនៃសេដ្ឋកិច្ចជាតិពិតមែន ប៉ុន្តែលទ្ធផលជាក់ស្តែង គឺខ្សោយជាងអ្វីដែលគិតទុក ។ ការវិនិយោគដែលបានទាក់ទាញដោយតំបន់សេដ្ឋកិច្ចសេរីទាំងនោះ គឺមាន ត្រឹមតែ៥,៦ប៊ីលាន ស្មើនឹង៥% នៃការវិនិយោគដោយផ្ទាល់ពីបរទេសសរុបក្នុងរយៈ ពេល១៣ឆ្នាំកន្លងមក » ។
ក្រសួងកំពុងព្យាយាមស្វែងរកវិធីធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនៃការអនុវត្តគោលនយោបាយតំបន់សេដ្ឋកិច្ចសេរីនេះ ប៉ុន្តែមើលទៅហាក់ជាប់គាំងនៅឡើយ ។
អ្នកតាមដានឧស្សាហកម្មកត់សម្គាល់ថា លុះត្រាតែតំបន់ទាំង៨នេះមានជំនាញច្បាស់លាស់មួយ រួមទាំងមានជំនួយពីរដ្ឋាភិបាល ទើបអាចទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុក និងបរទេស ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ