នៅថ្ងៃអង្គារសប្តាហ៍នេះ លោកជុំ ម៉ូនី ទន្តបណ្ឌិត បានធ្វើបទបង្ហាញពីសុខភាពមាត់ធ្មេញ និងការថែទាំដល់សិស្សានុសិស្សចំនួន២៣០នាក់ ។ ទន្តបណ្ឌិតជុំ ម៉ូនី បានធ្វើបទបង្ហាញដល់សិស្សានុសិស្សថា ក្នុងមួយជីវិតរបស់មនុស្សយើងមានដំណុះធ្មេញពីរលើក ទី១ ធ្មេញព្រៃ ឬ ធ្មេញបណ្តោះអាសន្នមានចំនួន២០ធ្មេញ ដែលចែកចេញជាធេ្មញខាងមុខ៤ និងខាងក្រោម៤ ចង្កូមខាងលើ២ និងខាងក្រោម២ និងថ្គាមខាងលើ៤ ខាងក្រោម៤ ។ លោកបញ្ជាក់ថា ធ្មេញនេះចាប់ផ្តើមដុះពីអាយុ៦ខែ រហូតដល់អាយុ២ឆ្នាំកន្លះ ។ ទី២ហៅថា ធ្មេញស្រុក ឬធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍នោះ មានចំនួន៣២ធ្មេញ រួមមានធ្មេញមុខ៤ ធ្មេញក្រោម៤ ចង្កូមលើ២ និងធ្មេញក្រោម២ ថ្គាមតូចខាងលើ៤ និងខាងក្រោម៤ និងថ្គាមធំខាងលើ៦ និងខាងក្រោម៦ ហើយចំពោះធ្មេញនេះចាប់ផ្តើមដុះពីអាយុ៦ឆ្នាំរហូតដល់អាយុ១៨ឆ្នាំ ។ លោកបានបន្តទៀតថាសិស្សានុសិស្សមានសុខភាពមាត់ធ្មេញល្អនាំឱ្យមានសុខភាពទូទៅបានល្អ ជួយបង្កើនសោភ័ណភាពផ្ទៃមុខស្រស់ស្អាត បរិភោគអាហារបានឆ្ងាញ់ពិសា មានក្លិនមាត់ល្អ ។ លោកបានឱ្យដឹងទៀតថា ជាទូទៅជំងឺមាត់ធ្មេញដែលកើតជាញឹកញាប់ គឺមានពីរប្រភេទសំខាន់ គឺជំងឺពុកធ្មេញ និងជំងឺរលាកអញ្ចាញធ្មេញ ។ ជំងឺពុកធ្មេញមាអាការៈស្រៀវសង្កៀរ នៅពេលដែលប៉ះទឹកក្តៅ ឬត្រជាក់ខ្លាំង ហើយមានការឈឺចាប់នៅពេលទំពាអាហារ និងអាចបណ្តាលឱ្យរលួយធ្មេញ និងបង្កឱ្យមានរោគនៅចុងឫសធ្មេញទៀតផង ។ ចំណែកឯជំងឺរលាកអញ្ចាញវិញ យើងអាចសម្គាល់បានថា អញ្ចាញមានសភាពហើម និងមានកំណកកំបោរនៅតាមគល់ធ្មេញដែលធ្វើឱ្យមានការឈឺចាប់ឆ្អឹងរណ្តៅធ្មេញចាប់ផ្តើមស្រុតចុះ ធ្វើឱ្យធ្មេញរង្គើអញ្ចាញធ្មេញមានខ្ទុះ និងធ្វើឱ្យធ្មេញសណ្តក។
លោកឧកញ៉ាវេជ្ជបណ្ឌិត គួច ម៉េងលី ប្រធាន និងចាងហ្វាងវិទ្យាស្ថាន និងសាលារៀន អន្តរទ្វីបអាមេរិកាំងបានមានប្រសាសន៍ថា កម្មវិធីនេះប្រារព្ធឡើងសម្រាប់សិស្សានុសិស្សថ្នាក់
កុមារនៃវិទ្យាស្ថានអន្តរទ្វីបអាមេរិកាំងដែលមានអាយុក្រោម១៣ឆ្នាំ ក្នុងគោលបំណងឱ្យសិស្សានុសិស្សបានយល់ដឹងអំពីវិធីសាស្រ្តថែរក្សាសុខភាពមាត់ធ្មេញ ការអនាម័យ និងការដុសសម្អាតធ្មេញព្រោះសិស្សានុសិស្សក្នុងវ័យនេះងាយនឹងទទួលរងនូវជំងឺពុកធ្មេញ ។ លោកឧកញ៉ាវេជ្ជបណ្ឌិតបន្តថា ត្រូវដុសធ្មេញឱ្យបានញឹកញាប់មួយថ្ងៃពីរទៅបីដង រួចហើយត្រូវប្រើខ្សែ ដើម្បីទាញសម្អាតកាកសំណល់ដែលនៅសល់កកតាមជើងធ្មេញជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ម្យ៉ាងទៀតយើងត្រូវទៅជួបគ្រូពេទ្យធ្មេញ ម្តងទៅពីរដងក្នុងមួយឆ្នាំដើម្បីឲ្យគ្រូពេទ្យលាងសម្អាតធ្មេញរបស់យើង និងដើម្បីត្រួតពិនិត្យក្រែងមានដង្កូវស៊ី និងបញ្ហាផ្សេងៗជាមួយធ្មេញយើង។ លោកឧកញ៉ាវេជ្ជបណ្ឌិតបានបញ្ជាក់ថា បាក់តេរីមាននៅគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់ សូម្បីតែនៅក្នុងមាត់ក៏មានដែរ។
ការដុសច្រាស និងការប្រើខ្សែទាញវាអាចឆ្កឹះទាញយកកាកសំណល់ចំណីអាហារដែលកកជាប់ជើងធ្មេញបន្ទាប់ពីបរិភោគរួចបានមួយភាគធំ។ ក្នុងករណីនេះ លោកឧកញ៉ាវេជ្ជបណ្ឌិតផ្តល់ដំបូន្មានថា គួរតែប្រើទឹកខ្ពុរមាត់ ឬទឹកអំបិលជាជំនួយរឹតតែប្រសើរ ដើម្បីជួយសម្អាតមាត់។ ចំពោះទឹកអំបិលនេះយើងលាយខ្លួនឯងនៅផ្ទះជាមួយទឹកក្តៅឧណ្ឌៗ ហើយខ្ពុរមួយថ្ងៃ៣-៤ដង ដើម្បីសម្លាប់ មេរោគដូចជាបាក់តេរី និងវីរុស។
ជាចុងក្រោយលោកឧកញ៉ាវេជ្ជបណ្ឌិត បានផ្តល់អនុសាសន៍ និងផ្តាំផ្ញើដល់អាណាព្យាបាលដែលមានបុត្រាបុត្រីៗទាំងអស់ឧស្សាហ៍យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះបុត្រធីតាខ្លួនកុំឱ្យបរិភោគចំណីអាហារមានជាតិផ្អែមដូចជាស្ករគ្រាប់ភេសជ្ជៈផ្អែមៗញឹកញាប់ពេក ដែលអាចបណ្តាលឱ្យមានជំងឺពុកធ្មេញ ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ អាណាព្យាបាលគ្រប់រូបគួរចំណាយពេលវេលា ដើម្បីបានចូលរួមក្នុងការដឹកនាំបង្ហាត់បង្ហាញឱ្យកូនតូចៗលោកអ្នកមានទម្លាប់ទៀងទាត់ក្នុងការដុសសម្អាតធ្មេញ និងចេះពីរបៀបដុសធ្មេញឱ្យបានត្រឹមត្រូវ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ