តាំងពីកូនធំដឹងក្តីពេលណាមក មាតាបិតាតែងអប់រំកូនឱ្យដើរក្នុងផ្លូវល្អ ផ្តល់ក្តីសង្គ្រោះដោយធម៌៥ប្រការ ដែលដុះចេញពីដួងចិត្តដ៏ល្អបរិសុទ្ធពិតៗរបស់លោកទាំងទ្វេ ជានិច្ច ។ ធម៌សង្គ្រោះទាំង៥យ៉ាងនោះគឺៈ
១- បាបា និវារេន្តិ ឪពុកម្តាយតែងតែហាមប្រាមកូនឲ្យវៀរចាកអំពើបាបអកុសលទាំងឡាយមាន វៀរចាកការសម្លាប់សត្វ ការបៀតបៀនព្យាបាទអ្នកដទៃ លួចឆក់ប្លន់ កេងប្រវ័ញ្ចទ្រព្យសម្បត្តិអ្នកដទៃ ប្រព្រឹត្តខុសលើប្រពន្ធកូនអ្នកដទៃ ការនិយាយកុហក ឆបោកអ្នកដទៃ ព្រមទាំងវៀរចាកការសេពគ្រឿងស្រវឹង ឬសេពគ្រឿង ញៀន និងមួយអន្លើដោយល្បែងពាលា អាវាសែគ្រប់ប្រភេទ ដែលនាំមកនូវសេចក្ដីវិនាសអន្តរាយ ។
២- កល្យាណេ និវេសេន្តិ មាតាបិតា តែងតែដឹកនាំកូនឲ្យធ្វើអំពើបុណ្យកុសល អំពើសុចរិតយុត្តិធម៌ ដូចជាការធ្វើទាន រក្សាសីល ការចេះគោរពម្ដាយឪពុក ព្រះសង្ឃ ចាស់ទុំ ឧត្ដមព្រឹទ្ធាចារ្យ ដែលជាត្រកូលរៀមច្បងជាដើម ។
៣- សិប្បំ សិក្ខាបេន្តិ កាលបើកូនដល់វ័យចូលរៀនហើយ ឪពុកម្ដាយ តែងតែខ្នះខ្នែងបញ្ជូនកូនឲ្យទៅរៀនសូត្រតាមសាលានានា និងជួយជំរុញលើកទឹកចិត្តឲ្យកូនស្រឡាញ់ពេញចិត្តចំពោះការសិក្សា ទាំងផ្នែកពុទ្ធចក្រ និងអាណាចក្រ ជាពិសេស មុខវិជ្ជាដែលសង្គមត្រូវការនាពេលបច្ចុប្បន្ន។ មិនតែប៉ុណ្ណោះគាត់ថែមទាំងពន្យល់អំពីផលវិបាកនៃភាពល្ងង់ខ្លៅ ដែលជាមាគ៌ាមួយឈានទៅរកឱនភាពមិនអាចលើកស្ទួយជីវភាពគ្រួសារឲ្យរុងរឿងថ្កុំថ្កើងបានឡើយ ។ មានតែចំណេះវិជ្ជាប៉ុណ្ណោះដែលធ្វើឱ្យយើងមានកិត្តិយស ។
៤- បដិរូបេន ទារេន សញ្ញោជេន្តិ មាតាបិតា កាលបើដឹងថា កូនរបស់ខ្លួនចម្រើនវ័យសមល្មមនឹងមានគូស្រករហើយ គាត់តែងតែរៀបចំទុកដាក់កូនចៅឲ្យមានភរិយា ស្វាមី ទៅតាមកម្លាំង ធនធានពូជពង្សវង្សត្រកូល និងរៀបចំទុកដាក់ទៅតាមប្រពៃណីរ ។
៥- សមយេ ទាយជ្ជំ និយ្យាទេន្តិ មាតាបិតាតែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិមួយចំនួនដល់កូនដែលទើបការរួច ដើម្បីជាទន់សម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវិតគ្រួសារថ្មីមួយនេះ ។
សង្គហធម៌ទាំង៥ប្រការនេះ មាតាបិតាគ្រប់រូបតែងប្រព្រឹត្តធ្វើចំពោះកូនប្រុសស្រីទាំងឡាយមិនដែលរំលងឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ