- យល់ច្រទ្បំ
យុវសិស្សម្នាក់ ចូលហាងសំលៀកបំពាក់ ទិញស្រោមដៃមួយគូផ្ញើសង្សារសំរាប់ជាកាដូថ្ងៃខួបកំណើតនាង ។ នាយពឹងនារីលក់ ខោអាវពាក់សាកឱ្យខ្លួនមើលឃើញថាសមមែន ក៏យល់ព្រមទិញយក ដោយសុំឱ្យវេចខ្ចប់ស្អាតបាតខ្ចប់ជាមួយសំបុត្រមួយផង។ ប៉ុន្ដែដោយហេតុភ្ញៀវទិញរបស់ច្រើននាក់ពេក នារីលក់ខោអាវប្រញាប់ប្រញាល់ក៏ខ្ចប់ ច្រឡំខោស្ល៉ីបរបស់អ្នកផ្សេងទៅវិញ ។
នាងក្រមុំជាសង្សារយុវសិស្សខាងលើបាន ទទួលកញ្ចប់កាដូភ្ជាប់ជាមួយសំបុត្រមួយមានសេចក្ដីដូចតទៅ ៖ “អូនសំឡាញ់, បង សង្ឃឹមថា អូនពេញចិត្ដកាដូរបស់បង ។ ពេលទិញវា បងបានពឹងនារីលក់ទំនិញសាក នៅចំពោះមុខឱ្យបងមើល បងឃើញថា សមមែន ។ អូនកុំភ្លេចពាក់វានៅថ្ងៃសៅរ៍ដែលជា ថ្ងៃណាត់ជួបគ្នារបស់ពួកយើងណា៎ ។ បងចង់ ឃើញអូនពាក់វាដោយផ្ទាល់ភ្នែក” ។
នាងក្រមុំជាសង្សារអានសំបុត្រចប់អៀន ក្រហមមុខនឹកក្នុងចិត្ដៈ “ស្ដ្រីលក់ខោអាវ ម្នាក់នោះអីក៏ហ៊ានម្ល៉េះ យល់ព្រមស្លៀកសាកខោស្ល៉ីបទាំងថ្ងៃឱ្យប្រុសមើលកណ្ដាលហាង សំលៀកបំពាក់អ៊ីចឹងទៅរួច !”៕
បុរសម្នាក់ទើបទិញបានរថយន្ដ Lexus ក៏បើកលេងតាមមហាវិថីមួយ ។ កំពុងបើក ក្នុងល្បឿន១២០គីឡូម៉ែត្រ ក្នុងមួយម៉ោង បុរសនោះសម្លឹងទៅកញ្ចក់ស្រាប់តែឃើញ ភ្លើងភ្លែតៗដេញតាមក្រោយក៏នឹកក្នុងចិត្ដៈ រថយន្ដយើងថ្មីសន្លាង ប៉ូលិសចរាចរទាំងនោះ ដេញមិនទាន់ទេ ។ គិតឃើញដូច្នេះគេក៏ បង្កើនល្បឿនដល់១៥០រួច១៨០និង២០០ គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង។ ប៉ុន្ដែមិននឹកស្មាន ថាភ្លើងភ្លែតៗរបស់ម៉ូតូប៉ូលិសចរាចរនៅ តែតាមប្រកិតដដែល។ ទីបំផុតដោយមិន អាចបង្កើនល្បឿនលើសហ្នឹងបាន បុរសនោះ ត្រូវប៉ូលិសស្ទាក់ជាប់បង្ខំឱ្យអែបរថយន្ដចូលចិញ្ចើមផ្លូវ ។ ភ្នាក់ងារប៉ូលិសម្នាក់ដើរមក ជាមួយទឹកមុខមាំ ៖
-ម៉េចមិនពូកែទៀតទៅ ?
បន្ទាប់ពីដកហូតប័ណ្ណបើកបរនិងសំបុត្រ ស្នាមផ្សេងៗរួច ភ្នាក់ងារប៉ូលិសនោះនិយាយបន្ដ ៖
-នេះជាការល្បាតចុងក្រោយប្រចាំថ្ងៃ របស់ខ្ញុំ បើបងឯងនិយាយពាក្យដោះសាណា ដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់ឮពីមុនមក ខ្ញុំដោះលែងភ្លាម។
បុរសម្ចាស់រថយន្ដគិតបន្ដិច ចាប់ផ្ដើម និយាយ ៖
-កាលពីសប្ដាហ៍មុនប្រពន្ធខ្ញុំរត់តាមប៉ូលិសចរាចរម្នាក់ ។ ហេតុនេះអម្បាញ់មិញ ឃើញប៉ូលិសចរាចរដេញតាមក្រោយកិតៗខ្ញុំស្មានតែដេញតាមដើម្បីសងនាងឱ្យខ្ញុំវិញ ទើបខ្ញុំប្រឹងរត់ហ្នឹងណា៎ ។
-អើ ទៅចុះ !
ប្រពន្ធឃើញប្ដីត្រឡប់មកផ្ទះវិញខ្លួន ប្រាណប្រឡាក់ភក់ស្រមកក៏ស្រែកសួរ ៖
-ម៉េចអ៊ីចឹង ?
-ដូលក្នុងថ្លុកក្របី ។
-យី, អ៊ីចឹងខោថ្មីទើបទិញនោះខ្ទេចអស់ ហើយមែនទេ ?
-អូនគិតមើល គ្រាន់តែរអិលជើងភ្លាម ដួលភ្លាម បងដោះខោម៉េចទាន់ ?
លោកតាម្នាក់ទូរស័ព្ទសួរអ្នកស្គាល់គ្នានៅ ខេត្ដផ្សេង ៖
-នែ, ខ្ញុំឮសូរថាក្មួយឯងជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ តើយ៉ាងម៉េចហើយ ?
-បាទ, ខ្ញុំបាក់ជើងម្ខាង ចំណែករថយន្ដខ្ញុំ ខ្ទេចខ្ទីក្លាយជាគំនរដែក ។ ឥឡូវខ្ញុំលក់វាឱ្យ អេតចាយ យកប្រាក់ទិញរបស់មានសុវត្ថិភាព សម្រាប់ប្រើហើយ ។
-របស់មានសុវត្ថិភាព ? របស់អីទៅ?
-បាទ រទេះរុញ !
ចែករំលែកព័តមាននេះ