គេសង្កេតឃើញប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងក្រុងប៉ៃលិន ចាប់ផ្តើមហៅកម្មករឱ្យចូលទៅក្នុងចម្ការពោតរបស់ខ្លួន ដើម្បីប្រមូលផលលក់ឱ្យឈ្មួញ ដើម្បីយកថវិកាផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព និងសងជំពាក់បំណុលគេ។ ប៉ុន្តែពួកគាត់មានការរអ៊ូរទាំ និងត្អូញត្អែរពី
ខេត្តប៉ៃលិន ៖ រហូតមកដល់ថ្ងៃទី២៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២៣នេះ គេសង្កេតឃើញប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងក្រុងប៉ៃលិន ចាប់ផ្តើមហៅកម្មករឱ្យចូលទៅក្នុងចម្ការពោតរបស់ខ្លួន ដើម្បីប្រមូលផលលក់ឱ្យឈ្មួញ ដើម្បីយកថវិកាផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព និងសងជំពាក់បំណុលគេ។ ប៉ុន្តែពួកគាត់មានការរអ៊ូរទាំ និងត្អូញត្អែរអំពីបញ្ហាទិន្នផលធ្លាក់ចុះ ហើយតម្លៃទីផ្សារក៏ធ្លាក់ទាបជាងមុនថែមទៀត។
បើតាមបុរសម្នាក់មានឈ្មោះ ផាន ម៉េងហៀប អាយុ៥៤ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងភូមិទឹកផុស សង្កាត់ប៉ៃលិន ក្រុងប៉ៃលិន ខេត្តប៉ៃលិន បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងថា «គាត់បានដាំដំណាំពោតក្រហមអស់រយៈពេលជិត៣ខែមកហើយ រហូតមកដល់ពេលនេះ ចាប់ផ្តើមប្រមូលផលជាបណ្តើរៗ ដើម្បីដឹកយកទៅលក់ដូរនៅតាមស្តង់ក្នុងក្រុងប៉ៃលិន»។
បុរសខាងលើបន្តទៀតថា «ទិន្នផលដំណាំពោតក្រហមនៅឆ្នាំ២០២៣នេះ មានការថយចុះច្រើនជាងឆ្នាំមុនៗ ដោយសារតែបញ្ហាទឹកភ្លៀងរអាក់រអួល ហើយកាលពីឆ្នាំមុន គាត់ដាំពោតក្រហមចំនួន៣ហិកតា ទទួលបានផលរហូតដល់ជាង១០តោន ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំនេះ គាត់ដាំដំណាំពោត៤ហិកតា ប្រមូលផលប្រហែលជាមិនបាន១០តោនឡើយ»។
បុរសរូបនេះបញ្ជាក់ថា «តម្លៃទីផ្សារនាឆ្នាំ២០២៣នេះ ពោតក្រហមមានការធ្លាក់ចុះ ដោយឆ្នាំមុន ឈ្មួញទិញក្នុង១គីឡូក្រាម តម្លៃ៦.២បាត (ប្រាក់ថៃ) គិតលុយខ្មែរជាង៦០០រៀល។ រីឯនៅឆ្នាំនេះ ឈ្មួញទិញត្រឹមតែ១គីឡូក្រាម តម្លៃត្រឹមតែ៤.៨ទៅ៤.៩បាត គិតលុយខ្មែរជាង៤០០រៀល។ ហើយគេទាមទារឱ្យផ្លែពោតក្រហមស្ងួតល្អ ទើបទិញតាមស្តង់ដា។ តែទោះបីជាយ៉ាងណា អ្នកចម្ការមិនអាចរក្សាផ្លែពោតឱ្យទុំនៅលើដើមរហូតដល់ស្ងួតល្អ១០០ភាគរយនោះឡើយ ពោលគឺឱ្យតែឃើញទុំនៅលើដើម ចាប់ផ្តើមហៅកម្មករឱ្យចូលប្រមូលផលតែម្តង»។
បុរសរូបនេះបញ្ជាក់ទៀតថា «លើសពីនេះ ការទិញសម្ភារៈកសិកម្មមានការឡើងតម្លៃទីផ្សារខ្ពស់ ដោយគ្រាប់ពូជពោតក្រហម១ការ៉ុង ឈ្មួញលក់តម្លៃចាប់ពី៤២០០បាតទៅ៤៦០០បាត គិតលុយខ្មែរជាង៤០ម៉ឺនរៀល។ ហើយគិតថ្លៃភ្ជួរដី ចំនួន២ដង ការទិញថ្នាំកម្ចាត់សត្វល្អិត និងជួលកម្មករប្រមូលផលទៀត លុះកាច់កិនទៅ គឺអស់ច្រើន។ បើតម្លៃទីផ្សារធ្លាក់ចុះ ហើយទិន្នផលទាបទៀត គឺមិនចំណេញអ្វីនោះឡើយ មានតែជំពាក់នាយទុនកាន់តែច្រើនឡើងៗ»។
ចំណែកអ្នកខ្លះទៀតលែងចង់ធ្វើចម្ការដំណាំបន្តទៀតហើយ ដោយពួកគាត់អះអាងថា ការធ្វើចម្ការសម័យបច្ចុប្បន្ននេះ មិនចំណេញអ្វីនោះទេ មានតែខាតដើមខាតចុងជារៀងរាល់ពេល ពោលគឺអ្នកខ្លះធ្វើចម្ការម្តង ត្រូវចំណាយលក់សត្វគោអស់១នឹម អ្នកខ្លះទៀតធ្វើចម្ការរហូតដល់អស់ដីចម្ការ និងជំពាក់គេវ័ណ្ឌ.ក រត់ទៅធ្វើការស៊ីឈ្នួលនៅប្រទេសថៃ ដើម្បីសងជំពាក់បំណុលគេ ហើយអ្នកខ្លះឈប់ធ្វើចម្ការទាំងស្រុងតែម្តង ដោយងាកបែរទៅប្រកបមុខរបរអ្វីផ្សេងទៀតជំនួសវិញ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ