តើពាក្យថា«អាសវធម៌»មានន័យដូចម្តេច?
អាសវធម៌ ប្រែថា ធម៌ជាគ្រឿងត្រាំ, គ្រឿងសៅហ្មង, ហេតុមោះហ្មង, ឧបទ្រ.ព្យ, ច.ង្រៃ ។ កិលេសជាគ្រឿងត្រាំ គឺកិលេសធម៌ដែលត្រាំនៅក្នុងសន្តានមានបួនយ៉ាងគឺ…
អាសវធម៌ ប្រែថា ធម៌ជាគ្រឿងត្រាំ, គ្រឿងសៅហ្មង, ហេតុមោះហ្មង, ឧបទ្រ.ព្យ, ច.ង្រៃ ។ កិលេសជាគ្រឿងត្រាំ គឺកិលេសធម៌ដែលត្រាំនៅក្នុងសន្តានមានបួនយ៉ាងគឺ ១. កាម ហៅថា កាមាសវៈ ២. ភព ហៅថា ភវាសវៈ ៣. ទិដិ្ឋ ហៅថា ទិដ្ឋាសវៈ និង៤. អវិជ្ជា ហៅថា អវិជ្ជាសវៈ ។ អាសវក្កិលេស គឺកិលេសជាគ្រឿងត្រាំងក្នុងសន្តាន ប៉ុណ្ណេះជាដើមហៅថា អាសវធម៌
យ៉ាងណាមិញជីវិតសត្វលោកយើងនេះដែលប្រក្រតីតែងវង្វេងវង្វាន់, ឡប់ឡែ, ផ្តេសផ្តាស មិនដឹងខ្យល់ គឺដោយសារតែអាសវធម៌ហ្នឹងឯង ។
ប្រក្រតីដែលយើងចេះតែជាប់ជំពាក់ក្នុងអារម្មណ៍, ចេះតែស្រលាញ់ក្នុងអារម្មណ៍, ចេះតែត្រូវការក្នុងអារម្មណ៍, ចេះតែវង្វេងវង្វាន់, ចេះតែមិនដឹងខុសត្រូវ គឺដោយសារតែអាសវធម៌ហ្នឹងឯង ។
ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបានសម្តែងថា លោភៈក្តី, ទិដ្ធិក្តី, មោហៈក្តីថាជាអាសវធម៌ ព្រោះថាលោភៈនេះក្តី, ទិដ្ធិនេះក្តី, មោហៈនេះក្តី កាលណាដែលវាដេកត្រាំយូរៗទៅក្នុងសន្តានរបស់យើងហើយ គឺវាធ្វើឱ្យយើងស្រវឹងវង្វេង, ជាប់ជំពាក់ ប្រាថ្នាមិនឈប់, ត្រូវការផ្សេងៗមិនឈប់, វង្វេងវង្វាន់ជាប់ជំពាក់នៅក្នុងភពគ្រប់ៗជាតិ ។ ប្រសិនបើលោភៈហ្នឹងកើតឡើងខ្លាំង គឺសេចក្តីប្រាថ្នាគ្មានដឹងខ្យល់អ្វីឡើយ, ស្អីៗក៏ប្រាថ្នា, ស្អីៗក៏ត្រូវការ, ស្លាប់ហើយស្ទើរនៅតែប្រាថ្នាទៀត ។
រឿងទិដ្ធិនេះគិតទៅ គឺវាមានរូបស្អីឱ្យពិតប្រាកដនោះទេ បើទិដ្ឋិគ្មានរូប តើតួខ្លួនប្រាណយើងនេះនឹងមានមកពីណា ? របស់អស់នឹងវាកើតពីសមុដ្ធាន៤មាន កម្ម, ចិត្ត, ឧតុ និងអាហារ ហើយរបស់ខាងក្រៅមាន បឋវី, អាបោ, តេជោ និងវាយោ តែទិដ្ធិនេះតែងប្រកាន់ ទឹក, ដី, ភ្លើង និងខ្យល់ថាជាខ្លួន នេះក៏ព្រោះតែអាសវធម៌ហ្នឹងឯងជាមេនាំខុស ។
តាមពិតទៅមិនមែនសត្វលោកយើងហ្នឹងប្រកាន់ច្រើន, ខឹងច្រើន, ប្រាថ្នាច្រើននោះទេ គឺដោយសារតែអាសវធម៌ហ្នឹងឯងវាត្រាំរាប់លានកោដិឆ្នាំក្នុងខន្ធសន្តានយើងគ្រប់គ្នាមកហើយ ដែលជាអ្នកប្រកាន់ច្រើន ខឹងច្រើន ប្រាថ្នាច្រើននោះ ។
ដល់អញ្ចឹងទៅទើបយើងគួរឱ្យសង្វេគនឹងខ្លួនឯងក្រៃលែងណាស់ ហើយយើងហ្នឹងមិនគួរគាំទ្រអាសវធម៌តទៅទៀតទេ ព្រោះថាមិនមែនយើងឯណា មិនមែនអញឯណា គីលោភៈ ទិដ្ធិ និងមោហៈទេតើ ដែលចេះតែដឹកនាំយើងឱ្យគិតក្តី ធ្វើក្តីចេះតែខុសនោះ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ