បើចិត្តបុណ្យកើតឡើងហើយកុំដំអក់អែអង់
កាលព្រះអង្គគង់នៅវត្តជេតពនទ្រង់ប្រារឰព្រាហ្មណ៍ម្នាក់ឈ្មោះចូឡេកសាដកដែលឈ្នះសេចក្តីកំណាញ់ ហើយស្រែកថា ជិតំ មេ! ជិតំមេ ! (ជិ តាំង មេ) អញឈ្នះហើយ…
កាលព្រះអង្គគង់នៅវត្តជេតពនទ្រង់ប្រារឰព្រាហ្មណ៍ម្នាក់ឈ្មោះចូឡេកសាដកដែលឈ្នះសេចក្តីកំណាញ់ ហើយស្រែកថា ជិតំ មេ! ជិតំមេ ! (ជិ តាំង មេ) អញឈ្នះហើយ ! អញឈ្នះហើយ! ដោយព្រះគាថាយ៉ាងនេះថា៖
អភិត្ថរេថ កល្យាណេ បាបាចិត្តំ និវារយេ ទន្ធំ ហិ ករតោ បុញ្ញំ បាបស្មឹ រមតី មនោ ។ ប្រែថា បុគ្គលគួរប្រញាប់ប្រញាល់ធ្វើនូវអំពើល្អ ហើយគប្បីហាមប្រាមចិត្តឱ្យផុតពីបាប ព្រោះថាបើបុគ្គលយឺតយ៉ាវក្នុងការធ្វើបុណ្យ ចិត្តរមែងត្រេកអរក្នុងបាបមិនខាន ។
ក្រោយចប់ព្រះធម៌ទេសនា ព្រាហ្មណ៍នោះត្រូវបានព្រះរាជាដែលអង្គុយស្តាប់ធម៌ជាមួយសួរថា តើអ្នកឈ្នះអ្វី ? ព្រាហ្មណ៍ក្រាបទូលថា គឺខ្លួនច្បាំងឈ្នះសេចក្តីកំណាញ់របស់ខ្លួន ហើយបូជានូវសំពត់កាសាវ័ករបស់ខ្លួនដល់ព្រះបរមសាស្តា ។ ឯព្រះរាជាទ្រង់ជ្រាបហើយក៏ជ្រះថ្លាប្រទាននូវទ្រព្យសម្បត្តិដ៏ច្រើនដល់ព្រាហ្មណ៍នោះ ហើយព្រាហ្មណ៍ក៏រស់នៅដោយសុខសាន្ត ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ