រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ការកំណត់ប្រភេទវិន័យណាដែលត្រឹមត្រូវសម្រាប់គ្រួសាររបស់អ្នក គួរតែជាជម្រើសផ្ទាល់ខ្លួនដោយផ្អែកលើការចិញ្ចឹម និស្ស័យ និងវិន័យរបស់គ្រួសារអ្នក ។ មិនមានវិន័យតែមួយប្រភេទដែលនឹងដំណើរការសម្រាប់ក្មេងទាំងអស់ ឬគ្រប់ក្រុមគ្រួសារ និងគ្រប់ស្ថានភាពនោះទេ ។ ប្រើវិធីសាស្ត្រចម្រុះ ដែលអ្នកប្រើបច្ចេកទេសខុសគ្នាមួយចំនួនពីប្រភេទវិន័យនីមួយៗ ។ ស្វែងយល់បន្ថែមអំពីប្រភេទផ្សេងៗនៃវិន័យ និងរបៀបប្រើប្រាស់ ៖
១. វិន័យ ឬការអប់រំវិជ្ជមាន ៖ វិន័យវិជ្ជមាន គឺផ្អែកលើការសរសើរ និងការលើកទឹកចិត្ត ។ ជំនួសឱ្យការផ្តោតលើការដាក់ទណ្ឌកម្ម ។ ឪពុកម្តាយបង្រៀនជំនាញដោះស្រាយបញ្ហា និងធ្វើការជាមួយកូនរបស់ពួកគេដើម្បីបង្កើតដំណោះស្រាយ ។ វិន័យវិជ្ជមានប្រើការប្រជុំជាលក្ខណៈគ្រួសារ និងវិធីសាស្ត្រដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាអាកប្បកិរិយា
២. វិន័យទន់ភ្លន់ ៖ វិន័យទន់ភ្លន់ផ្តោតលើការការពារបញ្ហា ។ ការបង្វែរទិសដៅជារឿយៗត្រូវបានប្រើដើម្បីដឹកនាំកុមារឱ្យឆ្ងាយពីអាកប្បកិរិយាមិនល្អ ។ កុមារត្រូវបានផ្តល់នូវការពិន័យ ប៉ុន្តែការប្រៀនប្រដៅដ៏ទន់ភ្លន់មិនមែនជាការបណ្ដុះឱ្យមានការខ្មាសឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ឪពុកម្ដាយតែងប្រើការលេងសើច និងការរំខាន ។ ការផ្តោតអារម្មណ៍នៃវិន័យទន់ភ្លន់ គឺអំពីឪពុកម្តាយគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ខណៈពេលដែលនិយាយទៅកាន់អាកប្បកិរិយាមិនសមរម្យរបស់កូន ។ ឧទាហរណ៍ក្មេងអាយុ ៦ ឆ្នាំបដិសេធមិនធ្វើកិច្ចការផ្ទះ ។ ឪពុកម្តាយដែលប្រើការប្រៀនប្រដៅទន់ភ្លន់អាចនឹងឆ្លើយតបដោយកំប្លែងថា «តើកូនចង់សរសេរក្រដាសពីរទំព័រពន្យល់ពីមូលហេតុដែលកូនមិនចង់ធ្វើគណិតវិទ្យានៅយប់នេះទេ ? ហើយឪពុកម្តាយអាចនឹងមើល និងធ្វើក្រដាសកិច្ចការជាមួយកូនទាល់តែហើយ ។
៣. វិន័យដែលមានមូលដ្ឋានលើព្រំដែន ៖ វិន័យផ្អែកលើព្រំដែនផ្តោតលើការកំណត់ និងធ្វើឱ្យច្បាប់ច្បាស់លាស់ជាមុន ។ កុមារត្រូវបានផ្តល់ជម្រើស ហើយមានការពិន័យច្បាស់លាស់សម្រាប់អាកប្បកិរិយាមិនសមរម្យ ។ ឧទាហរណ៍នេះក្មេងអាយុ ៦ ឆ្នាំបដិសេធមិនធ្វើកិច្ចការផ្ទះ ។ ឪពុកម្តាយដែលប្រើវិន័យផ្អែកលើព្រំដែននឹងកំណត់ដែនកំណត់ និងធ្វើឱ្យលទ្ធផលច្បាស់លាស់ដោយនិយាយថា កូននឹងមិនអាចមើលទូរទស្សន៍បានទេនៅយប់នេះ រហូតដល់ការងាររបស់កូនរួចរាល់ ។
៤. ការកែប្រែអាកប្បកិរិយា ៖ ការកែប្រែអាកប្បកិរិយាផ្តោតលើលទ្ធផលវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមាន ។ អាកប្បកិរិយាល្អត្រូវបានបំពេញបន្ថែមដោយការសរសើរ ឬរង្វាន់ ។ អាកប្បកិរិយាមិនសម មានផលវិបាកអវិជ្ជមាន ដូចជាការបាត់បង់សិទ្ធិ ឬមិនឱ្យមើលទូរទស្សន៍ជាដើម ។ ឧទាហរណ៍នេះក្មេងអាយុ ៦ ឆ្នាំបដិសេធមិនធ្វើកិច្ចការផ្ទះ ។ ឪពុកម្តាយអាចរំលឹកកូនអំពីរង្វាន់ដែលបានរៀបចំរួចជាស្រេចដោយនិយាយថា សូមចាំថា នៅពេលដែលអ្នកធ្វើកិច្ចការផ្ទះរបស់អ្នករួចរាល់ អ្នកនឹងអាចប្រើកុំព្យូទ័របានរយៈពេល ៣០ នាទី ។ ការសរសើរនឹងត្រូវបានផ្តល់ជូនប្រសិនបើកុមារជ្រើសរើសធ្វើតាម ។
៥. ការបណ្តុះបណ្តាលអារម្មណ៍ ៖ ការបង្វឹកអារម្មណ៍ គឺជាដំណើរការវិន័យប្រាំជំហានដែលផ្តោតលើការបង្រៀនកុមារអំពីអារម្មណ៍ ។ នៅពេលក្មេងៗយល់ពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ពួកគេអាចនិយាយពាក្យសំដីជាជាងធ្វើលើពួកគេ ។ កុមារត្រូវបានបង្រៀនថា អារម្មណ៍របស់ពួកគេមិនអីទេ ហើយឪពុកម្តាយជួយបង្រៀនពួកគេពីវិធីសមរម្យដើម្បីដោះស្រាយជាមួយនឹងអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ។ ឧទាហរណ៍នេះក្មេងអាយុ ៦ ឆ្នាំបដិសេធមិនធ្វើកិច្ចការផ្ទះ ។ ឪពុកម្ដាយជួយកំណត់អារម្មណ៍កូនដោយនិយាយថា ប៉ាដឹងថា កូនមិនអាចលេងបាន ព្រោះកូនត្រូវធ្វើកិច្ចការផ្ទះ ។ គណិតវិទ្យាអាចពិបាក ហើយកូនពិបាកចិត្តនៅពេលដែលកូនមិនដឹងចម្លើយ ឬវាចំណាយពេលយូរ ។ ចឹងកូនអាចនិយាយប្រាប់ប៉ាពីអារម្មណ៍របស់កូន នៅពេលកូនធ្វើលំហាត់គណិតវិទ្យារ ៕
អត្ថបទនេះផលិតឡើងក្រោមកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយសាលារៀន វ៉េស្ទឡាញន៍ និងសាលារៀនណត្សឡាញន៍ ។ សម្រាប់វគ្គសិក្សាថ្មី កម្មវិធីមត្តេយ្យភាសាខ្មែរ និងអង់គ្លេស កម្មវិធីភាសាអង់គ្លេសសិស្សធំ កម្មវិធីភាសាចិន ចូលរៀនថ្ងៃទី ១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្មាំ ២០២២ ។ ចំណែកម្មវិធីចំណេះទូទៅខ្មែរពីថ្នាក់ទី ១ ដល់ទី ១២ ចាប់ទទួលចុះឈ្មោះចូលរៀនជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ការចុះឈ្មោះបុត្រធីតានៅសាលារៀនយើងខ្ញុំ លោកអ្នកនឹងទទួលបានពិន្ទុសន្សំកាន់តែច្រើន ដើម្បីប្តូរយកសម្ភារ ឬទូទាត់ជាមួយនិងសេវាសផ្សេងៗ ។
សាលារៀនជូននូវវេទិកា និងមធ្យោបាយសិក្សាយ៉ាងសម្បូរបែបជាមួយនឹងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង សាលារៀន ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង់ការសិក្សា និងអេបសាលារៀនជូនដល់មាតាបិតាសិស្ស និងសិស្សានុសិស្សក្នុងការគ្រប់គ្រងការសិក្សា និងតាមដានព័ត៌មានសិក្សារបស់បុត្រធីតាផងដែរ ។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមទំនាក់ទំនងទូរស័ព្ទលេខ ៖ ០៩២ ៨៨៨ ៤៩៩ / ០១៥ ៨០៥ ១២៣ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ