គម្ពីរធម្មបរិយាយបានរង្គាយសេចក្តីថា ជនទាំងឡាយដែលកើតមកក្នុងលោកតែងស្វែងរកវត្ថុជាទីពឹងគ្រប់ៗរូបដូចគ្នា ព្រោះតែប្រាថ្នាចង់បានសេចក្ដីសុខតែម្យ៉ាងប៉ុណ្ណោះ តែប្លែកគ្នានឹងជនខ្លះអត់បញ្ញា ជនខ្លះមានប្រាជ្ញា ជនដែលអាប់អត់បញ្ញាមិនបានពិចារណាឱ្យឃើញច្បាស់នូវហេតុនឹងផលគឺមិនដឹងថាហេតុយ៉ាងនេះ នឹងចម្រើនឡើងបានជាផលយ៉ាងណា នឹងមិនដឹងថាផលនេះកើតមកអំពីហេតុដូចម្ដេចសោះឡើយ ។ ម្ល៉ោះហើយបើមានភ័យកើតឡើងកាលណា…
គម្ពីរធម្មបរិយាយបានរង្គាយសេចក្តីថា ជនទាំងឡាយដែលកើតមកក្នុងលោកតែងស្វែងរកវត្ថុជាទីពឹងគ្រប់ៗរូបដូចគ្នា ព្រោះតែប្រាថ្នាចង់បានសេចក្ដីសុខតែម្យ៉ាងប៉ុណ្ណោះ តែប្លែកគ្នានឹងជនខ្លះអត់បញ្ញា ជនខ្លះមានប្រាជ្ញា ជនដែលអាប់អត់បញ្ញាមិនបានពិចារណាឱ្យឃើញច្បាស់នូវហេតុនឹងផលគឺមិនដឹងថាហេតុយ៉ាងនេះ នឹងចម្រើនឡើងបានជាផលយ៉ាងណា នឹងមិនដឹងថាផលនេះកើតមកអំពីហេតុដូចម្ដេចសោះឡើយ ។
ម្ល៉ោះហើយបើមានភ័យកើតឡើងកាលណា គេក៏ប្រវារកវត្ថុជាទីពឹងតាមតែប្រទះ គាប់ចិត្តត្រង់ណាក៏ធ្វើត្រង់នោះ មិនពិនិត្យត្រង់ហេតុផលខុសត្រូវប៉ុន្មានតាមសភាពនៃខ្លួនជាជនអាប់ប្រាជ្ញា បើមិនពិនិត្យរកខុសត្រូវសោះ ហើយប្រឹងតែធ្វើទៅៗ ជួនពានលើខុស ជួនពានលើត្រូវ បើខុសត្រូវមិនដឹងដូច្នេះហើយ កាលណាឡើយនឹងសម្រេចប្រយោជន៍ជាសុខបាន ។
ជនចំពូកនេះមានជាច្រើនដូចជា ជនខ្លះគ្រាន់តែឃើញគេដល់នូវព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃជាទីពឹង គេរៀបចំគ្រឿងសក្ការមានទៀននិងធូបជាដើមយកទៅបូជា ហើយធ្វើការថ្វាយបង្គំព្រះរតនត្រ័យ ក៏ចាំទំនងរបស់គេបាន ដល់មានសេចក្ដីទុក្ខកើតឡើង ក៏រៀបចំគ្រឿងសក្ការទៀនធូបទៅអុជបូជានូវគល់ឈើ ហើយថ្វាយបង្គំនូវគល់ឈើ សម្គាល់ដើមឈើនោះថាជាទីពឹងដ៏ប្រសើរ ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះឡើយជនចំពូកខ្លះទៀតបានឃើញវត្ថុអ្វីប្លែកៗគួរឱ្យសង្ស័យ ក៏បបួលគ្នាយកគ្រឿងសក្ការទៅបូជាហើយថ្វាយបង្គំសូមសេចក្ដីសុខ ដែលធ្វើដូច្នេះក៏ព្រោះតែអាប់ប្រាជ្ញាហើយចង់បានសេចក្ដីសុខ ធ្វើទៅមិនបានប្រយោជន៍អ្វីក៏កើតក្តីសៅហ្មងចិត្តនាំឱ្យតែនឿយហត់ឥតអំពើ ។
ប្រៀបដូចអ្នកល្ងង់ហើយចង់ស្លប្រេង ឃើញគេអ្នកចេះស្លគេរៀបថ្មចង្ក្រាន បង្កាត់ភ្លើង តម្កល់ឆ្នាំងខ្ទះ ហើយយកគ្រាប់ល្ហុងឬគ្រាប់ល្ងមកចម្រាញ់ចេញបានជាប្រេងមក ឯខ្លួនក៏ខំរៀបថ្មចង្ក្រាន បង្កាត់ភ្លើង តម្កល់ឆ្នាំងខ្ទះហើយយកដុំក្រួសឬដុំថ្មមកចម្រាញ់ម្ដេចនឹងចេញបានជាប្រេង បានត្រឹមតែក្តៅក្រហាយឥតប្រយោជន៍ ។
ជនខ្លះមានប្រាជ្ញាពិចារណាឃើញច្បាស់នូវហេតុនិងផលគឺដឹងច្បាស់ថាហេតុដូច្នេះ នឹងកើតឡើងបានជាផលដូច្នេះ ផលនេះកើតមកអំពីហេតុនេះ កាលស្វែងរកវត្ថុជាទីពឹងក៏រកវត្ថុដ៏គួរល្មមបណ្ដាលឱ្យកើតឡើងជាផលគឺសេចក្ដីសុខបាន គឺដល់នូវព្រះព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃជាទីពឹងហើយ មិនវិបរិតប្រែប្រួលយកវត្ថុអ្វីជាទីពឹងទៀតឡើយ ព្រោះប្រាជ្ញាដឹងច្បាស់ថាមានតែវត្ថុ៣នេះហើយជាទីពឹងដ៏ប្រសើរ កាលសទ្ធាប្រាកដមិនកម្រើកប្រែប្រួលដូច្នេះហើយ ជនទាំងឡាយនោះរមែងដល់នូវសេចក្តីសុខក្នុងជីវិតព្រោះសេចក្តីស្ងប់ កើតមានក្នុងហេតុផលដ៏ត្រឹមត្រូវ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ