ជាតិនិយមមានសារសំខាន់សម្រាប់យើង ។ បើយើងស្រឡាញ់ជាតិគ្រប់គ្នាជាតិនឹងរីកចម្រើន ។ ប៉ុន្តែជាតិនិយមមិនមានន័យថា ចេះតែលោ.តតាមគេចាក់ចង្កេះនោះទេ ។ ជាតិនិយមពិតប្រាកដ គឺត្រូវដឹងខុស និងត្រូវច្បាស់លាស់ហើយធ្វើសកម្មភាពតាមជាតិនិយមដ៏ប្រាកដប្រជា…
ជាតិនិយមមានសារសំខាន់សម្រាប់យើង ។ បើយើងស្រឡាញ់ជាតិគ្រប់គ្នាជាតិនឹងរីកចម្រើន ។ ប៉ុន្តែជាតិនិយមមិនមានន័យថា ចេះតែលោ.តតាមគេចាក់ចង្កេះនោះទេ ។ ជាតិនិយមពិតប្រាកដ គឺត្រូវដឹងខុស និងត្រូវច្បាស់លាស់ហើយធ្វើសកម្មភាពតាមជាតិនិយមដ៏ប្រាកដប្រជា ប្រកបដោយចំណេះដឹង និងប្រាជ្ញា ។
ប្រាជ្ញាផ្នែកអារម្មណ៍មានសារសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ដើម្បីអោយយើងចេះគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ ដើម្បីកុំអោយវាឆាបឆេះតាមការញុះញង់ ។ ដើម្បីអោយមានប្រាជ្ញាផ្នែកអារម្មណ៍ យើងត្រូវមានចំណេះ និងព័ត៌មានពិតទាក់ទងនឹងបញ្ហាណាមួយដែលកំពុងកើតមាន ។ ឧទាហរណ៍ នៅពេលអ្នកនយោបាយ ឬនរណាម្នាក់ និយាយទាំងកំហឹ.ងថា កម្ពុជាបាត់ដីទៅប្រទេសវៀតណាម ។ យើងមិនគួរខឹងភ្លាម តាមអារម្មណ៍ដូចអ្នកនយោបាយនោះទេ ។ យើងអាចចោទសួរថា តើអ្នកនយោបាយនោះ មានភស្តុតាងទេថា បាត់ដី? បាត់កន្លែងណា? បាត់នៅពេលណា?
នៅពេលយើងចោទសួរសំនួរទាំងនេះមុននឹងសម្រេចចិត្តមានអារម្មណ៍ខឹង យើងនឹងបានដឹងថា រឿងនោះមិនពិតទេវាគ្រាន់តែជាការប្រឌិត ដើម្បីចំណេះនយោបាយ ។ ដូច្នេះ យើងត្រូវព័ត៌មានមិនពិតនោះចូលត្រចៀកម្ខាង ចេញត្រចៀកម្ខាងទៀត ដោយមិនត្រូវអោយវាមកដុតអារម្មណ៍របស់យើងឡើយ ។
ទិដ្ឋភាពនយោបាយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាត្រូវបានបង្កើតឡើងតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ ដោយការអន្តរកម្មដ៏ឆ្ងាញ់នៃអារម្មណ៍ ការសោកសង្រេងជាប្រវត្តិសាស្ត្រ និងការអន្តរាគមន៍ពីខាងក្រៅ ករណីដូចជា សម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម សម័យសាធារណៈរដ្ឋ អត់តែនៅខ្មែរក្រហមទេ ដែលពលរដ្ឋស៊ីអារម្មណ៍មិនកើតដល់ពេលមានហូបមានផឹកគ្រប់គ្រាន់ក៏ចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍បន្តជាថ្មី ។
ថ្មីៗនេះតំបន់បញ្ហាតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជា-ឡាវ-វៀតណាម (CLV-DTA) កំពុងតែបង្ហាញពីករណីដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍មួយដោយសារតែវា គឺជាកិច្ចសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ច ដែលកំពុងតែប្រសព្វគ្នាជាមួយនឹងមនោសញ្ចេតនាស៊ីអារម្មណ៍ និងចលនាជាតិនិយមព្រមទាំងសកម្មភាពនយោបាយដ៏ស៊ីជម្រៅ ។ តំបន់អភិវឌ្ឍន៍នេះ ជាកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នា ដើម្បីជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងស្ថិរភាពក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងបី នៅឥណ្ឌូចិន ដែលមានព្រំដែនជាប់គ្នា ប៉ុន្តែវាបានក្លាយជាដំណាក់កាលនៃភាពចម្រូងចម្រាស់ក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេស ។
តាមពិតទៅគម្រោងអភិវឌ្ឈន៍តំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជា-ឡាវ-វៀតណាម គឺជាគំនិតផ្តួចផ្តើមមួយដែលមានគោលបំណងជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនៅក្នុងតំបន់មួយដែលមានលក្ខណៈជាប្រវត្តិសាស្ត្រជាមួយនឹងភាពតានតឹង និងជម្លោះ ។ រាជរដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសកម្ពុជា និងរដ្ឋាភិបាលឡាវ ក៏ដូចជា វៀតណាម បានស្រមៃថា វាជាមធ្យោបាយមួយ ដើម្បីលើកកម្ពស់សមាហរណកម្មសេដ្ឋកិច្ច ការអភិវឌ្ឍហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងពាណិជ្ជកម្មឆ្លងព្រំដែន ប៉ុន្តែក្រោមការញុះញង់ និងផ្សព្វផ្សាយនូវព័ត៌មានក្លែងក្លាយពីសំណាក់ អ្នកនយោបាយ និងសកម្មជនមួយចំនួនបានធ្វើឲ្យអ្វីដែលហាក់ដូចជា វិធីសាស្ត្រជាក់ស្តែងចំពោះការអភិវឌ្ឍ និងសន្តិភាពក្នុងតំបន់ត្រូវបានប្រជាជនកម្ពុជាជាច្រើនយល់ថា ជាទម្រង់នៃការត្រួតត្រាសេដ្ឋកិច្ចដ៏ទន់ភ្លន់ ជាពិសេសដោយវៀតណាមទៅវិញ ។
អារម្មណ៍បែបនេះ គឺវាអាចងាយស្រួលនឹងដុះដាលដោយសារតែបរិបទប្រវត្តិសាស្ត្រ ជាពិសេសការពាក់ព័ន្ធរបស់វៀតណាម ក្នុងកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់កម្ពុជាក្នុងកំឡុងពាក់កណ្តាលសតវត្សរ៍ទី២០ ។ បញ្ហាទាំងនេះ នៅតែជាបញ្ហាមន្ទិលដ៏ចម្រូងចម្រាសដែលបង្កឱ្យមានការមិនទុកចិត្ត និងមន្ទិលសង្ស័យក្នុងចំណោមពលរដ្ឋកម្ពុជា ។
អ្នកនៅក្នុងប្រទេសភាគច្រើនមានសច្ចៈភាព និងសក្ខីកម្មគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងការទប់ទល់នឹងព័ត៌មានក្លែងក្លាយអំពីគម្រោងនេះ ប៉ុន្តែអារម្មណ៍ និងមនោសញ្ចេតនា ដែលដុតដោយចេតនាអារម្មណ៍ពីអ្នកខាងក្រៅបូកផ្សំនឹងការដែលខ្លួនឯងមានមន្ទិលខ្លះៗ នៅក្នុងចិត្តក៏បណ្តាលឲ្យយ៉ាងហោចណាស់ពលរដ្ឋដែលជា យុវជនជាង៩០នាក់ ត្រូវបានឃាត់ខ្លួនហើយនៅក្នុងនោះ ៥៩នាក់បានប្រឈមមុខនឹងការចោទប្រកាន់រហូតដល់ការឃុំខ្លួន ។
នៅក្រៅប្រទេសឯណោះ ពលរដ្ឋខ្មែរដែលបានភៀសខ្លួនទៅនៅបរទេសដូចជានៅអាមេរិក នៅបារាំង ដោយរួមទាំងកម្មករដែលកំពុងតែធ្វើការនៅកូរ៉េ និង ជប៉ុន បានប្រមូលផ្តុំគ្នាធ្វើបាតុកម្ម ខណៈដែលខ្លះមិនទាំងយល់ ហើយមិនស្គាល់ច្បាស់ពីតំបន់នៅព្រំដែនទាំងនោះផង ។ ពួកគេគ្រាន់តែឭគ្រាន់តែស្តាប់ ការឃោសនាបំប៉ោងស្ថានការណ៍ក៏តាំងនាំគ្នាស៊ីអារម្មណ៍មកចូលរួមសកម្មភាព តវ៉ាដែលមិនមានមូលដ្ឋាន ។
បាតុកម្មរបស់ពលរដ្ឋខ្មែរនៅបរទេសទាំងនេះឆ្លុះបញ្ចាំងពីការផ្តាច់ទំនាក់ទំនងកាន់តែទូលំទូលាយរវាងក្រុមជនភៀសខ្លួន និងទិសដៅគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាល ។ ការរស់នៅក្នុងសង្គមសេរីកាន់តែច្រើនបុគ្គលទាំងនេះច្រើន តែមានសេរីភាពកាន់តែច្រើនក្នុងការបញ្ចេញមតិប្រឆាំង ហើយប្រហែលជាមិនយល់ច្បាស់អំពីសក្ដានុពលដ៏ស្មុគស្មាញ និងតម្រូវការចាំបាច់នៃកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងតំបន់ដែលកំពុងដំណើរការនៅក្នុងប្រទេស ដែលកំពុងត្រូវការសព្វយ៉ាង ។ វាជារឿងសំខាន់ ដែលត្រូវចងចាំថា អាទិភាពរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល គឺរក្សាស្ថិរភាព និងការរីកចម្រើនរបស់ប្រទេស ហើយក្នុងការធ្វើដូច្នេះ ពេលខ្លះវាត្រូវតែធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏តឹងរ៉ឹងដែលប្រហែលជាមិនសមស្របនឹងអារម្មណ៍របស់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់នោះបានឡើយ ។
ដោយឡែក ការចាប់ខ្លួនបុគ្គលមួយចំនួន ហើយកំពុងតែបានទទួលនូវការរិះគន់ពីក្រុមសិទ្ធិមនុស្ស និងក្រុមអ្នកប្រឆាំងក៏ជាសក្ខីកម្មមួយដែលមិនអាចប្រកែកបាន ប៉ុន្តែក្រោមទិដ្ឋភាពច្បាប់ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយសកម្មភាពទាំងនេះគួរតែត្រូវបានមើលក្នុងបរិបទនៃការទទួលខុសត្រូវរបស់រដ្ឋាភិបាល ក្នុងការថែរក្សាច្បាប់ និងសណ្តាប់ធ្នាប់ ។ ខណៈពេលដែលសិទ្ធិក្នុងការតវ៉ាដោយសន្តិវិធី គឺជាគោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យជាមូលដ្ឋានវាត្រូវតែមានតុល្យភាពនឹងតម្រូវការក្នុងការទប់ស្កាត់សកម្មភាពដែលអាចរំខានដល់សណ្តាប់ធ្នាប់សាធារណៈ ឬបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សន្តិសុខជាតិ ។
ការសម្រេចចិត្តរបស់រដ្ឋាភិបាល ក្នុងការចាត់វិធានការផ្លូវច្បាប់ ចំពោះអ្នកដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការធ្វើបាតុកម្មដោយខុសច្បាប់ជាកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួន ក្នុងការធានាស្ថិរភាព និងការពារផលប្រយោជន៍ជាតិកាន់តែទូលំទូលាយ ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វិធានការបែបនេះ អាចមានឥទ្ធិពលដោយអចេតនា ក្នុងការធ្វើឱ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅនូវការបែងចែកផ្លូវអារម្មណ៍រវាងរដ្ឋាភិបាល និងក្រុមអ្នកប្រឆាំង និងក្រុមអ្នកដែលមិនបានដឹងអំពីសភាពការណ៍ពិតនៅក្នុងប្រទេស ។ ប្រជាជនកម្ពុជាដែលមានទំនាក់ទំនងផ្លូវចិត្តយ៉ាងស៊ីជម្រៅទៅនឹងអត្តសញ្ញាណជាតិ និងអធិបតេយ្យភាពរបស់ពួកគេមានភាពរសើបជាពិសេសចំពោះការរំលោ.ភលើឧត្តមគតិទាំងនេះ ។
រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាដឹងថា ការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងតំបន់ទាមទារឱ្យមានតុល្យភាពយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នរវាងកំណើន និងអធិបតេយ្យភាព ។ នៅពេលនេះ រដ្ឋាភិបាលបានកំពុងធ្វើការយ៉ាងសកម្មក្នុងការពង្រឹងការអភិវឌ្ឍក្នុងក្របខ័ណ្ឌ តំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជា-ឡាវ-វៀតណាម ដើម្បីធានាថាផលប្រយោជន៍របស់កម្ពុជាត្រូវបានការពារយ៉ាងពេញលេញ ។ ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍ គឺជាជំហានឆ្ពោះទៅអនាគត ដែលកម្ពុជាអាចប្រើប្រាស់ទីតាំងភូមិសាស្ត្រយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ខ្លួនឱ្យក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់ ទាក់ទាញការវិនិយោគ និងជំរុញភាពចម្រុងចម្រើនសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់របស់ខ្លួន ។
សរុបសេចក្តីទៅ ការគាំទ្ររបស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាចំពោះតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជា-ឡាវ-វៀតណាម គួរតែត្រូវបានគេមើលឃើញថា ជាយុទ្ធសាស្ត្រគិតគូរឆ្ពោះទៅមុខក្នុងគោលបំណងធានានូវការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព និងវឌ្ឍនភាពជាតិ ។ ខណៈពេលដែលការព្រួយបារម្ភពីពលរដ្ឋក៏វាមិនខុសអ្វីដែរ ប៉ុន្តែទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយកុំស្តែងអ្វីដែលអាចជាទម្រង់ខុសច្បាប់ពីព្រោះថា នៅពេលដែលយើងចូលអារម្មណ៍ហើយស៊ីអារម្មណ៍ជ្រុលខ្វះមូលដ្ឋាននៃការពិចារណារ និងត្រិះរិះគ្រប់ជ្រុងជ្រោយវាអាចរងនូវចំណាត់ការច្បាប់ ហើយវាក៏នឹងអាចចូលរួមធ្វើឲ្យមានអស្ថេរភាពនៅក្នុងប្រទេស ។
សកម្មភាពរបស់រដ្ឋាភិបាល រួមទាំងការរក្សាច្បាប់ និងសណ្តាប់ធ្នាប់ គឺជាជំហានចាំបាច់ ដើម្បីសម្រេចបាននូវចក្ខុវិស័យនៃការអភិវឌ្ឈ ប៉ុន្តែគណនេយ្យភាព តម្លាភាព និងស្មើភាពចាំបាច់រដ្ឋាភិបាលត្រូវតែគិតគូរតាមរយៈការទទួលយកកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងតំបន់នានា ។ តំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជា-ឡាវ-វៀតណាម គឺជាគំនិតផ្តួចផ្តើមក្នុងតំបន់ដ៏សំខាន់មួយក្នុងគោលបំណងជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ច ការអភិវឌ្ឍ និងស្ថិរភាពក្នុងចំណោមប្រទេសជិតខាងទាំងបី ។ វាតំណាងឱ្យឱកាសដ៏សំខាន់សម្រាប់កម្ពុជាក្នុងការជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួន កែលម្អហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងពង្រឹងទំនាក់ទំនងការទូតជាមួយដៃគូក្នុងតំបន់ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ