ពងក្រួចឥឡូវនេះមានការចាប់អារម្មណ៍ច្រើនណាស់ដោយសារតែវាអាចជំនួសការញ៉ាំស៊ុតមាន់បាន ដោយសារតែវាមានរសជាតិដូចស៊ុតមាន់ដែរ គ្រាន់តែមានទំហំតូចជាងឆ្ងាយប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែចូរកុំមើលងាយទំហំតូចនេះអី ព្រោះវាផ្ទុកទៅដោយជីវជាតិច្រើនគួរសមដែរ។ គ្រាន់តែពង ក្រួចមួយគ្រាប់អាចផ្តល់ជីវជាតិយ៉ាងច្រើនដូចជា វីតាមីន B12 សេឡេញ៉ូម Riboflavin និងCholine ព្រមទាំងជាតិដែកមួយចំនួនហើយ។
សេឡេញ៉ូម និង Riboflavin គឺជាជីវជាតិដ៏សំខាន់ដែលអាចជួយរាងកាយរំលាយអាហារដែលអ្នកញ៉ាំនិងបង្កើតជាថាមពលក្នុងខ្លួនបាន។ សេឡេញ៉ូមក៏ជួយជំរុញដល់មុខងារក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីតផងដែរ។
វីតាមីន B12 និងជាតិដែកជំរុញដល់មុខងារប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ និងជួយថែរក្សាកម្រិតថាមពលក្នុងខ្លួនតាមរយៈការបង្កើតកោសិកាគ្រាប់ឈាមក្រហម។ លើសពីនេះទៅទៀត ជាតិ Choline គឺជាសារធាតុសំខាន់សម្រាប់ជួយរាងកាយបង្កើតជា Acetylcholine ដែលជាសារធាតុចម្លងសរសៃប្រសាទពីប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទទៅសាច់ដុំ។
ពង ក្រួច សម្បូរទៅដោយជីវជាតិ និងអង់ទីអុកស៊ីដង់ដែលជម្រុញដល់សុខភាព ដែលជួយជួសជុលកោសិកាដែលខូចខាត និងព្យាបាលអាការៈអាឡែហ្ស៊ី។ តាមការសិក្សារយៈពេល៧ថ្ងៃមួយទៅលើមនុស្ស ៧៧នាក់ដែលមានប្រតិកម្មអាឡែហ្ស៊ីច្រមុះបានរកឃើញថា អាការៈកណ្តាស តឹងច្រមុះ និងហៀរសម្បោនឹងធូរស្រាលវិញក្នុងរយៈពេលមួយម៉ោងក្រោយពេលញ៉ាំពង ក្រួច និងថ្នាំបំប៉នជាតិស័ង្គសីរួច។ ប៉ុន្តែវាក៏មិនច្បាស់ថា សារធាតុចេញពីពង ក្រួច តែមួយមុខធ្វើឲ្យមានឥទ្ធិពលបែបនេះឬអត់ទេ។
ជាមួយគ្នានេះដែរ ការសិក្សាទៅលើសត្វកណ្តុរមួយបានរកឃើញថា ការឲ្យស៊ីផ្នែកកណ្តាលនៃពង ក្រួច អាចកែសម្រួលអាការៈរលាកបំពង់លើក្រពះ ដែលទាក់ទងនឹងការលើសកោសិកាឈាមស Eosinophil ដែលជាជំងឺរលាកធ្ងន់ធ្ងរមួយបណ្តាលមកពីប្រតិកម្មអាឡែហ្ស៊ីអាហារ។
ពង ក្រួច ក៏ត្រូវបានគេសិក្សាថា អាចប្រើសម្រាប់ព្យាបាលការបង្ករោគដោយមេរោគគ្រុនពោះវៀនដែរ ដោយសារតែពង ក្រួច នេះផ្ទុកទៅដោយអង់ទីគ័រពិសេសសម្រាប់ប្រឆាំងនឹងមេរោគគ្រុនពោះវៀនតែម្តង (ប្រភពពី៖ Health.com.kh)៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ បុប្ផា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ