មរណានុស្សតិគឺជាការរលឹកដល់សេចក្តីស្លាប់ តែបើសត្វទាំងឡាយណាដែលមិនបានពិចារណារឿយៗនូវសេចក្តីស្លាប់ទេ លុះពេលសេចក្តីស្លាប់នោះហៀបមកដល់ បុគ្គលនោះរមែងដល់នូវការតក់ស្លុត ភ័យខ្លាច វង្វេងវង្វាន់ដូចបុគ្គលត្រូវសត្វសាហាវ យក្ស ពស់ ចោរ និងអ្នកសម្លាប់មនុស្សវាយប្រហារភ្លាមៗ ហើយក៏ដល់នូវវិបរិតផ្សេងៗ ។
ចំណែកឯលោកអ្នកដែលបានចម្រើននូវមរណានុស្សតិរឿយៗហើយ នឹងមិនដល់នូវភាពដូច្នោះឡើយ ជាអ្នកមិនខ្លាច មិនវង្វេងក្នុងការធ្វើកាលកិរិយា បើនៅមិនទាន់បានសម្រេចនូវអមតៈក្នុងទិដ្ឋធម៌ កាលកាយបែបធ្លាយហើយ រមែងជាអ្នកមានសុគតិភពជាទីប្រព្រឹត្តទៅខាងមុខជាប្រក្រតី ។
ព្រោះហេតុនោះអ្នកមានបញ្ញាល្អគប្បីធ្វើសេចក្ដីមិនប្រមាទក្នុងមរណានុស្សតិ ដែលមានអានុភាពច្រើនយ៉ាងនេះ គ្រប់ពេលចុះ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ