ការស្រាវជ្រាវមួយរកឃើញថាមនុស្សជាច្រើនកំពុងមានហានិភ័យក្នុងការវិវឌ្ឍទៅជាបញ្ហាធ្ងន់ទាក់ទងនឹងលំពែងរបស់ពួកគេ ក្រោយពេលធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យមិនត្រឹមត្រូវចំពោះជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ ។
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ៣c កើតមានឡើងដោយសារតែការរលាកលំពែង ការលូតលាស់ជាលិកាលំពែងមិនធម្មតា ឬការវះកាត់យកចេញផ្នែកណាមួយ ឬទាំងអស់នៃជាលិកាលំពែងដែលប៉ះពាល់ដល់សមត្ថភាពរបស់រាងកាយក្នុងការផលិតអាំងស៊ុយលីន ។
ការស្រាវជ្រាវនេះបានអះអាងថាអ្នកដែលធ្លាប់មានជំងឺលំពែងអាចត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យមិនត្រឹមត្រូវទាក់ទងនឹងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ ដែលអាចបង្កឱ្យមានការព្យាបាលខុស ។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបាននិយាយថាសេវាសុខភាពជាតិ និងអ្នកជំនាញសុខភាពចាំបាច់ត្រូវបែងចែករវាងប្រភេទនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមដើម្បីចៀសវាងការផ្តល់ការព្យាបាលខុសចំពោះអ្នកជំងឺ ។
ក្រុមអ្នកជំនាញមកពីសាកលវិទ្យាល័យ Surrey បានពិនិត្យលើកំណត់ត្រាវេជ្ជសាស្ត្ររបស់អ្នកជំងឺជាង២លាននាក់ដើម្បីកំណត់ពីភាពញឹកញាប់នៃប្រភេទជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងភាពត្រឹមត្រូវនៃការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ។
ការស្រាវជ្រាវដែលត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងព្រឹត្តប័ត្រការថែទាំជំងឺទឹកនោមផ្អែមបានរកឃើញថា មនុស្សជាង៩៧,៣%ដែលធ្លាប់មានជំងឺលំពែងពីមុនត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យខុសជាពិសេសទាក់ទងនឹងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ ។
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២កើតឡើងនៅពេលដែលរាងកាយមិនផលិតអាំងស៊ុយលីនគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីដំណើរការបានត្រឹមត្រូវ ឬកោសិការបស់រាងកាយមិនមានប្រតិកម្មទៅនឹងអាំងស៊ុយលីន ដូច្នេះជាតិស្ករស្ថិតនៅក្នុងឈាមជំនួសឱ្យការប្រើប្រាស់ជាថាមពល។ បញ្ហានេះជា រឿយៗមានការទាក់ទងជាមួយនឹងភាពធាត់ចំពោះមនុស្សវ័យកណ្តាល ឬចាស់ ។
ផ្ទុយទៅវិញ ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ៣c កើតមានក្រោយពីលំពែងត្រូវរងការខូតខាត។ វាក៏ត្រូវបានគេហៅថាជាជំងឺទឹកនោមផ្អែមទាក់ទងនឹងជំងឺលំពែង ។
ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ៣c តម្រូវឱ្យមានការព្យាបាលដោយប្រើប្រាស់អាំងស៊ុយលីនជាបន្ទាន់ជាងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ដើម្បីធ្វើឲ្យជាតិស្ករក្នុងឈាមថយចុះ ។
សាស្ត្រាចារ្យជាន់ខ្ពស់លោក Simon de Lusignan និយាយថា ៖« អ្នកវិជ្ជាជីវៈវេជ្ជសាស្ត្រត្រូវយល់ដឹងកាន់តែច្រើនអំពីជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ៣cឲ្យបានទាន់ពេលដើម្បីពង្រឹងការគ្រប់គ្រងជំងឺនេះដែលឥឡូវនេះវាមានអត្រាខ្ពស់ជាងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១ចំពោះមនុស្សពេញវ័យ »។
សាស្ត្រាចារ្យជាន់ខ្ពស់លោក Simon de Lusignan និយាយថា ៖«អ្នកវិជ្ជាជីវៈវេជ្ជសាស្ត្រត្រូវយល់ដឹងកាន់តែច្រើនអំពីជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ៣cឲ្យបានទាន់ពេលដើម្បីពង្រឹងការគ្រប់គ្រងជំងឺនេះដែលឥឡូវនេះវាមានអត្រាខ្ពស់ជាងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១ចំពោះមនុស្សពេញវ័យ »។
អង្គការសុខភាពពិភពលោកបានប៉ាន់ប្រមាណថាមានប្រជាជនប្រមាណ៤២២លាននាក់នៅជុំវិញពិភពលោកកំពុងរស់នៅជាមួយជំងឺទឹកនោមផ្អែម ។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបាននិយាយថាពួកគេបានរកឃើញថាជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ៣cកំពុងក្លាយជាជំងឺទូទៅជាងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១ចំពោះមនុស្សពេញវ័យ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ