ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

ជណ្ដើរ​ខាងជើង​ប្រាសាទព្រះវិហារ​កំពុង​​ស្ថិត​ក្រោម​ការ​ជួសជុល

3 ឆ្នាំ មុន
  • ព្រះវិហារ

ខេត្តព្រះវិហារ ៖​កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ​២០២០​នាយកដ្ឋាន​រមណីយដ្ឋាន និង​បុរាណវិទ្យា​នៃ​អាជ្ញាធរ​ជាតិ​ព្រះ​វិហារ​បាន​បន្តការងារ​គម្រោង​អភិរក្ស និង​ជួសជុល​ជណ្ដើរ​ខាងជើង​នៃ​ប្រាសាទ​ព្រះវិហារ ។ ការ​ជួសជុល​នេះ​ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រសើរ​ឡើង​ទាំង​គុណភាព និង​សោភ័ណ​ភាព ។…

ខេត្តព្រះវិហារ ៖​កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ​២០២០​នាយកដ្ឋាន​រមណីយដ្ឋាន និង​បុរាណវិទ្យា​នៃ​អាជ្ញាធរ​ជាតិ​ព្រះ​វិហារ​បាន​បន្តការងារ​គម្រោង​អភិរក្ស និង​ជួសជុល​ជណ្ដើរ​ខាងជើង​នៃ​ប្រាសាទ​ព្រះវិហារ ។ ការ​ជួសជុល​នេះ​ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រសើរ​ឡើង​ទាំង​គុណភាព និង​សោភ័ណ​ភាព ។

លទ្ធផល​នៃ​ការ​ខិតខំ​ជួសជុល​ជណ្ដើរ​ខាងជើង​នៃ​ប្រាសាទព្រះវិហារ​របស់​អ្នកជំនាញ​នា​ពេល​កន្លង​មករ​ហូត​ដល់​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ ដូច​ជា​៖

-ការ​រៀបចំ​ដំឡើង​រន្ទា​ដែក ដើម្បី​ធ្វើ​រោង​លើ​ជណ្ដើរត្រង់ Section ទី​៤ បាន​រួចរាល់​ទាំង​សង​ខាង។
-ធ្វើ​កំណាយ​បុរាណវិទ្យា ដើម្បី​សិក្សា​ពី​គ្រឹះ​ថ្ម​នៅ​ជិត​បង្កាន់ដៃ​នាគ​ឱ្យ​ដឹង​ពី​ស្ថានភាព​ថ្ម​នៅ​ខាង​ក្រោម​និង​ភ្ជាប់​ជាមួយ​ប្រព័ន្ធ​ផ្លូវទឹក ដើម្បី​រំដោះ​ទឹក​កុំឱ្យ​ហូរ​កាត់​ស្ពាន​ហាល​បាន​រួចរាល់ ។
-កាប់​ដី និង​យក​ថ្ម​ចេញ​ចំនួន​៤​ដុំ​ពី​កន្លែង​ស្ដា​ប្រព័ន្ធ​ផ្លូវ​ទឹកបាន​រួចរាល់ ។
-សាងសង់​ការដ្ឋាន​សម្រាប់​ដាប់ថ្ម​បាន​រួចរាល់ ។

ប្រាសាទព្រះវិហារ ស្ថិត​ក្នុងភូមិ​ស្វាយ​ជ្រំ ឃុំ​កន្ទួត ស្រុក​ជាំ​ក្សាន្ត នៅ​លើ​ខ្នងភ្នំ​ដងរែក (៨០០​គុណ​នឹង​៤០០ ម៉ែត្រការ៉េ​)​។ ដងភ្នំ​នេះ​មាន​លក្ខណៈ​ចោត​ខ្លាំង​ពី​ខាង​ប្រទេស​កម្ពុជា និង​ជម្រាល​ពី​ខាង​ប្រទេស​ថៃ ។ ប្រាសាទព្រះវិហារ​មាន​ចម្ងាយ​៤០៥​គី​ទ្បូ​មែ​ត្រ​ពី​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ តែបើ​គេ​ធ្វើ​ដំណើរ​ចេញពី​ទីរួមខេត្ត​ព្រះ​វិហារ​វិញ មាន​ចម្ងាយ​ត្រឹមតែ​១០៨​គីឡូម៉ែត្រ​ប៉ុណ្ណោះ ដោយ​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ផ្លូវ​លេខ​២១១ ទៅ​កាន់​ស្រុក​ជាំ​ក្សាន្ត ។ នៅ​ឯ​ភ្នំ​ដងរែក​នោះ​មាន​ជណ្ដើរ​មួយ​ដែល​អាច​ឲ្យ​គេ​ឡើង​ទៅ​ដល់​កំពូលភ្នំ ដែល​ជាទី​តាំងរបស់​ប្រាសាទព្រះវិហារ​ស្ថិត​នៅ ។

ប្រាសាទព្រះវិហារ​គឺជា​តំបន់​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​មួយ​ដែល​មានឈ្មោះ​ថា «​សេ​ការី​ស្វា​រៈ​» មាន​ន័យ​ថា «​អំណាច​នៃ​ភ្នំ​» ហើយ​ត្រូវ​បាន​សាងសង់​ឡើង​នៅ​ក្នុង​អំឡុង​ចុង​សតវត្ស​ទី​៩ និង​ដើម​សតវត្ស​ទី​១០​ដោយ​ព្រះមហាក្សត្រ​៤​អង្គ​ព្រះ​នាម​៖ ព្រះបាទ​យ​សោ​វរ្ម័ន​ទី​១ (​សាងសង់​ក្នុង គ​.​ស​៨៨៩-៩១០) ព្រះបាទ​សូរ្យ​វរ្ម័ន​ទី​១ (​សាងសង់​ក្នុង​គ​.​ស​១០០២-១០៥០) ព្រះបាទ​សូរ្យ​វរ្ម័ន​ទី​២ (​សាងសង់​ក្នុង​គ​.​ស​១១១៣-១១៥០) និង​ព្រះបាទ​ជ័យ​វរ្ម័ន​ទី​៦ (​សាងសង់​ក្នុង​គ​.​ស​១០៨០-​១១០៩) ។

ប្រាសាទព្រះវិហារ​បាន​ប្រគល់​ឲ្យ​ប្រទេស​ថៃ​ដោយ​ពួក​អាណានិគម​បារាំង ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៥៤ តែ​ត្រូវ​ទាមទារ​បាន​មក​វិញ​ដោយ​ការ​កាត់សេចក្ដី​ពី​តុលាការអន្តរជាតិ ក្រុង​ទ្បា​អេ ១៥ មិថុនា ១៩៦២ ក្រោម​ព្រះរាជកិច្ច​ដឹកនាំ​របស់​ព្រះមហាក្សត្រ​ខ្មែរ ។

ថៃ្ង​ទី​៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ​២០០៨៖ អង្គការ UNESCO បាន​សម្រេច​ដាក់​ប្រាសាទព្រះវិហារ​របស់​កម្ពុជា​ចូល​ក្នុង​បញ្ជី​បេតិកភណ្ឌ​ពិភពលោក ក្នុង​សម័យប្រជុំ​លើក​ទី​៣២ នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​កេ​បិ​ក ប្រទេស​កា​ណា​ដា ។

តាម​ការ​ស្រាវជ្រាវ​ពី​ឯកសារ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ខ្មែរ​ជា​ច្រើន​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ប្រាសាទព្រះវិហារ​ត្រូវ​បាន​ស្ថាបនា​ឡើង​ពី​ថ្ម ចាប់តាំងពី​រជ្ជកាល​ព្រះបាទ​សុរិយ​វរ្ម័ន​ទី​១ ។ ព្រះបាទ​សុរិយ​វរ្ម័ន​ទី​១ សោយ​រាជ្យ នៅ​ពាក់កណ្តាល​ទី​មួយ​នៃ​សតវត្សរ៍​ទី​១១ ។ ទីតាំង​ធ្វើ​ប្រាសាទ ដែល​ស្ថិត​នៅ​លើ​ទី​ខ្ពស់​ជាងគេ​នោះ​មាន​កម្ពស់​៦២៥​ម៉ែត្រ​(​ឯកសារ​បារាំង​)​ឬ​៦១៥​ម៉ែត្រ​(​ឯកសារ​អង់គ្លេស​) ។

ប្រវត្តិ​នៃ​ការ​កសាង​ប្រាសាទព្រះវិហារ មាននៅ​លើ​សិលាចារឹក​ខ្មែរ នៅ​ឯ​ប្រាសាទបាពួន ក្នុង​ខេត្តសៀមរាប គឺ​កា​លេខ​៥៨៣ ៖ អ្នក​ដែល​សរសេរ​សិលាចារឹក​នោះ ឈ្មោះ​ហរិ​វា​ហៈ នៅ​ក្នុង​រជ្ជកាល​ព្រះបាទ​រា​ជិ​ន្ទ្រ​វ​រ័​ន្ម គ្រឹ​ស្ត​សករាជ ៩៤៤​ដល់​៩៦៨ ។ គេ​សរសេរ​ជា​ភាសាសំស្ក្រឹត​និង​ជា​ភាសា​ខ្មែរ ។ គេ​សរសេរ​ថា មានព្រះអង្គ​ម្ចាស់​មួយ​អង្គ​ព្រះ​នាម ឥន្ទ្រា​យុទ្ធ លោក​បាន​យក​លិង្គ​មួយ​ឈ្មោះ​ស្រី​សិ​ខៈ រិ​ស្វា​រៈ មក​តាំង​មក​ប្រតិស្ឋ​នៅ​ទី​នេះ​គឺ​ប្រាសាទព្រះវិហារ​នេះឯង​។ គេ​សរសេរ​ថា ព្រះ​អង្គ​លោក​ខ្លាំងពូកែ​ខ្លាំង​ណាស់ ៕

អត្ថបទសរសេរ ដោយ

កែសម្រួលដោយ