- ភ្នំពេញ
ភ្នំពេញ៖ កូវីដ១៩ មិនត្រឹមតែឆ្លងរាតត្បាត និងបង្កផលប៉ះពាល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រ រួមទាំងមុខរបរ ការងារ និងអាជីវកម្មមួយចំនួនទេ តែកូវីដ ក៏បានឆ្លងចូលវត្ត និងបង្កឲ្យវត្តអារាមនានា…
ភ្នំពេញ៖ កូវីដ១៩ មិនត្រឹមតែឆ្លងរាតត្បាត និងបង្កផលប៉ះពាល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រ រួមទាំងមុខរបរ ការងារ និងអាជីវកម្មមួយចំនួនទេ តែកូវីដ ក៏បានឆ្លងចូលវត្ត និងបង្កឲ្យវត្តអារាមនានា នៅកម្ពុជា ពិសេសវត្តនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ប្រឈមនឹងការលំបាកខ្វះចង្ហាន់ព្រះសង្ឃ និងខ្វះបច្ច័យ សម្រាប់បង់ថ្លៃទឹកភ្លើង ជាដើម។
នៅវត្តខ្លះ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ គ្រាន់តែចំណាយថ្លៃទឹកភ្លើង ១ខែៗ ចូលដល់ខ្ទង់ជាង ២០០០ដុល្លារ ហើយថ្លៃចង្ហាន់ គឺពី ៣០ម៉ឺនរៀល ទៅ ៤០ម៉ឺនរៀល ក្នុង ១ថ្ងៃ។ ដូច្នេះ ១ខែៗ ចំណាយមិនក្រោមជាង ៥០០០ដុល្លារឡើយ។
នៅមុនពេលកូវីដ ឆ្លងរាតត្បាត រាល់ការចំណាយក្នុងវត្ត លើថ្លៃទឹកភ្លើង និងចង្ហាន់ គឺបានមកពីការបរិច្ចាគពីប្រជាពុទ្ធបរិស័ទ អ្នកមានទ្រព្យធនមួយចំនួន បច្ច័យពីពុទ្ធបរិស័ទនៅរៀងរាល់ថ្ងៃសីល រួមទាំងការឧបត្ថម្ភពីអាជ្ញាធរសមត្ថកិច្ច ជាដើម។ ក្រៅពីនោះ ព្រះសង្ឃនៅវត្តខ្លះ ក៏អាចរកបច្ច័យ បានមកពីបុណ្យទាន សូត្រមន្ត ទេសនា និងការប្រោះព្រំ ស្រោចទឹក លើករាសី ជាដើម។
ក្នុងពេលកូវីដ១៩ កំពុងឆ្លងរាតត្បាតនេះ តាមវត្តអារាម ស្ងាត់ពុទ្ធបរិស័ទ។ វត្តខ្លះ ក៏ត្រូវបិទខ្ទប់ ដោយសារតែខ្លាចឆ្លងកូវីដ ហើយវត្តខ្លះ បិទខ្ទប់ ដោយសារតែឆ្លងកូវីដ។ ប្រជាពុទ្ធបរិស័ទមួយចំនួន ក៏លែងចេញចូលធ្វើបុណ្យ និងយកចង្ហាន់មកប្រគេនព្រះសង្ឃ ដូចមុនផ្ទុះកូវីដ ដោយសារតែទាំងព្រះសង្ឃ និងទាំងពុទ្ធបរិស័ទ ព្រួយបារម្ភ និងប្រុងប្រយ័ត្នពីសុវត្ថិភាព ក៏ដូចជា ចូលរួមទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលកូវីដ១៩។
វត្តខ្វះខាតបច្ច័យ សម្រាប់បង់ថ្លៃទឹក ភ្លើង និងចំណាយថ្លៃចង្ហាន់ ក៏ដូចជាបច្ច័យ សម្រាប់កសាងសមិទ្ធផលនានា នៅក្នុងវត្ត គឺកើតឡើងស្ទើរតែគ្រប់វត្តទូទាំងប្រទេស ព្រោះព្រះសង្ឃ ពឹងអាស្រ័យទាំងស្រុងលើប្រជាពុទ្ធបរិស័ទនេះឯង។ ព្រះសង្ឃ មិនមានមុខរបរ ឬចំណូលឯណា យកមកទ្រទ្រង់ សូម្បីតែចង្ហាន់ប្រចាំថ្ងៃ។
កន្លងមក អំឡុងពេលបិទខ្ទប់ និងឆ្លងរាតត្បាត សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន បានប្រកាសឲ្យអាជ្ញាធរសមត្ថកិច្ចគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ យកចិត្តទុកដាក់ និងដោះស្រាយបញ្ហាចង្ហាន់ព្រះសង្ឃ នៅតាមវត្តអារាមទូទាំងប្រទេស។ អាជ្ញាធរសមត្ថកិច្ចរាជធានីខេត្ត ក្រុងស្រុកខណ្ឌ ក៏បាននាំយកអង្ករ និងទ័យទានជាច្រើន ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃ តាមវត្តក្នុងដែនដីរបស់ខ្លួន ជាបន្តបន្ទាប់។ ប៉ុន្តែកូវីដ អូសបន្លាយ ហើយប្រជាពុទ្ធបរិស័ទមួយចំនួន ក៏ជួបបញ្ហាជីវភាព ការងារ និងមុខរបរអាជីវកម្ម ខណៈអាជ្ញាធរសមត្ថកិច្ច ក៏មានការងារ និងការទទួលខុសត្រូវច្រើន ក្នុងអំឡុងពេលកូវីដនេះ។
នៅវត្តញាណរង្សី ក្នុងខណ្ឌឫស្សីកែវ ជិតអង់តែនទូរទស្សន៍ទួលគោក ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ មានព្រះសង្ឃចំនួន ១៧អង្គ និងគ្រហស្ថ ដែលជាតាយាយ និងសិស្សនិស្សិត ស្នាក់នៅវត្ត ប្រមាណជាង ១០នាក់ ហើយព្រះចៅអធិការវត្តត្រូវទទួលរ៉ាប់រងចំណាយលើចង្ហាន់ និងថ្លៃទឹកភ្លើង។ ក្នុងនោះ ទឹក ២ខែ ចំណាយជាង ១លានរៀល និងភ្លើង ១ខែ អស់ប្រមាណ ១លាន ២០ម៉ឺនរៀល។ វត្តញាណរង្សី ក៏ត្រូវបន្តកសាងសាលាឆាន់មួយយ៉ាងធំស្កឹមស្កៃ ដែលមានតម្លៃប្រមាណ ២លានដុល្លារ។ សាលាឆាន់ដ៏ធំមួយនេះ មានទំហំ ២៨,៨ម៉ែត្រ គុណ ៥០ម៉ែត្រ មានកម្ពស់ ៣ជាន់ ទាំងជាន់ផ្ទាល់ដី ហើយមកពេលនេះ សាងសង់បានប្រមាណ ៨០ភាគរយហើយ។
ដោយឡែក វត្តទួលទំពូង ស្ថិតក្នុងខណ្ឌចំការមន ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ គឺជាវត្តមួយ ក្នុងចំណោមវត្តជាង ១០ នៅរាជធានីភ្នំពេញ ដែលមានព្រះសង្ឃ និងអ្នកស្នាក់នៅវត្ត ឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩។ វត្តទួលទំពូង មានព្រះសង្ឃ តាអាច្ចារ្យ យាយជី និងសិស្សនិស្សិត អ្នកស្នាក់នៅវត្ត សរុប ១៣០អង្គ និងនាក់។ មកដល់ពាក់កណ្តាលខែសីហានេះ វត្តទួលទំពូង នៅបន្តបិទទ្វារ តែចាប់ផ្តើមមានបញ្ហាខ្វះចង្ហាន់បណ្តើរៗហើយ ជាពិសេសខ្វះបច្ច័យបង់ថ្លៃទឹក និងថ្លៃភ្លើង។ ថ្លៃទឹក និងភ្លើង នៅក្នុងវត្តទួលទំពូង ក្នុង ១ខែ ត្រូវចំណាយជាង ២០០០ដុល្លារ ខណៈការចំណាយលើថ្លៃចង្ហាន់ ក្នុង ១ ថ្ងៃ ប្រមាណជា ៣០ម៉ឺន ទៅ ៤០ម៉ឺនរៀលផ្សេងទៀត។
ដូច្នេះបើសរុបទៅ ការចំណាយលើថ្លៃចង្ហាន់ និងថ្លៃទឹកភ្លើងតាមវត្តនិមួយៗ នៅរាជធានីភ្នំពេញ មិនតិចជាង ៥០០០ដុល្លារ ក្នុង ១ខែៗឡើយ។ នេះជាចំណាយមួយដ៏ច្រើន ខណៈដែលព្រះសង្ឃតាមវត្ត ត្រូវគេដឹងថា ពឹងផ្អែកទាំងស្រុងលើប្រជាពុទ្ធបរិស័ទ ហើយចំពេលកូវីដឆ្លងរាតត្បាតទៀតនេះ កាន់តែជាបញ្ហា សម្រាប់ព្រះសង្ឃ តាមវត្តអារាមថែមទៀត។
ការចំណាយថ្លៃទឹកភ្លើង តាមវត្ត គួរតែត្រូវគិតគូរឡើងវិញ ទាំងរាជរដ្ឋាភិបាល ពិសេសអគ្គិសនីកម្ពុជា រដ្ឋាករទឹក និងអាជ្ញាធររាជធានីខេត្ត ស្រុកខណ្ឌក្រុង និងឃុំសង្កាត់ ព្រមទាំងព្រះចៅអធិការវត្ត និងគណៈកម្មការវត្តនិមួយៗ។ នោះគឺរៀបចំការប្រើប្រាស់ភ្លើងអគ្គិសនី តាមវត្តឡើងវិញ នៅទូទាំងប្រទេស គឺដាក់ភ្លើងអគ្គិសនី តាមតែកន្លែងចាំបាច់ក្នុងវត្ត ប្រើប្រាស់ដោយសន្សំសំចៃបំផុត ដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាយ។
កន្លែងខ្លះ អាចប្រើអំពូលសូឡា ក៏គួរតែលៃលករៀបចំ។ តាមព្រះវិហារ តាមរបងវត្ត ក្លោងទ្វារ ឬតាមផ្លូវ ក៏ដាក់អំពូល បើកភ្លើងប្រើប្រាស់ តែពេលចាំបាច់បំផុត និងកំណត់ម៉ោងច្បាស់លាស់ ត្រូវបើកភ្លើង។ ក្នុងវត្ត មិនត្រូវប្រើម៉ាស៊ីនត្រជាក់ឡើយ ដាក់តែកង្ហារ ហើយក៏ប្រើដោយសន្សំសំចៃ។ ទឹកស្អាត ក៏ដូចគ្នា ត្រូវតែរៀបចំ និងប្រើប្រាស់ដោយសន្សំសំចៃបំផុត ទាំងព្រះសង្ឃ និងទាំងអ្នកស្នាក់នៅវត្តទាំងអស់។
បន្ទាប់ពីរៀបចំសន្សំសំចៃភ្លើងអគ្គិសនី និងទឹកតាមវត្តហើយ រាជរដ្ឋាភិបាល និងអាជ្ញាធរសមត្ថកិច្ច ពិសេសអគ្គិសនីកម្ពុជា រួមទាំងរដ្ឋាករទឹក គួរតែលើកលែងថ្លៃអគ្គិសនី និងថ្លៃទឹក តាមវត្តណា ដែលគោរពតាមការរៀបចំភ្ជាប់អំពូលភ្លើងអគ្គិសនី និងប្រើប្រាស់ទឹកភ្លើងដោយសន្សំសំចៃ។ ក្នុងនោះ បើមិនបានលើកលែងថ្លៃអគ្គិសនី និងថ្លៃទឹក ១០០%ទេ ក៏សុំឲ្យមានតម្លៃទាបពិសេសណាមួយ ឬក៏លើកលែងប៉ុន្មានភាគរយ ហើយនៅប៉ុន្មានភាគរយទៀត ដែលវត្តត្រូវបង់ថ្លៃ ក្នុងកម្រិតទាប តាមគោលការណ៍កំណត់ច្បាស់លាស់។
ធ្វើដូច្នេះបាន ក៏អាស្រ័យតាមវត្តអារាមនិមួយៗ ត្រូវតែដាក់ចេញនូវគោលការណ៍ច្បាស់លាស់ ពីការប្រើប្រាស់ភ្លើងអគ្គិសនី និងប្រើប្រាស់ទឹកស្អាត។ មិនមែនមហាកុដិមួយៗ ដាក់សុទ្ធតែម៉ាស៊ីនត្រជាក់គ្រប់បន្ទប់ ហើយមិនមែនសម្រាប់តែព្រះសង្ឃទេ សូម្បីតែអ្នកស្នាក់នៅវត្ត ដែលមិនមែនជាសិស្សនិស្សិតផង គឺអ្នកមានការងារធ្វើ រកលុយបានហើយ មានទាំងឡានជិះទៀត ក៏បែរជាបន្តស្នាក់នៅវត្ត មានទាំងបន្ទប់ស្នាក់នៅរបៀប VIP ប្រើសុទ្ធតែទូរទឹកកក និងម៉ាស៊ីនត្រជាក់នោះឡើយ។ ករណីនេះ កើតមានរួចមកហើយ នៅតាមវត្តជាច្រើន នៅរាជធានីភ្នំពេញ។
ដូច្នេះតាមវត្តនានា ត្រូវរៀបចំឡើងវិញ។ អ្នកណាមិនមែនជាសិស្សនិស្សិត ដែលជាអ្នកទីទ័លក្រ មកស្នាក់នៅវត្ត ដើម្បីរៀនសូត្រទេ គឺមិនអនុញ្ញាតឲ្យស្នាក់នៅក្នុងវត្តឡើយ។ អ្នករៀនចប់ មានការងារធ្វើ ក៏មិនត្រូវឲ្យបន្តនៅវត្តទៀតដែរ។ ព្រះសង្ឃ ក៏ដូចគ្នា។ អ្នកបួស ជាព្រះសង្ឃ ត្រូវលះបង់សម្ភារៈនិយម ហើយក៏រឹតតែមិនត្រូវការមហាកុដិស្កឹមស្កៃ បំពាក់សុទ្ធតែម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ឬក៏បន្ទប់ទឹកដាក់សុទ្ធតែម៉ាស៊ីនទឹកក្តៅ ឬក៏មានទាំងបាស់សាំងត្រាំទឹក ដែលត្រូវប្រើភ្លើងអគ្គិសនី និងទឹកច្រើននោះទេ។
ចំពោះចង្ហាន់ ប្រជាពុទ្ធបរិស័ទ ដែលមានសទ្ធាជ្រះថ្លា ឧកញ៉ា មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ អាជ្ញាធរសមត្ថកិច្ច នៅតែបន្តឧបត្ថម្ភ តាមសទ្ធាដល់វត្តនិមួយៗ។ កាកបាទក្រហម ក៏នៅតែអាចបញ្ចេញជំនួយ ជួយតាមវត្ត ដែលខ្វះខាត។ តែក្នុងពេលកូវីដនេះ តាមវត្ត ក៏គួរតែសន្សំសំចៃផងដែរ។
ជាសរុបទៅ តាមវត្តនានា ពិសេសវត្តនៅភ្នំពេញ ត្រូវតែគិតគូរឡើងវិញ លើការប្រើប្រាស់ភ្លើងអគ្គិសនី និងទឹកស្អាត ដើម្បីកុំឲ្យក្លាយជាបន្ទុកធ្ងន់ធ្ងរ រហូតដល់ត្រូវចំណាយជាង ៥០០ដុល្លារ ទៅដល់ជាង ២០០០ដុល្លារ ក្នុង ១ខែៗ។ នេះជាអត្រាខ្ពស់ ខណៈដែលព្រះសង្ឃ មិនត្រូវមានមុខរបរ និងមិនត្រូវរកចំណូលឯណា ដើម្បីមកផ្គត់ផ្គង់លើការចំណាយដ៏ខ្ពស់នេះទេ។ ភាពជាបុព្វជិត ត្រូវតែជ្រះស្រលះ មិនជាប់ជំពាក់នឹងចំណងទាំងអស់នេះឡើយ រាប់ទាំងចង្ហាន់ប្រចាំថ្ងៃផង ក៏ព្រះសង្ឃ មិនត្រូវខ្វល់ខ្វាយច្រើននោះទេ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ