ដោយសារតែកម្រិតស្ករក្នុងឈាមខ្ពស់គឺជារឿងងាយស្រួលដល់បាក់តេរីបង្កការបំផ្លាញដល់ធ្មេញនិងអញ្ចាញ ។ ដូច្នេះបុគ្គលដែលកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម ប្រឈមខ្ពស់បំផុតនឹងបញ្ហាមាត់ធ្មេញជាងអ្នកដទៃ ។ ទោះជាយ៉ាងណា គេអាចរក្សាសុខភាពធ្មេញក៏ដូចជាអញ្ចាញដោយអនុវត្តវិធីសាស្ត្រមួយចំនួនដូចខាងក្រោមនេះ ៖
ដោយសារតែកម្រិតស្ករក្នុងឈាមខ្ពស់គឺជារឿងងាយស្រួលដល់បាក់តេរីបង្កការបំផ្លាញដល់ធ្មេញនិងអញ្ចាញ ។ ដូច្នេះបុគ្គលដែលកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម ប្រឈមខ្ពស់បំផុតនឹងបញ្ហាមាត់ធ្មេញជាងអ្នកដទៃ ។ ទោះជាយ៉ាងណា គេអាចរក្សាសុខភាពធ្មេញក៏ដូចជាអញ្ចាញដោយអនុវត្តវិធីសាស្ត្រមួយចំនួនដូចខាងក្រោមនេះ ៖
– ស្ករក្នុងឈាមត្រូវរក្សាឱ្យស្ថិតក្នុងកម្រិតធម្មតា
– ដុសសម្អាតធ្មេញយ៉ាងហោចណាស់២ដងក្នុងមួយថ្ងៃ
– ប្រើខ្សែដុសសម្អាតយ៉ាងហោចណាស់ម្តងក្នុងមួយថ្ងៃ ។ ខ្សែអាចកំចាត់មេរោគដែលច្រាស់ចូលទៅមិនដល់ ។
– មិនត្រូវជក់បារី ។ ជក់បារីបង្កើនហានិភ័យជំងឺអញ្ចាញ
– សម្រាប់អ្នកប្រើធ្មេញក្លែងក្លាយ គួរលាងសម្អាតឱ្យបានស្អាតក្រោយការទទួលទានរួច ។
– ត្រូវទៅជួបពេទ្យធ្មេញយ៉ាងហោចណាស់២ដងក្នុងមួយឆ្នាំ ។
ដោយឡែកចំពោះសុខភាពស្បែកវិញ គួរអនុវត្តដូចខាងក្រោម ៖
– ទទួលទានទឹកឱ្យបានច្រើន
– ដុសសម្អាតជាមួយសាប៊ូថែរក្សាស្បែក
– ជូតខ្លួនឱ្យស្អាតល្អបន្ទាប់ពីងូតទឹករួច
– ប្រើឡេលាបស្បែកក្រោយហែលទឹករួច ជាពិសេសអំឡុងរដូវរងារ
– គួរកុំងូតទឹកក្តៅខ្លាំងដែលនាំឱ្យស្បែកស្ងួត
– ត្រូវឧស្សាហ៍ពិនិត្យមើលស្បែករកកន្លែងដែលស្ងួត រលាក ឬក្រហមបន្ទាប់ពីហែលទឹក
រួច ។
កម្រិតស្ករក្នុងឈាមខ្ពស់អាចធ្វើឱ្យរាងកាយបាត់បង់វត្ថុរាវ ។ បុគ្គលកើតមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រឈមខ្លាំងនឹងការរមាស់ស្បែកឬស្បែកស្ងួត ។ ក្នុងករណីខ្លះ ស្បែកស្ងួតអាចក្លាយទៅជាប្រេះ ហើយបន្ទាប់ មេរោគអាចជ្រៀតចូលតាមស្នាមនេះបង្កឱ្យទៅជាជំងឺឆ្លងផ្សេងៗ ។ មួយវិញទៀត កម្រិតស្ករក្នុងឈាមខ្ពស់ក៏អាចបណ្តាលឱ្យខូចខាតសរសៃប្រសាទធ្វើឱ្យថយចុះបរិមាណញើសដែលរាងកាយផលិត ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ