ពាក្យថា ព្រះពុទ្ធសាសនាសំដៅដល់ពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ដែលទ្រង់សម្តែងកាលពីជាង២៦០០ឆ្នាំកន្លងទៅហើយ នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាសម័យដើម ។ ព្រះពុទ្ធសាសនាសំដៅដល់ព្រះត្រៃបិដក ដែលផ្ទុកដោយព្រះធម៌ទាំង៨ម៉ឺន៤ពាន់ព្រះធម្មក្ខន្ធ របស់ព្រះជិនស្រី សក្យមុនី សម្មាសម្ពុទ្ធ…
ពាក្យថា ព្រះពុទ្ធសាសនាសំដៅដល់ពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ដែលទ្រង់សម្តែងកាលពីជាង២៦០០ឆ្នាំកន្លងទៅហើយ នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាសម័យដើម ។
ព្រះពុទ្ធសាសនាសំដៅដល់ព្រះត្រៃបិដក ដែលផ្ទុកដោយព្រះធម៌ទាំង៨ម៉ឺន៤ពាន់ព្រះធម្មក្ខន្ធ របស់ព្រះជិនស្រី សក្យមុនី សម្មាសម្ពុទ្ធ បរមគ្រូនៃយើង ។
ព្រះពុទ្ធសាសនាសំដៅដល់ បដិបត្តិធម៌ពោលគឺ ត្រៃសិក្ខា សីល សមាធិ, បញ្ញា ។ ព្រះពុទ្ធសាសនាសំដៅដល់ បដិវេធធម៌ពោលគឺ មគ្គ ៤ ផល ៤ និព្វាន១ ។ ព្រះពុទ្ធសាសនា សំដៅដល់ធុរៈទាំង២គឺ គន្ថធុរៈ១ និងវិបស្សនាធុរៈ១ ។
ព្រះពុទ្ធសាសនាសំដៅដល់សេចក្ដីពិតនៅក្នុងធម្មជាតិ ដែលព្រះពុទ្ធបរមគ្រូទ្រង់ត្រាស់ដឹង ហើយទ្រង់លើកយកមកសម្តែងលាតត្រដាងដល់សត្វលោក ពោលគឺមនុស្សនិងទេវតាឱ្យបដិបត្តិតាមដើម្បីសម្រេចបាននូវមោក្ខធម៌ពោលគឺ ព្រះនិព្វានជាទីរលត់ទាំងស្រុងនៃវដ្តទុក្ខ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ