ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

មិន​ផ្តេក​ផ្តួល​តាម​វ័យ! ដូនចាស់​៨៣​ឆ្នាំ​ខំ​លក់​នំ​ក្រៀប​យក​លុយ​ធ្វើ​បុណ្យ​(វីដេអូ)

3 ឆ្នាំ មុន
  • សៀមរាប

ខេត្តសៀមរាប ៖ ជីវិត​ប្រវត្តិ​លោកយាយ​លក់​នំក្រៀប នៅ​ផ្សារ​រាត្រី​អង្គរ​ឃ្យុ​ង​យូរ ជាង​៥​ឆ្នាំ ដោយ​មិន​ពឹង​លុយ​កូន និង​អ្នក​ដទៃ សូ​ម្បី​មួយ​រយ​លុយ​ខ្មែរ​ឡើយ សុខចិត្ត​ជិះ Pass…

ខេត្តសៀមរាប ៖ ជីវិត​ប្រវត្តិ​លោកយាយ​លក់​នំក្រៀប នៅ​ផ្សារ​រាត្រី​អង្គរ​ឃ្យុ​ង​យូរ ជាង​៥​ឆ្នាំ ដោយ​មិន​ពឹង​លុយ​កូន និង​អ្នក​ដទៃ សូ​ម្បី​មួយ​រយ​លុយ​ខ្មែរ​ឡើយ សុខចិត្ត​ជិះ Pass App ចេញពីផ្ទះ​មក​លក់​ជា​រៀង​រាល់​ល្ងាច​ក្នុង​តម្លៃ​៥០០០​រៀល ទាំង​កណ្តាលថ្ងៃត្រង់ ដោយ​មិន​គិត​ពី​ការ​នឿយហត់​ឡើយ​ឱ្យ​តែ​បាន​លុយ ដើម្បី​យក​ទៅ​ធ្វើបុណ្យ​ផង និង​ទុក​ចាយ​ខ្លួនឯង​ផង ជិត​១០​ឆ្នាំ​មក​ហើយ​។ អ្វី​ដែល​គួរ​ឱ្យ​ចាប់អារម្មណ៍​ជាង​នេះ​ទៀត គឺ​នំក្រៀប​២ តម្លៃ ១០០០​រៀល​។

លោកយាយ​ឈ្មោះ អាន អ៊ុត អាយុ​៨៣​ឆ្នាំ មាន​ប្តី​ឈ្មោះ សុខ រិ​ន អាយុ​៨៤​ឆ្នាំ ដែល​មាន​សុខ​ភាព​​ខ្យោ​យ​ជាង​លោកយាយ រស់នៅ​ជាមួយ​កូនប្រុស​ឈ្មោះ សុខ សារ៉ូ អាយុ​៤៤​ឆ្នាំ មុខរបរ​គ្រូបង្រៀន​ថ្នាក់​ទី​៦ នៅ​ប​ឋ​សិក្សា​ជ្រាវ និង​កូនប្រសារ​ឈ្មោះ សុ​ន សុខ​ខេ​ង អាយុ​៣៤​ឆ្នាំ មុខរបរ​លក់​ចាប់ហួយ ហើយ​មាន​ចៅស្រី​ម្នាក់​ទៀត​ផង​ដែរ​។ អ្នក​ទាំង​អស់នោះ​រស់នៅ​ភូមិ​បន្ទាយ​ចាស់ សង្កាត់​ស្ល​ក្រាម ក្រុង​/​ខេត្តសៀមរាប​។

ជុំវិញ​ករណី​លោកយាយ​លក់​នំក្រៀប​នេះ​ដែរ ភ្នាក់ងារ​កោះសន្តិភាព​បាន​ទៅ​ធ្វើ​បទ​សម្ភាសន៍​ដល់​ទី​តាំង​កន្លែង​លក់​នំក្រៀប​របស់​លោកយាយ​នៅ​ម្តុំ​ផ្សារ​រាត្រី​អង្គរ​ឃ្យុ​ង​យូរ​ទាំង​កណ្តាល​ថ្ងៃ គួរ​ឱ្យ​អាណិត​រក​អ្វី​ប្រៀប​ពុំ​បាន ដែល​ជា​ជន​ចាស់ជរា កោង​ខ្នង មក​ធ្វើ​នំ​លក់ ដោយ​ពុំ​ពឹងពាក់​លុយ​កាក់​ពី​កូនចៅ និង​អ្នក​ដទៃ​ឡើយ​។

លោកយាយ​បាន​រៀបរាប់​ប្រាប់​ថា លោកយាយ​មក​លក់​នំក្រៀប​នេះ​ជិត​១០​ឆ្នាំ​មក​ហើយ មុន​ដំបូង​​លោកយាយ​ទៅ​ទិញ​សំបក​នំក្រៀប​មកពីផ្សារ​ក្នុង​មួយ ដុំ​តម្លៃ​៣៥០០០​រៀល ទិញ​អុស​ដុត​មួយ​បាច់​តម្លៃ​២០០០​រៀល និង​ទិញ​ឆ័​ត្រ​មួយ​ដើម​តម្លៃ​២០០០០​រៀល ទិញ​ថង់ ច្រក​នំ​៥​ដុំ​អស់​ក្នុង​១​ដុំ​តម្លៃ​៤០០០​រៀល ហើយ​យក​មក​អាំង​លក់​នំក្រៀប​២​តម្លៃ​១០០០ រៀល​។

លោក​រៀបរាប់​បន្ត​ថា មុន​នឹង​មក​លក់ លោកយាយ​បាន​ជិះ Pass App ចេញពីផ្ទះ​មក​លក់​ជា​រៀង​រាល់​ល្ងាច​ក្នុង​តម្លៃ​៥០០០​រៀល ដោយ​មិន​ពឹង​ឱ្យ​កូន​ឌុ​ប​មក​លក់ ព្រោះ​កូន​របស់​គាត់​ទៅ​បង្រៀន​កូនសិស្ស និង​កូនប្រសារ​កំពុង​លក់ដូរ​នៅផ្ទះ ហើយ​នៅ​មើល​កូន និង​ប្តី​របស់​លោក​យាយ​ផង ដូច្នេះ​ធ្វើ​ឱ្យ​មនុស្ស​ម្នា​ឃើញ​ជួយ​ទិញ​គាត់ មិន​ថា នំក្រៀប​២​តម្លៃ ១០០០​រៀល​ទេ ខ្លះ​ឱ្យ​៥០០០​រៀល ខ្លះ​ជូន​១០០០០​រៀល រហូត​ដល់​៥​ដុល្លារ​ក៏​មាន​ដែរ​។

ចំណែក​លោកតា​ដែល​ត្រូវជា​ប្តី​របស់​លោកយាយ​វិញ ភ្នាក់ងារ​កោះសន្តិភាព​បាន​ចុះ​ទៅ​ដល់​ផ្ទះ និង​សុំ​ធ្វើ​បទ​សម្ភាសន៍ ពេល​នៅ​ជុំ​គ្នា​ជាមួយ​កូនប្រុស និង​កូនប្រសារ ហើយ លោកតា​បាន​រៀប​រាប់​ប្រាប់​ថា លោកតា​ឈ្មោះ សុខ រិ​ន អាយុ​៨៤​ឆ្នាំ មានកូន​៦​នាក់ ក្នុង​ស្រី​៣​នាក់ ហើយ​កូន​ៗ​បាន​បាត់បង់​ជីវិត​ក្នុង​ជំនាន់​ប៉ុ​ល​ពត អស់​៥​នាក់ នៅ​សល់​កូនប្រុស ដែល​ជួយ​ចិញ្ចឹម​បីបាច់​ថែរក្សា​ឪពុក​ម្តាយ​រហូត​មក មិន​ដែល​ឱ្យ​ពួក​ខ្ញុំ​ពិបាក​ឡើយ តាំងពី​មិន​ទាន់​មាន​ប្រពន្ធ​ម្ល៉េះ​។

លោកតា​បាន​រៀបរាប់​បន្ត​ថា កាលពី​ជំនាន់​សម្តេច​សីហ​នុ លោកតា​នៅ​ភ្នំពេញ មានមុខ​របរ ជា​មន្ត្រី​ក្រសួង​អប់រំ យុវជន និង​កីឡា ចំណែក​ប្រពន្ធ​លក់ដូរ លុះដល់​ពេល​ខ្មែរក្រហម​ចូល​ស្រុក គេ​បាន​ជម្លៀស​ពួក​គាត់​ឱ្យទៅ​នៅ​ខេត្តកណ្តាល ហើយ​ជម្លៀស​បន្ត​ឱ្យទៅ​នៅ​ខេត្តបាត់ដំបង បន្ទាប់​មក​ឱ្យ​នៅ​ប៉ោយ​ប៉ែ​ត រួច​ហើយ​ឆ្នាំ​១៩៧៩ យួន​រំដោះ បានឱ្យ​ពួក​គាត់​មក​រស់នៅ​ខេត្តសៀមរាប រហូត​មក​ដល់​បច្ចុប្បន្ន​នេះ ហើយ​លោកតា​មានស្រុក​កំណើត​នៅ​ភូមិស្រ​ង៉ែ ឃុំ​ស្រ​ង៉ែ ស្រុក​ព្រៃឈរ ខេត្តកំពង់ចាម​។

បើ​តាម​ប្អូនស្រី​ឈ្មោះ រ៉ា វី រស់នៅ​ភូមិ​ចុង​កៅស៊ូ សង្កាត់​ស្ល​ក្រាម ក្រុង​សៀមរាប ដែល​ជិះ​ម៉ូតូ​មក​ជួយ​ទិញ​នំក្រៀប​របស់​លោកយាយ​មួយ​ថង់​តម្លៃ​១០០០​រៀល បាន​ប្រាប់​ថា នាង​ខ្ញុំ ធ្លាប់​ជួយ​ទិញ​នំ​គាត់​ជា​រៀង​រាល់ដង ព្រោះ​ឃើញ​គាត់​ហាក់បីដូចជា​ម្តាយ​យើង គេ​ដទៃ​ដែរ មិន​ដែល​មាន​កូន​ណា​មក​ចង់ឱ្យ​ម្តា​យមក​លក់​នំ​កណ្តាល​ថ្ងៃ​ដូច្នេះ​ទេ​។

រីឯ​លោក ស៊ុន ឆេ​ម មេ​ភូមិ​បន្ទាយ​ចាស់ មាន​ប្រសាសន៍​ថា លោក​មិន​មាន​អ្វី​ធំដុំ​ទេ ៖ ទី​១-​ពលរដ្ឋ​ក្នុង​មូលដ្ឋាន​ទាំងអស់ យើង​ត្រូវ​តែ​ស្វែង​យល់​អំពី​ជីវភាព​រស់នៅ​របស់​ពួក​គាត់ និង ទី​២-​សុខទុក្ខ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​យើង ត្រូវ​តែ​តាមដាន ក្តាប់​ឱ្យ​បាន​ជាប់ ដើម្បី​ជួយ​ពួក​គាត់ ប៉ុន្តែ​ករណី​ខ្លះ​យើង​ជួយ​អត់​ទាន់ ដោយសារ​តម្រូវការ​របស់​ពួក​គាត់ យើង​មិន​អាច​ដឹង​គ្រប់​បែបបទ​របស់​ពួក​គាត់​ទេ។

មេ​ភូមិ​បន្ទាយ​ចាស់​បន្ត​ថា ធម្មតា​យើង​ធ្វើការ​ជា​ច្រើន​មុខ ដោយ​ទៅ​ខាង​នោះ​បន្តិច ខាង​នេះ​បន្តិច វា​អាច​ឆក់​ល្វែង​បាន ការ​រស់នៅ​របស់​ពួក​គាត់ ដោយសារ​សម័យ​កូ​វី​ដ​នេះ វា​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ថវិកា និង​​ពាក់ព័ន្ធ​ជីវភាព នេះ​វា​ធំធេង​ណាស់​ចាំបាច់ លោក​ធ្វើ​រាល់ថ្ងៃ គឺ​រឿង​ពលរដ្ឋ ហើយនឹង​កិច្ចការ​អភិវឌ្ឍន៍ ដូច្នេះ​យើង​មិន​អាច​មើល​បាន​គ្រប់​ជ្រុងជ្រោយ​នោះ​ទេ​។

លោក​មេ​ភូមិ​បញ្ជាក់​ថា ចំពោះ​ជីវភាព​ក្នុង​គ្រួសារ​របស់​លោ​យ​យាយ​លក់​នំក្រៀប វា​ហាក់ដូចជា​មិន​មាន​អ្វី​គួរ​ឱ្យ​ចាប់អារម្មណ៍ ដូច​ជា អ្នក​ក្រីក្រ​ដុនដាប​នោះ​ទេ​។ ដោយសារ​លោកយាយ​មិន​ចាំបាច់​លើកដៃ​សុំ​លុយ​កូន​ឱ្យ​វា​ពិបាកចិត្ត (​ដូច​ពាក្យចាស់​តែង​ពោល​ថា «​សង្ឃឹម​គេ មិន​ដូច​សង្ឃឹម​ខ្លួន​» ដូច្នេះ​ទើប​គាត់​សម្រេចចិត្ត​ទៅ​លក់ដូរ ដើម្បី​រក​លុយ​ខ្លួនឯង មិន​ពឹង​កូន ឬ​អ្នក​ដទៃ​ឡើយ​។

លោក​បាន​បញ្ជាក់​ថា កាលពីមុន​មក ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​លោកយាយ ជា​គ្រួសារ​គ្រាន់បើ​ដែរ ហើយ​ចំពោះ​ការ​ត្អូញត្អែរ​របស់​កូនចៅ​នោះ​មិន​ដែល​ឮ ឬ​អ្នក​ជិតខាង​មិន​ដែល​ប្រាប់​លោក​ថា គ្រួសារ​នេះ​​ដុនដាប​ទេ ហើយ​កូន​របស់​គាត់ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ចុះ​ទៅ​ធ្វើ​សៀវភៅ​សមាជិក​បក្ស​ឱ្យ មិន​ដែល​​ឮ​ប្រាប់​សោះ មាន​តែ​ប្រាប់​លោក​ថា រាល់ថ្ងៃ​កូន​គាត់​មាន​តែ​សុំ​អង្វរ ព្រមទាំង​ឱ្យ​លុយ​ប្រាក់​ខែ​ទៅ​គាត់ តែ​គាត់​មិន​យក បែរជា​ទៅ​លក់​នំ​ធ្វើ​ឱ្យ​មហារ​ជន​រិះគន់​មក​លើ​កូនចៅ​ថា មិន​ចេះ​មើល និង​ចិញ្ចឹម​ម្តាយ​ទៅ​វិញ តាម​ពិត​នេះ​ជា​ចំណង់​ចំណូលចិត្ត​របស់​គាត់​ចង់​ចឹ​ង​៕

អត្ថបទសរសេរ ដោយ

កែសម្រួលដោយ