រាជធានីភ្នំពេញ ៖ មកទល់ពេលនេះ គេកត់សម្គាល់ឃើញថា ការហ្វឹកហាត់កីឡានៅតាមសាលារដ្ឋហាក់មិនសូវមានសកម្មភាពផុសផុលនៅឡើយ បើទោះជាមានការបង្កើនចំនួនគ្រូកីឡា កំណែប្រែកម្មវិធីសិក្សា និងគ្រូកីឡាឈប់ទទួលសំណូកពីសិស្សដែលខ្ជិលឬចង់គេចវេះពីម៉ោងកីឡាក្ដី ។ យោងតាមការបញ្ជាក់របស់មន្ត្រីពាក់ព័ន្ធ…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ មកទល់ពេលនេះ គេកត់សម្គាល់ឃើញថា ការហ្វឹកហាត់កីឡានៅតាមសាលារដ្ឋហាក់មិនសូវមានសកម្មភាពផុសផុលនៅឡើយ បើទោះជាមានការបង្កើនចំនួនគ្រូកីឡា កំណែប្រែកម្មវិធីសិក្សា និងគ្រូកីឡាឈប់ទទួលសំណូកពីសិស្សដែលខ្ជិលឬចង់គេចវេះពីម៉ោងកីឡាក្ដី ។
យោងតាមការបញ្ជាក់របស់មន្ត្រីពាក់ព័ន្ធ នឹងការងារអប់រំ យុវជន និងកីឡា ឱ្យដឹងថា នៅតាមសាលារដ្ឋទូទាំងកម្ពុជា មុខវិជ្ជាកីឡាត្រូវបានបញ្ចូលក្នុងកម្មវិធីសិក្សាឱ្យមានសកម្មភាពកាន់តែខ្លាំង ដោយម៉ោងកីឡាត្រូវបានគេដាក់ឱ្យសិស្សសិក្សាទ្រឹស្តីនិងហ្វឹកហាត់នៅចន្លោះម៉ោងសិក្សាមុខវិជ្ជាផ្សេងទៀតផង ដើម្បីឱ្យសិស្សដែលខ្ជិលឬចង់គេចវេះម៉ោងកីឡា បានចូលហ្វឹកហាត់លើជំនាញមួយនេះឱ្យបានសស្រាក់សស្រាំច្រើននាក់ ។
ទោះបីយ៉ាងណា កន្លងមក គ្រូមុខវិជ្ជាកីឡាមួយចំនួនជាពិសេសនៅរាជធានីភ្នំពេញ ដោយសារបញ្ហាជីវភាពពួកគាត់បានបង្ខំចិត្តទទួលលុយសំណូកពីសិស្សដែលមិនចង់ហ្វឹកហាត់នៅក្នុងម៉ោងកីឡារបស់ខ្លួនជាថ្នូរនឹងការផ្ដល់ពិន្ទុជាប្រចាំខែឬប្រចាំឆ្នាំដែលនាំឱ្យមើលឃើញបញ្ហាពុករលួយកើតឡើងផងដែរ ។ គាប់ជួនជានៅតាមសាលាភាគច្រើនមិនមានសម្ភារហ្វឹកហាត់គ្រប់គ្រាន់ក្រៅពីឱ្យសិស្សហាត់រត់ ហាត់លោតនិងឈរជាជួរធ្វើកាយវិការហាត់ប្រាណផង ទើបធ្វើឱ្យសិស្សមួយចំនួនមិនសូវស្វាហាប់លើមុខវិជ្ជានេះដែលនាំឱ្យមុខវិជ្ជាកីឡានៅតាមសាលារដ្ឋមិនសូវមានសកម្មភាពផុសផុលឬអាចនិយាយបានថាមិនអាចបណ្ដុះបានធនធានកីឡាករល្អនៅក្នុងវិស័យកីឡា ។
គ្រូកីឡាភាគច្រើននៅតាមសាលារដ្ឋបានបង្ហាញពីភាពស្មុគស្មាញក្នុងការពន្លឿនវិស័យមួយនេះឱ្យរីកចម្រើនដោយពួកគាត់ត្អូញត្អែរថា ក្នុងចំណោមសិស្សក្នុងថ្នាក់ចន្លោះពី៣០ទៅ៤០នាក់ អ្នកមកបង្ហាញខ្លួនក្នុងម៉ោងកីឡាមានប្រមាណតែពាក់កណ្ដាលប៉ុណ្ណោះហើយភាគច្រើនជាសិស្សប្រុសទៀត ទើបធ្វើឱ្យគ្រូកីឡាភាគច្រើនសឹងនឹងបាក់ទឹកចិត្តក្នុងការបង្ហាត់បង្រៀន។
គ្រូមុខវិជ្ជាកីឡាមួយរូបបានប្រាប់កោះសន្តិភាពក្នុងលក្ខខណ្ឌមិនឱ្យបញ្ចេញឈ្មោះថា ប៉ុន្មាន
ឆ្នាំមុនសម្រាប់ម៉ោងកីឡា សិស្សមួយចំនួនសុខចិត្តបង់លុយក្នុងម្នាក់២ពាន់រៀលឱ្យលោកជាថ្នូរកុំឱ្យលោកដាក់អវត្តមាន និងដើម្បីកុំឱ្យលោកលុបសិទ្ធិមិនឱ្យប្រឡងឆមាស ឬមិនឱ្យពិន្ទុជាប់ដោយសារតែពួកគេទាំងនោះមិនចង់ហាត់ ។ លោកថា គ្រូមិនចង់បានលុយពីសិស្សនោះទេ ប៉ុន្តែបើសិស្សមិនមក ហើយសិស្សទាំងនោះមិនទាំងខ្វល់ពីរឿងអវត្តមានផង តើឱ្យគ្រូទៅអូសកសិស្សមកហាត់យ៉ាងម៉េចកើត ។
ក្នុងនោះសូម្បីតែពេលប្រឡងប្រចាំខែ និងប្រចាំឆមាស ក៏មិនសូវមានសិស្សបង្ហាញខ្លួនដែរ ដោយសារតែសិស្សស្នើសុំបង់លុយហើយសុំកុំប្រឡង ឬគ្រាន់តែប្រឡងលេងៗដើម្បីបង្គ្រប់កិច្ច កុំឱ្យថាគ្រូជប់ពិន្ទុ ។ លោកទទួលស្គាល់ថា សម្រាប់គ្រូកីឡាប៉ុន្មានឆ្នាំមុនគឺរកលុយបានពីការសូកប៉ាន់របស់សិស្ស តែលោកមិនចង់ឃើញសិស្សបន្តធ្វើទម្លាប់បែបនេះនោះទេ ដោយសារតែលោកជាគ្រូមានបំណងចង់បង្ហាត់បង្ហាញ និងចង់ចែករំលែកចំណេះដឹងដែលខ្លួនធ្លាប់សិក្សាយកមកបណ្ដុះបណ្ដាលសិស្សច្រើនជាង ។
គ្រូមុខវិជ្ជាកីឡាភាគច្រើនបង្រៀននៅរាជធានីភ្នំពេញ ក៏បានបញ្ជាក់ឱ្យដឹងស្រដៀងគ្នានេះដែរថា កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុនមុខវិជ្ជាកីឡាបានក្លាយជាមុខវិជ្ជាអាចរកចំណូលបានយ៉ាងងាយដោយគ្មានការតវ៉ាពីសិស្ស ដោយសារតែហេតុផលសិស្សជាយុវវ័យទាំងនោះមិនចូលចិត្តហាត់កីឡាក្នុងម៉ោងសិក្សា ។ នៅភ្នំពេញសិស្សមួយចំនួនហ៊ានបង់លុយក្នុងការបាត់មុខមួយលើកពី២ពាន់ទៅម៉ឺនរៀលក៏មាន ជាថ្នូរកុំឱ្យគ្រូដាក់អវត្តមានពីការមិនមកហ្វឹកហាត់ជាប់លាប់ ។
អ៊ីចឹងហើយទើបគេឃើញគ្រូមុខវិជ្ជាកីឡាមួយចំនួនអាចរកចំណូលបានច្រើន ជាពិសេសគ្រូដែលបង្ហាត់ច្រើនថ្នាក់ និងច្រើនម៉ោង ។ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ននៅតាមសាលារដ្ឋភាគច្រើន ក៏បានពង្រឹងលើមុខវិជ្ជានេះ ដែលតម្រូវឱ្យសិស្សមកហាត់ជាប់លាប់ជាពិសេសគឺដាក់កំហិតដល់សិស្សដែលគេចម៉ោងកីឡាច្រើនដង នឹងត្រូវដកសិទ្ធិមិនឱ្យប្រឡងប្រចាំខែ ឬប្រចាំឆមាសជាដើម ។
បច្ចុប្បន្ន គ្រូកីឡាស្ទើរតែទាំងអស់លែងយកលុយពីសិស្សជាថ្នូរនឹងការបាត់មុខទៀតហើយ ទើបនៅក្នុងសាលាខ្លះក៏មានសកម្មភាពហ្វឹកហាត់កីឡាបានល្អដែរ ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ មហាជនភាគ
ច្រើននៅតែមើលឃើញថា វិស័យកីឡានៅតាមសាលារដ្ឋមិនសូវមានការរីកចម្រើននោះទេ ។
ឯកឧត្តម វ៉ាត់ ចំរើន រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា មានប្រសាសន៍ថា វិស័យ
កីឡានៅតាមសាលារដ្ឋ គឺជាការទទួលខុសត្រូវរបស់គ្រឹះស្ថានទាំងនោះ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នលោកកត់សម្គាល់ថា សាលាមួយចំនួន ក៏បានបំផុសវិស័យកីឡាឱ្យមានការរីកចម្រើនផងដែរ ដូចជាបានបង្កើតក្រុមបាល់ទាត់ ក្រុមបាល់ទះ និងបានទាំងផ្ដល់ទីតាំងឱ្យកីឡាមួយចំនួនដូចជាល្បុក្កតោ យុទ្ធគុនខម និងតេក្វាន់ដូជាដើម ដើម្បីឱ្យសិស្សបានហាត់រៀនគ្រាន់បណ្ដុះគំនិតស្នេហាវិស័យកីឡា និងដើម្បីឱ្យពួកគេចេះស្រឡាញ់សុខភាពផងដែរ។
នៅក្នុងសេចក្តីណែនាំស្តីពី«ការអនុវត្តម៉ោងសិក្សាមុខវិជ្ជាអប់រំកាយ និងកីឡា ក្នុងម៉ោង និងក្រៅម៉ោងនៅគ្រឹះស្ថានបឋមសិក្សា និងមធ្យមសិក្សា»ដែលចុះហត្ថលេខាដោយឯកឧត្តមបណ្ឌិតសភាចារ្យ ហង់ ជួនណារ៉ុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា គឺបានកំណត់ចំណុចសំខាន់ចំនួន៤ដើម្បីឲ្យគ្រឹះស្ថានបឋមសិក្សា និងមធ្យមសិក្សាត្រូវអនុវត្ត ។ ទី១-គ្រឹះស្ថានបឋមសិក្សា និងមធ្យមសិក្សាត្រូវអនុវត្តឲ្យបានត្រឹមត្រូវនូវកម្មវិធីសិក្សាមុខវិជ្ជាអប់រំកាយ និងកីឡា២ម៉ោងក្នុង១សប្តាហ៍ស្របតាមកម្មវិធីកំណត់ថ្នាក់ជាតិ ។
ទី២-គ្រឹះស្ថានបឋមសិក្សានិងមធ្យមសិក្សាត្រូវបំផុសនិងរៀបចំបង្កើតសមាគមកីឡាឲ្យបានគ្រប់សាលាដើម្បីហាត់កីឡាក្រៅម៉ោងសិក្សាបន្ថែម ។ ទី៣-មន្ទីរអប់រំ យុវជន និងកីឡារាជធានី-ខេត្ត ត្រូវពង្រឹងសមាគមកីឡាសិស្ស និងធ្វើឲ្យដំណើរការសកម្មភាពហាត់កីឡាក្រៅម៉ោងសិក្សាគ្រប់ស្រុក ក្រុង ខណ្ឌ ឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព និងទី៤-គណៈគ្រប់គ្រងសាលា និងក្រុមបច្ចេកទេសត្រូវពិនិត្យតាមដាន និងវាយតម្លៃជាប្រចាំលើគ្រប់សកម្មភាពរៀននិងបង្រៀនរបស់គ្រូទទួលបន្ទុកថ្នាក់ និងគ្រូអប់រំកាយនៅក្នុងសាលារបស់ខ្លួន។
តាមខ្លឹមសារក្នុងសេចក្តីណែនាំនេះ ក្រសួង អប់រំ យុវជន និងកីឡា ហាក់មានការបើកទូលាយ
ឲ្យសាលារៀននីមួយៗបង្កើតជាកម្មវិធីហ្វឹកហាត់ទៅលើប្រភេទកីឡាដែលខ្លួនអាចធ្វើទៅបាន ជាពិសេសគឺបាល់ទាត់ បាល់ទះ បាល់បោះ និងកីឡាអត្តពលកម្ម ដែលមាននៅក្នុងកម្មវិធីប្រកួតជើងឯករាជធានីខេត្ត ជើងឯកភូមិភាគ និងការប្រកួតជើងឯកទូទាំងប្រទេស។
ទោះបីជាយ៉ាងណា នាយករងវិទ្យាល័យមួយរូបនៅរាជធានីភ្នំពេញ បានប្រាប់ក្នុងលក្ខខណ្ឌ
មិនឱ្យបញ្ចេញឈ្មោះថា ការដាក់ឲ្យមានកម្មវិធីអប់រំកាយ និងកីឡា នៅក្នុងម៉ោង និងក្រៅម៉ោងសិក្សានៅតាមសាលារដ្ឋ គឺជាគំនិតដ៏ល្អមួយ ប៉ុន្តែលោកគិតថា ការអនុវត្តជាក់ស្តែងវាមិនមែនងាយស្រួលនោះទេ ព្រោះសិស្សានុសិស្សភាគច្រើនគេបានយកពេលទំនេរទៅរៀនគួរក្រៅម៉ោង ហើយនៅតាមសាលាភាគច្រើនក៏គ្មានទីលាន សម្ភារៈហ្វឹកហាត់ និងគ្រូជំនាញមកបង្ហាត់នោះដែរ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ