ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

ប៉ូលិស​​​អង្គភាព​​​​ពិសេស​​​ប្រតិកម្ម​​​រហ័ស​​​​​បង់​ក្លាដែស​​ត្រូវ​​ជេរ​ផង​សរសើរផង

13 ឆ្នាំ មុន

RAPជាអង្គភាព​​ពិសេស​​​ប្រតិកម្ម​​រហ័ស​​របស់​បង់​ក្លាដែស​ សម្រាប់​ប្រឆាំង​​​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​​​ និងអំពើ​​​ពុក​រលួយ​​ តែងត្រូវ​​​ជេរ​កប់​​ៗ​​មាត់​តែក៏​មាន​​​អ្នក​ខ្លះ​​​សរសើរ​​ដែរ។ ហេតុផល​​​ត្រូវ​ជេរ​មកពី​ RAP ​ពេល​បំពេញ​​​ភារកិច្ច​​ម្តងៗ​​តាំង​ខ្លួន​​ជា​តុលាការ​​ផង​ពេជ្ឈឃាត​​​ផង អនុវត្ត​ធ្ងន់​ដៃហួស​ព្រំដែន​កំណត់​។​ ចំណែក​​​អ្នក​ពេញ​ចិត្ត​​​សកម្ម​ភាព​​ធ្ងន់​ដៃ​​​របស់​RAP ​សរសើរ​​ថា

RAPជាអង្គភាព​​ពិសេស​​​ប្រតិកម្ម​​រហ័ស​​របស់​បង់​ក្លាដែស​ សម្រាប់​ប្រឆាំង​​​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​​​ និងអំពើ​​​ពុក​រលួយ​​ តែងត្រូវ​​​ជេរ​កប់​​ៗ​​មាត់​តែក៏​មាន​​​អ្នក​ខ្លះ​​​សរសើរ​​ដែរ។ ហេតុផល​​​ត្រូវ​ជេរ​មកពី​ RAP ​ពេល​បំពេញ​​​ភារកិច្ច​​ម្តងៗ​​តាំង​ខ្លួន​​ជា​តុលាការ​​ផង​ពេជ្ឈឃាត​​​ផង អនុវត្ត​ធ្ងន់​ដៃហួស​ព្រំដែន​កំណត់​។​ ចំណែក​​​អ្នក​ពេញ​ចិត្ត​​​សកម្ម​ភាព​​ធ្ងន់​ដៃ​​​របស់​RAP ​សរសើរ​​ថា ​ទាល់​តែ​ធ្វើ​អ៊ីចឹងទើប​មនុស្ស​អាក្រក់​បាក់​ស្បាត បើ​រវល់​​​តែបញ្ជូន​​​ឡើង​តុលាការ​ដូច​​អង្គភាព​​ដទៃទៀត​​គ្មាន​ឧក្រិដ្ឋជន​ណា​​ម្នាក់​ជាប់​​ទោសទេ​ ​សង្គម​នៅ​តែ​​​វឹកវរ​​ដូច​​មុន​ដដែល ។ 

​ថ្ងៃទី​២៣ មីនា ​២០១១ ​បុរស​​​ម្នាក់​ឈ្មោះ​​លីម៉ុង​​ ហូស្សាំង (Limon Hossain) ​កំពុង​​ដឹកកូន​​​គោ​ពី​ស្រែ​​ទៅផ្ទះ​នៅភូមិ​​​ចាឡាកាទី​ (Jhalakati) ភាគ​​និរតី​​ប្រទេសបង់​ក្លាដែស​​ ស្រាប់​​​តែ​លេច​ពួក​ RAP មួយ​​​​ក្រុម​ចេញ​​ស្ទាក់​​​ផ្លូវ​ជាប់ ហើយ​​ប៉ូលិស​​ម្នាក់​​ស្ទុះ​​​ចូល​ក្របួច​​កអាវ​​គាត់​ដោយ​​ហៅគាត់​ថា​​ឧក្រិដ្ឋជន​ ។  ​ពេល​​ប៉ូលិស​​​ម្នាក់​​ក្របួច​​កអាវ​​គាត់​ ប៉ូលិស​ប៉ុន្មាន​​នាក់​ទៀត​​​ដកកាំភ្លើងខ្លី​​​​ភ្ជង់​​ក្បាល​​គាត់ ។ ​ដោយ​​តក់​​ស្លុត​ពេក​ហូស្សាំង​​ លុត​ជង្គង់​​​អង្វរ​សុំ​ទុក​ជីវិត ។ ​ពេល​នាំ​​គាត់​ទៅ​​​ដល​់​ភូមិ​​​ ស្រាប់​តែ​​ប៉ូលិស​​ម្នាក់​​បាញ់​ បំ​បាក់​ជើង​​ឆ្វេង​​​គាត់​ដោយ​​អត់​​និយាយ​​ពី​ហេតុ​ផល​​​​អ្វីទាំងអស់​​ ។ តមក​ ពួកគេ​​ដឹកគាត់​តាម​រថ​យន្ត​​​យក​ទៅ​​ចោល​​នៅមន្ទីរ​​​ពេទ្យ​មួយ​​ហើយ​នាំ​គ្នា​​​ទៅ​​បាត់​អស់។ ​​ទីបំផុត​​៣ខែ​ក្រោយ​មក​ពួក​​វេជ្ជបណ្ឌិត​​​សម្រេច​​ចិត្ត​កាត់​ជើង​ឆ្វេង​​ហូស្សាំង ។​

​ហេតុការណ៍​ខាងលើ​​​ ជា​ហេតុ​ការណ៍​មួយ​​ក្នុង​ចំណោម​​​ហេតុ​ការណ៍​ចុង​ក្រោយ​​ដែល​បង្ក​ឡើង​​ដោយ​​​​​ RAP ។ នៅ​​មាន​​ហេតុការណ៍​អាក្រក់ៗ​​ជាច្រើន​ទៀត ។
​ម៉ូហា​ម៉េដ ​សូហេល(Mohammad  Sohail) ​​​​ មេបញ្ជាការ​​ RAP ​និយាយ​កាន់​ជើង​​​ថ្នាក់​​​​ក្រោម​​របស់​​​ខ្លួន​ថា ប៉ូលិស​​ធ្វើបែបនេះ​មិន​ខុស​​ធ្ងន់​ធ្ងរទេ​។ តាំង​ពីយូរមក​ហើយ​ ​ភូមិ​​ចាឡា​កាទី ជាសំបុក​​​ក្រុម​ឧក្រិដ្ឋជន​​ដ៏គ្រោះថ្នាក់​​មួយ​ដឹកនាំ​ដោយ​ឈ្មោះ​​ចាម៉ាដដា (Jamaddar)។ អ្នក​​​​នៅភូមិ​​នោះ​​ភាគ​ច្រើន​​ជាកូន​​ចៅរបស់​​ចាម៉ាដ​ដា។ ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​​តែមួយ​មាន​មនុស្ស១៩នាក់​​ជាប់​ឈ្មោះ​​ក្នុងបញ្ជី​​​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​របស់​​ប៉ូលិស​ រួម​មាន​តាំង​ពីឧក្រិដ្ឋកម្ម​រំលោភ​ស្ត្រី​​​ភេទ សម្លាប់​​មនុស្ស​ ចាប់ជម្រិត​​ជាដើម។ ថ្មី​ៗ​​នេះ ប៉ូលិស​​​បាន​ទទួល​ព័ត៌​មាន​ថា​មេឧក្រិដ្ឋជន​​​ចាម៉ាដដា បានមក​​សម្ងំ​​​​នៅភូមិ​ចាឡាកាទីតាំង​ពី​ថ្ងៃ​ទី១៧​​ មីនា​​មក​ម៉្លេះ​ ទើប​RAP មួយ​ក្រុម​ប្រញាប់​ប្រញាល់​​ទៅឃ្លាំ​​មើល​​ដើម្បី​​ចាប់​ខ្លួន​​វា​ ពេល​​​ទៅ​ដល់​​​​គោល​​​ដៅ​ ​ក៏ប៉ះ​ប្រយុទ្ធ​​​គ្នា​​​មួយ​​​ប្រាវ​​​ជាមួយ​ពួកឧក្រិដ្ឋ​ជន​​​​។ រីឯ​បុរសឈ្មោះ​​​ហូស្សាំង ដែល​រងគ្រោះ​​បាក់​​ជើង​ឆ្វេង​នោះ ​​គឺ​មក​ពីឈ្មោះ​​របស់​គេ​ជាន់គ្នា​ជាមួយ​​​ឈ្មោះ​​សហការីម្នាក់​​របស់​ចាម៉ាដ​ដា ជា​ហេតុ​​​នាំឱ្យ​​មាន​​ការ​ច្រឡំ​​។ សហការី​​របស់​​ចាម៉ាដដា​ ​មាន​អាវុធ​​​​ស្តុក​​​ទុក​​យ៉ាង​​​ច្រើន​​​សម្រាប់​​ឱ្យ​បក្ស​​​ពួក​​​ធ្វើ​សកម្ម​ភាព។ វារត់​គេច​ខ្លួន​​បាន​មុនពេល​​ត្រូវ​​​ពួក​យើង​​​​ក្រសោប​ចាប់​ ​ហើយ​ថ្ងៃ​​ទី​១៧ មីនា ​វាត្រឡប់​មក​​វិញ​ជាមួយ​ចាម៉ាដដា​ ដើម្បី​​រៀបគម្រោង​​សម្លាប់​​មនុស្ស។​

​មេបញ្ជា​ការ​​RAPរូបនេះ​​ លើក​ឡើង​​ពីអង្គ​​ភាព​​ RAP ​របស់​​ខ្លួន​ថា វាត្រូវ​​​បាន​បង្កើត​​ឡើង​​ក្នុងឆ្នាំ​​​២០០៤ ​ពេល​បង់​ក្លាដែស​​​ ច្របូក​ច្របល់​​​ខ្លាំង​​ គួរ​ឱ្យ​​បារម្ភ​​​ខាង​វិស័យ​​សន្តិសុខ​​​និង​សណ្តាប់​ធ្នាប់​​សង្គម​ ។ កាលណោះ​​ ពួកឈ្មួញ​​គ្រឿង​ញៀន​ ពួកឧក្រិដ្ឋ​ជន​​ក៏​ដូច​ពួក​ឈ្មួញ​​​អាវុធ ​អុក​ឡុក​​​ពេញ​​ទំហឹង​​ តែគ្មាន​​​មនុស្ស​​សំខាន់​ណា​​​ម្នាក់​​របស់​​វា​ត្រូវ​ផ្តន្ទាទោស​ទេ ។ 

ឱ្យតែ​​មាន​ប្រាក់​​គឺ​មាន​​​សេរីភាព​​​ យ៉ាង​​រំភើយ ​​ទោះ​​ប្រព្រឹត្ត​​ឧក្រិដ្ឋ​កម្ម​​​ធំប៉ុនណា​​​ក៏​ដោយ។ ដូច្នេះ​​ហើយទើបអង្គ​ភាព​​​ពិសេស​ RAP ​ត្រូវ​បាន​​បង្កើតឡើង​​​ ។ ជាមួយ​​សមាជិក​​​ដែល​​​សម្រាំង​​ចេញពី​​ជួរ​កងទ័ព​​​ផង​ពី​ប៉ូលិសផង​ RAP ​ជា​អង្គភាព​ពាក់​​កណ្តាល​​កងទ័ព​​​ដ៏បរិសុទ្ធ​គ្មាន​អ្នក​ណា​​​សូក​ប៉ាន់​​អ្វី​បាន​​ជា​ដាច់​ខាត ។ ​ភារកិច្ច​របស់​អង្គភាព​​គឺត្រូវ​​តែ«​​ខណ្ឌចប់»​ រលក​ឧក្រិដ្ឋ​កម្ម​នៅ​​​បង់​ក្លាដែស​។ ការពិត​​​កន្លងមក​បង្ហាញ​​​ឱ្យ​​ឃើញ​ថា RAP ​បាន​ទទួល​​ស្នា​ដៃ​​​​ត្រចះ​ត្រចង់​​​​ច្រើន​មែន ។​

​តាំងពី​ឆ្នាំ​២០០៤​ RAP មក​ដែល​មាន​​​កម្លាំង​​​​សរុប៨.៥០០​​នាក់ ​បាន​​ចាប់​ខ្លួន​​មនុស្ស​៩៥.០០០​​នាក់ ដក​ហូត​កាំភ្លើង​​បាន​១០.០០០​​​ដើម ដកហូត​​​​គ្រាប់​​បែក​បាន​៥.០០០​​គ្រាប់​ ដក​ហូត​​​​គ្រឿង​ញៀន​​ប្រភេទ​​​ហេរ៉ូអ៊ីន​បាន​៤០០​គីឡូ​ក្រាម​។ លោក​ប្រេដ អាដាម ​នាយក​អង្គការ​​អន្តរជាតិ​​ឃ្លាំមើល​​​​សិទ្ធិ​មនុស្ស​នៅអាស៊ី​(HRW) ​ថ្លែង​ថា «តាំង​ពី​បាន​​​ក្តាប់​​ក្នុងដៃ​​នូវ​សិទ្ធិ​​រក្សា​​​យុត្តិធម៌​​​​​ពេល​ណាមក​​ RAP ​តែង​​សម្រេច​ចិត្ត​​​​ដោយខ្លួន​ឯង​​នូវ​រាល់​​វាសនា​​ជន​ជាប់​ចោទ ព្រោះ​​ពួកគេ​មិន​ទុក​ចិត្ត​តុលាការ» ។ RAP ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​​​ថា​សមាជិក​របស់​ខ្លួន​សម្លាប់​​​មនុស្ស​អស់​៦០០​​នាក់​ចាប់ពីឆ្នាំ២០០៤​មក ​ជាការ​សម្លាប់​​ធ្វើ​ឡើង​ក្នុងពេលជួប​ប្រយុទ្ធ​ជាមួយ​ក្រុម​ឧក្រិដ្ឋជន​។ ប៉ុន្តែ​​​អង្គការ​​សិទ្ធមនុស្ស​នានា​​ដែល​តាម​ដាន​​សកម្ម​ភាព​របស់​ RAP ​និយាយ​ថា ការសម្លាប់​​​​មនុស្ស​ក្នុង​ការប្រយុទ្ធ​គ្នា គឺ​ជារឿង​​ធម្មតា​​គ្មាន​អ្នក​ណា​ថាអីទេ ​តែមិន​មែនអ៊ីចឹង​ឯណា ​ពួក​គេ​សម្លាប់​ទាំង​មនុស្ស​ដែល​ខ្លួន​មិន​ទាន់​ដឹង​​​ថា​ជា​ឧក្រិដ្ឋ​​​ជន​​មែនឬមិនមែន​ផង គឺឱ្យតែ​សង្ស័យ​បាញ់​សម្លាប់​​​ភ្លាម​ ដោយ​​អត់​រវល់​​គោរពព​ច្បាប់​អន្តរ​ជាតិ​ មិនតែ​ប៉ុណ្ណោះ​ពេល​ខ្លះ​​​វាយ​ប្រហារ​ប្រជាជន​​ស្លូតត្រង់​​គ្មាន​ទោសពៃរ៍​ទៀត ។ បើ​និយាយ​ពីការ​ធ្វើ​ទារុណកម្ម​​វិញ រាល់​ការ​សួរ​ចម្លើយ​​​របស់​ពួកគេ​ តែង​​​ប្រីទារុណ​កម្ម​​​ពី​​ដើម​ដល់​ចប់​ ។

ខែឧសភា​ ២០១១ HRW ចេញ​របាយ​ការណ៍​​​ស្តីពី​ការ​ធ្វើ​ទារុណកម្ម​​និង​សម្លាប់​មនុស្ស​​របស់​ RAP ​ក្នុង​នោះ​មាន​ទាំង​ករណី​សម្លាប់​ព្រោះតែជន​រងគ្រោះ​​មាន​ឈ្មោះ​​ដូច​ឧក្រិដ្ឋ​ជន​​​ណាម្នាក់​​ដែល​ខ្លួន​កំពុង​រកមុខផង​។ របាយ​ការណ៍​​​អះអាង​​ថា​ ក្នុង​ការ​សម្លាប់​​​មនុស្ស​​​ជាង​៦០០​នាក់​ ដែល​មាន​ទាំងមនុស្ស​​គ្មាន​ទោសពៃរ៍​​​ផងនោះ​ គ្មាន​សមាជិក​​​​ RAP ​ណាម្នាក់​​​ទទួល​ការ​​វិនិច្ឆ័យ​​​​ទោស​​ទាល់​តែសោះ ។

ប៉ុន្តែ​​​ទោះដូច្នេះក្តី មិនមែន​​​បាន​សេចក្តី​​ថា RAP ​ត្រូវគេ​ជេរ​គ្រប់គ្នា​ទេ ប្រជាជន​​បង់​ក្លា​ដែស​​​មួយ​ចំនួន​បែរជា​សរសើរ​សកម្ម​ភាព​​ធ្ងន់​ដៃ​របស់​​ RAP ទៅវិញ ។ ពួកគេ​​ថា ដោយ​សារ​សកម្ម​​ភាព​ធ្ងន់​ដៃនោះ​​ ទើប​ RAP ជួយ​​ឱ្យសង្គម​​​​​បាន​​ស្ងប់​ស្ងាត់​​ច្រើន ​ទាំង​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ ទាំងអំពើ​​ពុក​រលួយ​​សុទ្ធតែ​​ថយចុះ ។ លោក​​អង់តូនី  សាគែរ​​ ​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​​សណ្ឋាគារ​​មួយ បាន​​ពណ៌នា​​​RAP ​ថា​ ដូច​ជា​វីរបុរស​​​របស់​អ្នក​​ក្រ ។ ថ្វី​​បើ​ទទួល​​ស្គាល់​ថា សមាជិក​​RAP ​ខ្លះ​​ធ្វើ​សកម្មភាព​​ហួស​​ព្រំដែន​​កំណត់​​មែន តែគាត់​​​អះអាង​ថា នេះ​ជា​ការ​ចាំបាច់​ព្រោះ «​ប្រព័ន្ធ​តុលាការ​​អត់​ដើរ ដូច្នេះ​វិធី​ល្អ​​បំផុត​សម្រាប់​​ត្រួត​ត្រា​ឧក្រិដ្ឋកម្ម ត្រូវ​តែ​ធ្វើ​តាម​​វិធី​របស់​RAP ដើម្បី​​ឱ្យ​មនុស្ស​​អាក្រក់​​ខ្លប​ខ្លាច​អត់​ហ៊ាន​​ធ្វើ​ផ្តេសផ្តាស។ វិធី​​របស់​RAP ​ពិត​ជា​​ជួយ​សង្គម​បាន​ច្រើន​មែន»។​ 

​ទោះជា​យ៉ាង​ណា​ ថ្មីៗនេះ​សារព័ត៌​មាន​​​បង់​ក្លា​​ដែស​​នាំគ្នា​ថ្កោលទោស RAP ​ពីការ​ប្រព្រឹត្ត​​ធ្ងន់​ដៃ​​​ហួស​ព្រំដែន​កំណត់​​របស់​ខ្លួន ដោយ​លើក​​​សំអាង​​ករណី​​ជាច្រើន​ រួម​មាន​​ទាំងករណី​​ប្រព្រឹត្ត​​ទាំង​កម្រោល​លើ​បុរសឈ្មោះ​លីម៉ុង​ ហូស្សាំង​ ដែល​ត្រូវ​​បាញ់​​បំបាក់​ជើង​ឆ្វេង​​​​ទាំងអត់ទាន់​​សួរ​នាំ​អ្វី​ច្បាស់​​​​លាស់​ផង ។ ករណីលីម៉ុង ហូស្សាំង​​តុលាការ​នឹង​​កាត់​ក្តី​​នៅពេល​ខាងមុខ​។ ដល់​​ពេល​​នោះ​គេ​អាច​ដឹងច្បាស់​​ថា ប្រជាជន​បង់​ក្លាដែស​​​ប៉ុន្មាន​​នាក់​គាំទ្រRAP ប៉ុន្មាន​​នាក់​ជេរ​បញ្ចោ​RAP ។ ក្រោយ​​ចេញពី​​មន្ទីរពេទ្យ​ ហូស្សាំង​​ចេះតែ​បារម្ភ​ពី​សុវត្ថិភាព​ផ្ទាល់​ខ្លួន​​​​ខ្លាច​ត្រូវ​RAP ​ធ្វើ​បាប​​ទៀត ។ ប៉ុន្តែ​ម្តាយ​ឪពុក​របស់​ហូស្សាំង​ដែល​ខឹងខ្លាំងពេក​​លែង​ខ្លាចអ្វីទាំងអស់​ ពួកគាត់​ដាក់​ពាក្យ​​​​ឡើង​តុលាការ​​ប្តឹង​​សមាជិក​RAP ៦​នាក់​ ។ ករណី​​ដូចពួកគាត់​​ធ្លាប់​មាន​​ច្រើន​​​មក​ហើយ​ តែមិន​ដែល​ឃើញ​​តុលាការ​កាត់​ទោស​​សមាជិក​RAP ​ណាម្នាក់​​ឡើយ ។ ពួកគាត់​គិត​ថា ពេល​នេះ​ស្របនឹង​​កាសែតជាច្រើន​កំពុង​​ថ្កោល​ទោស​RAPដែរ ​អ្វីៗ​​​​ អាច​​ប្រែប្រួល​ខ្លះ ។ ឪពុក​របស់​ហូស្សាំង​និយាយ​ថា «ខ្ញុំ​​​គ្មាន​សង្ឃឹម​លើ​​តុលាការ​ប៉ុន្មាន​ទេ ។ ប៉ុន្តែ​ទោះ​​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែប្តឹង ដើម្បី​​រួម​ចំណែក​​ធ្វើ​ឱ្យសភាពការណ៍​​ជុំ​វិញ​​​អំពើ​ព្រៃផ្សៃ​​របស់​RAP កាន់​តែ​​ពុះ​កញ្ជ្រោល​​​។ ខ្ញុំ​មិន​​ចង់​​ឃើញ​យុវជន​​ណាម្នាក់​​ទៀត​ត្រូវ​បាក់​ជើង​​​ដូច​កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​ មិន​ចង់​ឃើញ​​ឪពុក​ម្តាយ​​​ផ្សេងទៀត​​ឈឺចាប់​​​ដោយសារ​​កូន​​របស់​ខ្លួន​ត្រូវ​RAP ប្រព្រឹត្ត​​​យ៉ាង​​​​អមនុស្សធម៌​​​បែប​នេះទេ» ៕ (តាម​ឯក​សារ​បរ​ទេស​)