រាជធានីភ្នំពេញ ៖ អាជ្ញាធររាជធានីភ្នំពេញបានសម្រេចធ្វើការផ្អាកមិនឱ្យមានសត្វដំរី ធ្វើចរាចរណ៍ដឹកភ្ញៀវទេសចរ នៅរមណីយដ្ឋានវត្តភ្នំទៀតទេចាប់ពីពេលនេះតទៅ ព្រោះពេលដែលដំរីមួយក្បាលឈ្មោះសម្បូរដែលតែងដឹកភ្ញៀវទេសចរនៅ ទីនោះនាពេលកន្លងមក ពេលនេះមានវ័យចំណាស់ និងមានជំងឺកំពុងសម្រាកព្យាបាលហើយក៏ចាត់ទុកថាជាការចូលនិវត្តន៍ របស់ដំរីចំណាស់
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ អាជ្ញាធររាជធានីភ្នំពេញបានសម្រេចធ្វើការផ្អាកមិនឱ្យមានសត្វដំរីធ្វើចរាចរណ៍ដឹកភ្ញៀវទេសចរ នៅរមណីយដ្ឋានវត្តភ្នំទៀតទេចាប់ពីពេលនេះតទៅ ព្រោះពេលដែលដំរីមួយក្បាលឈ្មោះសម្បូរដែលតែងដឹកភ្ញៀវទេសចរនៅទីនោះនាពេលកន្លងមក ពេលនេះមានវ័យចំណាស់ និងមានជំងឺកំពុងសម្រាកព្យាបាលហើយក៏ចាត់ទុកថាជាការចូលនិវត្តន៍របស់ដំរីចំណាស់នេះផងដែរ ។
ដំរីឈ្មោះសម្បូរដែលមានជំងឺមានអាយុ៥២ឆ្នាំហើយជាដំរីញី ហើយម្ចាស់របស់វាបានយកដំរីនេះដឹកភ្ញៀវទេសចរនៅរមណីយដ្ឋានវត្តភ្នំ រាជធានីភ្នំពេញតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៣មកម៉្លេះ រហូតដល់ចុងឆ្នាំ២០១០ ក្នុងខែ១២ ត្រូវបានផ្អាក ដើម្បីធ្វើការពិនិត្យសុខភាព និងព្យាបាលក្នុងរយៈពេលប្រមាណ១ទៅ២ឆ្នាំ ទើបអាចចេញធ្វើចរាចរណ៍វិញបាន ។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាអាជ្ញាធររាជធានីភ្នំពេញ ហាក់មិនកំណត់ឱ្យបានច្បាស់លាស់ថា នឹងឱ្យមានដំរីធ្វើចរាចរណ៍ដឹកភ្ញៀវទេសចរនៅវត្តភ្នំនេះពេលណា ឬចាំដំរីឈ្មោះសម្បូរនេះជាវិញនោះទេ គឺគ្រាន់តែនិយាយថា មិនឱ្យមានសត្វដំរីធ្វើចរាចរណ៍ដឹកភ្ញៀវនៅវត្តភ្នំចាប់ពីពេលនេះតទៅ ។
មន្ត្រីសាលារាជធានីភ្នំពេញ បានឱ្យអ្នកយកព័ត៌មានកោះសន្តិភាពដឹងនៅព្រឹកថ្ងៃទី៣០ មករា នេះថា តាមប្រសាសន៍របស់លោកកែប ជុតិមា ថាសាលារាជធានីភ្នំពេញ បញ្ឈប់ឱ្យមានសត្វដំរីធ្វើចរាចរណ៍ដឹកភ្ញៀវនៅរមណីយដ្ឋានវត្តភ្នំចាប់ពីពេលនេះតទៅ ។ ចំពោះដំរីឈ្មោះសម្បូរដែលផ្អាកនិងសម្រាកព្យាបាលនេះ សាលារាជធានីភ្នំពេញ តែងបានទទួលលិខិតតាមរយៈអីុមែលសាលារាជធានីភ្នំពេញពីភ្ញៀវទេសចរបរទេសរាប់ពាន់ច្បាប់មកហើយថា មិនគួរឱ្យដំរី ដែលមានជំងឺ និងចាស់ជរាធ្វើចរាចរណ៍ដឹកភ្ញៀវទៀតនោះទេ ។
លោកស៊ិន សន អាយុ៥៥ឆ្នាំ ដែលជាហ្មដំរីញីឈ្មោះសម្បូរនេះបានឱ្យកោះសន្តិភាពដឹងតាមរយៈទូរស័ព្ទនាព្រឹកថ្ងៃទី៣០ មករា នេះថា គាត់បានប្រកបមុខរបរយកដំរីធ្វើអាជីវកម្មជាមួយសម្បូរនៅរមណីយដ្ឋានវត្តភ្នំនេះ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៣ មកម៉្លេះ ម្យ៉ាងបានកម្រៃយកចិញ្ចឹមជីវភាពគ្រួសារដែលមានប្រពន្ធ និងកូនសរុប៦នាក់ និងមួយផ្នែកយកថវិការទៅទិញចំណីដូចជាចេកអំពៅ ឬផ្លែឈើផ្សេងៗឱ្យដំរីនេះស៊ីធ្វើជាអាហារ ។
លោកស៊ិន សន បានឱ្យដឹងថា ដំរីឈ្មោះសម្បូរ ដែលដឹកភ្ញៀវនៅវត្តភ្នំនេះ ការរកចំណូលមិនទៀងទាត់ ថ្ងៃខ្លះបានភ្ញៀវពី២ទៅ៥នាក់ដែលក្នុងភ្ញៀវជិះម្តងមួយជុំវត្តភ្នំបានតម្លៃចំនួន១៥ដុល្លារ សម្រាប់បរទេស ។ តែបើខ្មែរយកតែ១០ដុល្លារទេហើយថ្ងៃខ្លះក៏អត់មានរហូតដល់២ឬ៣ថ្ងៃជាប់គ្នាក៏មាន ។ មានពេលខ្លះភ្ញៀវជិះពី៥ទៅ១០ជុំឯណោះ ។ ចំពោះដំរីឈ្មោះសម្បូរមិនមែន ទើបតែមានជំងឺក្នុងពេលនេះទេ គឺវាមានជំងឺប្រេះជើងតាំងពីជំនាន់ប៉ុល ពត មកម៉្លេះដែលសម័យនោះប៉ុល ពត តម្រូវឱ្យយកដំរីសម្បូរនេះរួមជាមួយដំរីជាង១០ក្បាលផ្សេងទៀតឱ្យជាន់ដីភក់ ដើម្បីស្ទូងស្រូវត្រាំត្រែងដែលមានជំងឺទឹកស៊ីជើង ឬជំងឺប្រេះជើងតែម្តង ។
ហ្មដំរីរូបនេះបានបញ្ជាក់ថា សម្បូរត្រូវបានផ្អាកដឹកភ្ញៀវប្រមាណ២ខែមុននេះ ហើយពេលនេះចាប់ផ្តើមសម្រាកព្យាបាលនៅតំបន់ភ្នំពេញថ្មីដែលព្យាបាលដោយអង្គការ«អៀរ»ជាអង្គការអភិរក្សសត្វព្រៃមានទីស្នាក់ការធំនៅហុងកុង ដែលត្រូវព្យាបាលរយៈពេល៦ខែ តាមការអះអាងរបស់អង្គការ បុ៉ន្តែលោកបានកំណត់ការព្យាបាល និងឱ្យដំរីរបស់គាត់សម្រាកឱ្យជាដាច់ពីមួយទៅពីរឆ្នាំ ទើបធ្វើចរាចរណ៍ដឹកភ្ញៀវវិញ ដែលការព្យាបាលនេះមិនអស់លុយកាក់អ្វីនោះទេ ។
លោកស៊ិន សន បានរំលឹកពីប្រវត្តិដំរីសម្បូរនេះថា កាលពីឆ្នាំ១៩៦០ គាត់មានអាយុ១៤ឆ្នាំ ជាមួយឪពុករបស់គាត់ឈ្មោះព្រុំ សុង ជាកសិកររស់នៅក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺ បានទៅទាក់ដំរី នៅក្នុងព្រៃភ្នំឳរ៉ាល់ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ។ ពេលនោះក៏ទាក់បានដំរីញីមួយក្បាលដែលមានអាយុប្រមាណ៨ឆ្នាំ យកទៅចិញ្ចឹមជាមួយនឹងដំរី៤ក្បាលទៀត ដែលគាត់ចិញ្ចឹមនៅឃុំសំរោងទងស្រុកសំរោងទង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ។ ក្នុងសម័យប៉ុល ពត សម្បូរត្រូវបានជម្លៀសចេញពីម្ចាស់ទៅរស់នៅតំបន់ឃុំអមលាំង ដើម្បីអូសឈើចេញពីក្នុងព្រៃ ។ នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៧៧ សម្បូរត្រូវបានជម្លៀសម្តងទៀត ទៅខេត្តបាត់ដំបង រួចទៅខេត្តពោធិ៍សាត់ទៀត ។ដោយបានទទួលដំណឹងច្បាស់លាស់នេះ ក្រោយឆ្នាំ១៩៧៩ លោកស៊ីន សន បានទៅសុំពីគេមកវិញ ព្រមទាំងមានការសម្គាល់ និងភិនភាគយ៉ាងច្បាស់លាស់ទៀតផងនោះម្ចាស់ក្រោយក៏បានប្រគល់សម្បូរឱ្យគាត់ជាម្ចាស់ដើមវិញ ។ ហើយនៅឆ្នាំ១៩៩៣ គាត់ក៏បានយកសម្បូរទៅធ្វើអាជីវកម្មដឹកភ្ញៀវទេសចរ នៅរមណីយដ្ឋានវត្តភ្នំរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ។
យោងតាមវ៉េបសាយសាលារាជធានីភ្នំពេញបានសរសេរថា ក្រៅពីមុខរបរជាអ្នកដឹកភ្ញៀវទេសចរ សម្បូរបានចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសម្តែងដូចជាយុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយបន្តក់ថ្នាំជំងឺស្វិតដៃជើង យុទ្ធនាការបោះឆ្នោត និងចូលរួមពិធីផ្សេងៗទៀតផង ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ