អ្នកជំនាញខាងទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាបានលោកបណ្តាំឪពុកម្តាយយ៉ាងនេះថា ទ្រព្យសម្បត្តិអ្វីៗដែលកូនរកបានមកដោយសុចរិតគឺជារបស់កូន កូនអាចចាត់ចែងចាយវាយបានពេលនៅរស់ តែនៅពេលដែលស្លា.ប់ទៅហើយ កូនមិនអាចយកទ្រព្យនោះទៅជាមួយបានទេព្រោះកូនបានក្លាយជាខ្មោចទៅហើយ វាគឺជារឿងផ្សេង ។ ពេលដែលកូននៅរស់ត្រូវប្រឹងប្រែងរកស៊ីធ្វើការទៅតាមជំនាញដែលមាន កុំគិតថា ប្រឹងអីម្ល៉េះស្លា.ប់ទៅ…
អ្នកជំនាញខាងទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាបានលោកបណ្តាំឪពុកម្តាយយ៉ាងនេះថា ទ្រព្យសម្បត្តិអ្វីៗដែលកូនរកបានមកដោយសុចរិតគឺជារបស់កូន កូនអាចចាត់ចែងចាយវាយបានពេលនៅរស់ តែនៅពេលដែលស្លា.ប់ទៅហើយ កូនមិនអាចយកទ្រព្យនោះទៅជាមួយបានទេព្រោះកូនបានក្លាយជាខ្មោចទៅហើយ វាគឺជារឿងផ្សេង ។
ពេលដែលកូននៅរស់ត្រូវប្រឹងប្រែងរកស៊ីធ្វើការទៅតាមជំនាញដែលមាន កុំគិតថា ប្រឹងអីម្ល៉េះស្លា.ប់ទៅ យកទៅមិនបានផងនោះ វាពិតជាមិនអាចយកទៅបានមែនហើយ ព្រោះកូនស្លា.ប់ទៅជាខ្មោ.ចហើយនោះ តែពេលរស់នៅកូនត្រូវរ៉ាប់រងច្រើនដូចជា ចិញ្ចឹមគ្រួសារផង ជួយសង្គមជាតិផង កូនរៀនផង ចិញ្ចឹមឪពុកម្តាយផង ធ្វើបុណ្យទានផង ចងដៃការមិត្ត ឬពិធីផ្សេងៗផងគឺមានច្រើនជាអនេក ។
ជាពិសេសការរស់នៅជាមួយមនុស្សលោកនេះ មិនមែនជាសុខស្រួលអីប៉ុន្មានទេកូនគឺមានការ កាច់កុង ប្រណាំងប្រជែង ជាន់ពន្លិច ក្តិចត្រួយ លាបពណ៌ មានគ្រប់យ៉ាង គ្រប់រស់ជាតិនៃជីវិតនេះ ។
ដូចនេះកូនត្រូវតែប្រឹងងើបឡើង ប្រឹងឈរឱ្យនឹង ប្រឹងដើរទៅមុខឱ្យដល់គោលដៅគឺភាពជោគជ័យនៃជីវិត ទើបកូនបានសុខសាន្តទាំងក្នុងបច្ចុប្បន្ននេះផង និងសុខទាំងទៅកាន់បរលោកផង ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ