បើទោះជាមាតាបិតាបានឆ្លងកាត់ឧបសគ្គ ឆ្លងកាត់ការលំបាកច្រើនឥតគណនាយ៉ាងណាក្តី ក៏គាត់នៅតែស៊ូទ្រាំឥតរួញរា ខំចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាកូនៗឲ្យរស់រានមានជីវិត តាំងពីកកើតមក ។ ព្រោះទង្វើល្អនេះហើយទើបព្រះដ៏មានបុណ្យទ្រង់ប្រទាននាម៤យ៉ាងដល់លោកទាំងទ្វេដែលចាត់ថាជាងារខ្ពស់បំផុតនៃសត្វលោកគឺៈ
១-បុព្វាចារ្យ ជាគ្រូបង្រៀនមុនគេ បានដល់គ្រូបង្រៀនឱ្យចេះសើច ចេះស្លៀកពាក់ ញុំាអាហារ ដើរ ដេក និយាយស្តីជាដើម មុនគ្រូបង្រៀននៅសាលាទាំងអស់ ។
២-បុព្វទេវា ទេវតាដើម យើងតែងសង្ឃឹមថា ទេពអារក្ស អ្នកតា ទេព្តាទាំងឡាយជួយថែរក្សាយើង តែបើគិតបន្តិចទៅនឹងឃើញថា ឪពុកម្តាយគឺជាទេវតាដែលគាំពាររក្សាទំនុកបម្រុងយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់បំផុតជាងទេវតាទាំងអស់នោះ ។
៣-ព្រហ្មា ព្រះព្រហ្មមានមុខ៤ ឪពុកម្តាយឲ្យឈ្មោះថាជាព្រះព្រហ្ម ព្រោះគាត់មានធម៌៤យ៉ាងគឺ មេត្តា ករុណា មុទិតា និងឧបេក្ខា ជាប់ក្នុងសន្តាន ។
៤-អរហន្ត តាមធម្មតាព្រះអរហន្តមិនចេះចាប់ទោសអូសដំណើរសព្វសត្វយ៉ាងណា ឪពុកម្តាយក៏មិនចេះរំពៃចាប់ទោសកំហុសកូនឡើយ មានតែការអាណិតអាសូរ និងជួយបិទបាំងអំពើខុសឆ្គងរបស់កូនទៀតផង .
ឪពុកម្តាយបានបូជាកម្លាំងកាយ កម្លាំងចិត្ត លះបង់ញើសឈាម ទ្រព្យសម្បត្តិគ្រប់បែបយ៉ាង ដោយមិនគិតពីការនឿយហត់ឡើយ ដើម្បីចិញ្ចឹមកូន ព្រោះហេតុនោះយើងត្រូវមានកតញ្ញូកតវេទិតាធម៌ចំពោះលោកវិញ ដោយការបម្រើ ដោយការឧបត្ថម្ភគ្រឿងសក្ការទាំងឡាយមាន បាយ ទឹក សម្លៀកបំពាក់ ប្រាក់កាក់ កុំឱ្យខ្វះកន្លះ ជួយធ្វើកិច្ចការ និងស្តាប់ការអប់រំរបស់លោក ធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យលោកលំបាកចិត្តដោយសារយើងឱ្យសោះ ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ