ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

រដ្ឋសភាអនុម័តជាឯកច្ឆន្ទលើសេចក្តីស្នើច្បាប់ធម្មនុញ្ញស្តីពីវិសោ ធនកម្មមាត្រា៣៣ដកសញ្ជាតិខ្មែរពីពលរដ្ឋខ្មែរដែលប្រព្រឹត្តអំពើក្ប.ត់ជាតិ

19 ម៉ោង មុន
  • ភ្នំពេញ

រាជធានី​ភ្នំពេញ ៖ រដ្ឋសភា​អនុម័ត​ជា​ឯកច្ឆន្ទ ដោយ​សំឡេង​គាំទ្រ​១២៥ លើ​១២៥​សំឡេង លើ​សេចក្តី​ស្នើ​ច្បាប់​ធម្មនុញ្ញ​ស្តី​ពី​វិសោធនកម្ម​មាត្រា​៣៣ នៃ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ដើម្បី​ដក​សញ្ជាតិ​ខ្មែរ​ពី​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ណា​ដែល​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ក្បត់ជាតិ ។ ការ​អនុម័ត​ច្បាប់​របស់​រដ្ឋសភា​នៃ​ព្រះ​ជា​ណា​ចក្រ​កម្ពុជា…

រាជធានី​ភ្នំពេញ ៖ រដ្ឋសភា​អនុម័ត​ជា​ឯកច្ឆន្ទ ដោយ​សំឡេង​គាំទ្រ​១២៥ លើ​១២៥​សំឡេង លើ​សេចក្តី​ស្នើ​ច្បាប់​ធម្មនុញ្ញ​ស្តី​ពី​វិសោធនកម្ម​មាត្រា​៣៣ នៃ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ដើម្បី​ដក​សញ្ជាតិ​ខ្មែរ​ពី​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ណា​ដែល​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ក្បត់ជាតិ ។

ការ​អនុម័ត​ច្បាប់​របស់​រដ្ឋសភា​នៃ​ព្រះ​ជា​ណា​ចក្រ​កម្ពុជា នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​សុក្រ​ទី​១១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ​២០២៥ ក្នុង​សម័យប្រជុំ​រដ្ឋសភា​លើក​ទី​៤ នីតិកាល​ទី​៧ ក្រោម​អធិបតីភាព​សម្តេច​មហារដ្ឋ​សភា​ធិ​ការ​ធីប​តី ឃួ​ន សុ​ដា​រី ប្រធាន​ដ្ឋ​សភា ដែល​មាន​វត្តមាន​សមាជិក​រដ្ឋសភា ចំនួន​១២៥ អង្គ​/​រូប ដើម្បី​ពិភាក្សា និង​អនុម័ត​សេចក្តី​ស្នើ​ច្បាប់​ធម្មនុញ្ញ​ស្តី​ពី​វិសោធនកម្ម​មាត្រា​៣៣ នៃ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ។

ការ​ធ្វើ​វិសោធនកម្ម​នេះ​ក្នុង​គោលបំណង​សំខាន់ គឺ​ដើម្បី​បើកផ្លូវ​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​មានការ​រៀបចំ​ក្រប​ខណ្ឌ​ច្បាប់​សម្រាប់​ដក​សញ្ជាតិ​ខ្មែរ​ពី​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ណា​ដែល​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ក្បត់ជាតិ ឬ​ការ​ធ្វើ​សកម្មភាព​ប៉ះពាល់​ធ្ងន់ធ្ងរ​ដល់​ផលប្រយោជន៍​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា និង​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ដោយ​ឃុបឃិត​ជាមួយ​បរទេស ។

ការ​ធ្វើ​វិសោធនកម្ម​មាត្រា​៣៣​នៃ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​ក៏​នឹង​រួមចំណែក​យ៉ាង​សំខាន់​ក្នុង​ការ​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​ជ្រៀតជ្រែក​ពី​ខាងក្រៅ​ចូល​មក​ក្នុង​កិច្ចការ​ផ្ទៃក្នុង​របស់​កម្ពុជា ពិសេស​ការ​ប្រឆាំង​នឹង​អំពើ​ក្ប​.​ត់​ជាតិ និង​អំពើ​ឃុបឃិត​គ្នា​ជាមួយ​បរទេស​ដែល​នឹង​ធ្វើ​ឱ្យ​ប៉ះពាល់​ធ្ងន់ធ្ងរ ដល់​វិស័យ​សន្តិសុខ​ជាតិ សេចក្ដីសុខ​សាន្ត​របស់​ប្រជាជន និង​ឧត្តម​ប្រយោជន៍​របស់​ប្រទេស​ជាតិ ។

សេចក្តី​ស្នើ​ច្បាប់​ធម្មនុញ្ញ​ស្តី​ពី​វិសោធនកម្ម​មាត្រា​៣៣ នៃ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា​មាន​ពីរ​មាត្រា ។ មាត្រា​៣៣ នៃ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​វិសោធនកម្ម​ដូច​តទៅ ៖ ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​មិន​ត្រូវ​បាន​និរទេស ឬ​ចាប់​បញ្ជូន​ខ្លួន​ទៅ​ឱ្យ​ប្រទេស​ក្រៅ​ណាមួយ​ឡើយ លើកលែងតែ​មាន​កិច្ចព្រមព្រៀង​ជាមួយ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ។

ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ ដែល​កំពុង​រស់នៅ​ឯ​បរទេស​ត្រូវ​បាន​រដ្ឋ​គាំពារ ។ ការ​ទទួល​សញ្ជាតិ​ខ្មែរ និង​ការ​បាត់​សញ្ជាតិ​ខ្មែរ​ដោយ​រួម​ទាំង​កា​រដក​សញ្ជាតិ​ខ្មែរ ត្រូវ​បាន​កំណត់​ក្នុង​ច្បាប់ ។ អង្គ​រដ្ឋសភា​បាន​ពិភាក្សា អនុម័ត សេចក្តី​ស្នើ​វិសោធនកម្ម តាម​នីតិវិធី ដោយ​បាន​ពិភាក្សា​ផ្តល់​យោបល់​យ៉ាង​ល្អិតល្អន់​ពី​តំណាងរាស្ត្រ​ហត្ថលេខី តំណាង​រាជរដ្ឋាភិបាល គណៈកម្មការ​ជំនាញ​របស់​រដ្ឋសភា​ក៏​ដូច​ជា ពី​សមាជិក​សមាជិកា​រដ្ឋសភា មុន​អនុម័ត​សេចក្តី​ស្នើ​ច្បាប់​ធម្មនុញ្ញ​ស្តី​ពី​វិសោធនកម្ម​មាត្រា​៣៣​នៃ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ទាំងមូល​ជា​ឯកច្ឆន្ទ ដោយ​សំឡេង​គាំទ្រ​១២៥​លើ​១២៥ សំឡេង​។

សូម​ជម្រាប​ថា តំណាងរាស្ត្រ​ហត្ថលេខី​ទាំង​១២៥​រូប​ដែល​ស្មើនឹង ១០០% នៃ​តំណាងរាស្ត្រ​សរុប​មក​ពី​ចម្រុះ​គណបក្ស​ទាំងអស់​មាន​អាសនៈ​ក្នុង​រដ្ឋសភា និង​សម្ដេច​មហា​បវរ​ធិ​បតី ហ៊ុន ម៉ា​ណែ​ត នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា បាន​ដាក់​សំណើ​ជូន​រដ្ឋសភា ដើម្បី​ធ្វើ​វិសោធនកម្ម​មាត្រា​៣៣​នៃ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ។

យោង​តាម​មាត្រា ៤៩​ថ្មី​នៃ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ដែល​ជា​ច្បាប់​កំពូល​របស់​ជាតិ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​គ្រប់​រូប​ត្រូវ​តម្កល់​ផលប្រយោជន៍​ជាតិ​ជា​ធំ ហើយ​មិន​ត្រូវធ្វើ​សកម្មភាព​ណាមួយ​ទោះ​ដោយ​ផ្ទាល់​ក្តី ឬ​ដោយ​ប្រយោល​ក្តី នាំ​ឱ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​ផលប្រយោជន៍​របស់​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា និង​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ឡើយ ។

ជាមួយ​គ្នា​នេះ មាត្រា​នេះ ក៏​បញ្ជាក់​យ៉ាង​ច្បាស់​ដែរ​ថា ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​គ្រប់​រូប​មាន​កាតព្វកិច្ច​រួមចំណែក​កសាង​ប្រទេស​ជាតិ និង​ការពារ​មាតុភូមិ ។ ផ្អែក​តាម​ស្មារតី​នេះ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ក្បត់ជាតិ ឬ​ការ​ធ្វើ​សកម្មភាព​ណាមួយ​ដែល​បំផ្លាញ​ឧត្តម​ប្រយោជន៍​របស់​ប្រទេស​ជាតិ និង​ប្រជាជន​កម្ពុជា ពិសេស​ការ​ឃុបឃិត​គ្នា​ជាមួយ​បរទេស ដើម្បី​ធ្វើ​សកម្មភាព​ទាំងនេះ គឺជា​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ទៅ​នឹង​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ និង​ច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌ​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ព្រមទាំង​ប្រាសចាក​ពី​ឧត្តមគតិ និង​មនសិការ​ជា​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ ។

កា​រដក​សញ្ជាតិ​ខ្មែរ​ពី​ប្រជាពលរដ្ឋ​របស់​ខ្លួន​ណា​ម្នាក់ មិនមែន​ជា​រឿង​ថ្មី​នោះ​ទេ​។ សម្រាប់​កម្ពុជា កាលពី​សម័យ​មុន​ក៏​មានច្បាប់​កំណត់​អំពី​ដក​សញ្ជាតិ​ខ្មែរ ដូច​ជា ក្រមរដ្ឋប្បវេណី​ឆ្នាំ​១៩២០ ដែល​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​វិសោធនកម្ម ជា​បន្តបន្ទាប់ និង​ច្បាប់​ស្ដី​ពី​ការ​បាត់​សញ្ជាតិ​ខ្មែរ ដែល​ត្រូវ​បាន​ប្រកាស​ឱ្យ​ប្រើ​ដោយ​ព្រះរាជក្រម​លេខ​៣៧៧/៦៨-​ប​.​រ​. ចុះ​ថ្ងៃ​ទី​១៦ ខែតុលា ឆ្នាំ​១៩៦៨ ជាដើម ។

ទន្ទឹម​នឹង​នេះ នៅ​បណ្ដា​ប្រទេស​ជាង​១៥០ នៅ​លើ​ពិភពលោក ទាំង​នៅ​អាស៊ី និង​អឺរ៉ុប សុទ្ធតែ​មានច្បាប់​កំណត់​អំពី​កា​រដក​សញ្ជាតិ​ពី​ពលរដ្ឋ​របស់​ខ្លួន ជា​ពិសេស​ក្នុង​ករណី​អំពើ​ធ្វើ​ឱ្យ​ប៉ះពាល់​ធ្ងន់ធ្ងរ​ដល់​ផលប្រយោជន៍​របស់​ជាតិ ឬ​អំពើ​ធ្វើ​ឱ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​វិស័យ​សន្តិសុខ​ជាតិ ។ អឺរ៉ុប​ដែល​មាន​២៨​ប្រទេស​មាន​១៨​ប្រទេស​មានច្បាប់​ដក​សញ្ជាតិ ចំណែក​នៅ​តំបន់​អាស៊ាន​មាន​៩​ប្រទេស​ហើយ ដែល​មានច្បាប់​ដក​សញ្ជាតិ ។

ប្រទេស​ដែល​មានច្បាប់​ដក​សញ្ជាតិ​មាន​ដូច​ជា បារាំង អា​មេ​រិ​ក អង់គ្លេស អា​ល្លឺ​ម៉​ង់ អូស្ត្រាលី អ៊ី​តា​លី ប៊ែ​ល​ហ្ស៊ិ​ក ឥណ្ឌា កូរ៉េ​ខាងត្បូង និង​សិង្ហ​បុរី ជាដើម ៕

អត្ថបទសរសេរ ដោយ

កែសម្រួលដោយ