ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

ឆព្វណ្ណរង្សី​តើ​ជា​អ្វី ?

3 ឆ្នាំ មុន

ឆព្វណ្ណរង្សី​គឺជា​រស្មី​៦​ពណ៌​មាន ពណ៌​ខៀវ ស ក្រហម លឿង ស្លា​ទុំ​(​ហង្សបាទ​) និង​ពណ៌​ផ្លេក​(​ពន្លឺ​ពេជ្រ​) ។ រស្មី​ទាំង​៦​ពណ៌​នេះ​និយាយ​ចំពោះតែ​រស្មី​នៃ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ ។…

ឆព្វណ្ណរង្សី​គឺជា​រស្មី​៦​ពណ៌​មាន ពណ៌​ខៀវ ស ក្រហម លឿង ស្លា​ទុំ​(​ហង្សបាទ​) និង​ពណ៌​ផ្លេក​(​ពន្លឺ​ពេជ្រ​) ។ រស្មី​ទាំង​៦​ពណ៌​នេះ​និយាយ​ចំពោះតែ​រស្មី​នៃ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ ។

នៅ​ក្នុង​ប្រពៃណី​ខ្មែរ​បុរាណ យើង​បាន​ជ្រើសរើស​ពណ៌​ចំនួន​៦​ពណ៌​មក​តម្រៀប​នៅ​លើ​ទង់​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា​ជា​សា​ក្ខី​ភាព​តំណាង​ភាព​ប្រសើរ​ថ្លៃថ្លា​នៃ​អង្គ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ។ កាលសម័យ​ដើម​គេ​ច្រើន​យក​សំពត់សូត្រ​មក​ដេរ​ជា​ទង់សាសនា ហើយ​សំពត់សូត្រ​រមែង​ផ្តល់​ភាព​ភ្លឺ​រលោង​ផ្លេក​បន្ថែម​ទៀត​ទៅ​តាម​ស្រ​មា​ល​និង​ពន្លឺ ដែល​សំពត់សូត្រ​នោះ​បាន​ទទួល​ពី​ពន្លឺ​ធម្មជាតិ ។

ពណ៌​ទាំង​៦​នេះ​សំដៅ​ទៅ​លើ​ពន្លឺ​នៃ​ព្រះធម៌ ដែល​នាំ​ឱ្យ​យើង​បាន​សិក្សា​រៀនសូត្រ ហើយ​បាន​យល់​ស្គាល់​នូវ​ភាព​ពណ្ណរាយ​របស់​ពន្លឺ​សតិ​ប្រាជ្ញា ដែល​ជា​ស្ពាន​នាំ​ជីវិត​របស់​យើង​ឆ្លង​ទៅ​រក​ភាព​សន្តិ និង​សេចក្តីសុខ មានគុណ​ធម៌ សីលធម៌​ប្រចាំជីវិត​យ៉ាង​ប្រសើរ ។ ពន្លឺ​នៃ​ប្រាជ្ញា នាំ​ឱ្យ​យើង​ចេះ​ស្វែងរក​មធ្យោបាយ ដោះស្រាយ​វិបត្តិ បញ្ហា ឬ​សេចក្តី​ទុក្ខ​រំខាន​ទាំងឡាយ ដែល​យើង​ជួប​ប្រទះ​ក្នុង​ការ​រស់នៅ ។ ពន្លឺ​សតិ​នាំ​ឱ្យ​យើង​ចេះ​គិត​យល់ ហើយ​ចែក​វែកញែក បែងចែក​នូវ​បុណ្យ​បាប ល្អ​អាក្រក់ វិជ្ជមាន អវិជ្ជមាន សុចរិត ទុច្ចរិត គុណធម៌ ឬ​អប្រិយ​តិរច្ឆាន ឱ្យ​ដាច់​ពី​គ្នា ។ ពន្លឺ​ទាំង​ពីរ​ផ្គួប​គ្នា គឺ​ការ​មាន​សតិ​ប្រាជ្ញា​ពណ្ណរាយ​រមែង​នាំ​ឱ្យ​មនុស្ស​ធ្វើ​ដំណើរ​ក្នុង​ជីវិត​ប្រកបដោយ​សុវត្ថិភាព រីក​ចម្រើន ហើយ​មាន​សន្តិ​ជា​និច្ច ។

ពន្លឺ​នេះ​មាន​ភាព​ថ្លៃថ្លា​ក្រៃ​លែង ដែល​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​មិន​អាច​សម្លឹង​មើលឃើញ ដោយ​ប្រើ​ត្រឹមតែ​កែវភ្នែក សម្បក​ខាងក្រៅ​បាន​ឡើយ ។ រីឯ​រូប​ឆព្វណ្ណរង្សី ដែល​យើង ចំណាំ​ឃើញ គេ​គូរ ឬ​ដាក់​ភ្លើង តុបតែង​លំអ ព័ទ្ធ​ព្រះ​កេស​ព្រះពុទ្ធ ដែល​គង់នៅ​លើ​បល្ល័ង្ក គឺ​សំដៅ​ទៅ​លើ ភាព​ពណ្ណរាយ និង​ភាព​អច្ឆរិយៈ​នៃ​កម្លាំង​ឥទ្ធិពល​នៃ​សតិ​ប្រាជ្ញា​នៅ​ក្នុង​ខួរក្បាល​របស់​មនុស្ស​នោះ​ឯង ។

រីឯ​រូប​ព្រះពុទ្ធ​គង់នៅ​លើ​ផ្កាឈូក​រីក​ដ៏​ស្រស់​សោភា ដុះ​ចេញពី​ផ្ទៃ​ទឹក​បឹង​ភក់​ជា​សក្ខីភាព​តំណាង​ជីវិត​របស់​មនុស្ស ដែល​បាន​ប្រឹងប្រែង​ព្យាយាម ខំ​ត្រដរ​លូតលាស់ ចម្លង​ខ្លួន​ឱ្យ​ផុត​ពី​សភាព​ភក់ជ្រាំ​នៃ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ខ្មៅ​កខ្វក់​ក្នុង​ជីវិត​ដើម​កំណើត​របស់​ខ្លួន​ឱ្យ​បាន​មក​យល់​ស្គាល់​នូវ​ភាព​ពណ្ណរាយ​ក្នុង​ជីវិត​មួយ​ថ្មី​ទៀត​យ៉ាង​ស្រស់​ស្អាត ដោយសារ​តែ​កម្លាំង​បារមី​នៃ​សតិ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ភ្លឺ​ថ្លា​របស់​ខ្លួន​នោះ​ឯង ។

ដូច្នេះ​ហើយ​ទើប​យើង​តែងតែ​ឃើញ​គេ​ឆ្លាក់​ព្រះពុទ្ធ​អង្គ​គង់​សមាធិ​ញ្ញាណ​នៅ​លើ​ផ្កាឈូក​រីក​ស្រស់​សោភា​ដោយ​មាន​ពន្លឺ​ឆព្វណ្ណរង្សី​ចែងចាំង ព័ទ្ធ​ជុំវិញ​ព្រះ​កេស​ព្រះ​អង្គជា​និច្ច​ដរាប​មក ៕ សាន សារិន

អត្ថបទសរសេរ ដោយ

កែសម្រួលដោយ