ព្រះភគវាទ្រង់ត្រាស់ថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ តម្លៃអ្វីៗក្នុងលោកនេះប្រៀបស្មើនឹងតម្លៃខ្លួនមិនមានឡើយ ឯតម្លៃនៃពាក្យពេចន៍ដែលមានគុណប្រយោជន៍នីមួយៗ បើជនឯណាបានរកឃើញអាថ៌កំបាំងដល់ឫសគល់ពិតប្រាកដរបស់វា ហើយរើសយកមកប្រើធ្វើជាមគ្គុទ្ទេសក៏ជីវិត នរជននោះនឹងបន្លុះបាននូវប្រយោជន៍តាំងពីបច្ចុប្បន្នរហូតដល់បរលោក ។
ជម្រៅអត្ថន័យនៃខ្លឹមសារពាក្យពេចន៍ដ៏មានន័យនីមួយៗ ដែលពោលទៅដល់ការងារប្រចាំថ្ងៃ បើយើងចេះវែកញែកគិតឱ្យជ្រៅពីតម្លៃរបស់វា យើងនឹងចេះអភិវឌ្ឍខ្លួនឲ្យបានល្អជាក់ជាមិនខាន នេះគឺជាវិធីឈរជើងឲ្យហ្នឹងដើម្បីកុំឲ្យដួល គឺត្រូវរឹងមាំជានិច្ច ។
នៅសម័យពុទ្ធកាល ព្រះសារីបុត្រជាមាតាឬជាមេទ័ពធម៌ មានបញ្ញាដឹកនាំកុលបុត្រឆ្ពោះទៅកាន់ផ្លូវល្អ ឯព្រះមោគ្គល្លានជាបិតា ថែរក្សាការពារអ្នកព្រហើនកោងកាចមកពីខាងក្រៅដោយអំណាចនៃឫទ្ធិរបស់លោក ទើបព្រះសាសនាប្រកាសផ្សាយទៅតាមលំអានដោយរលូន មិនមានអ្វីជាឧបសគ្គឡើយ ។
នេះក៏ព្រោះចរិយារបស់អគ្គសាវកទាំងទ្វេអង្គប្រតិបត្តិតាមពុទ្ធឱវាទដ៏ត្រឹមត្រូវ ហើយពិចារណាស្គាល់ច្បាស់ពីហេតុផលនៃពាក្យពេចន៍ដ៏មានគុណប្រយោជន៍របស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ទើបព្រះពុទ្ធសាសនារុងរឿងតរៀងមក ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ