ក្នុងនាមយើងជាបរិវារឬជាសមាជិកក្រោមបង្គាប់ក្នុងស្ថាប័នឬអង្គភាពណាមួយ យើងមិនគួររមិលគុណចៅហ្វាយនាយដែលធ្លាប់ផ្តល់ផលប្រយោជន៍ ផ្តល់សេចក្តីសុខដល់យើងឡើយ ហើយត្រូវចងចាំថា មនុស្សរមិលគុណមិនដែលចម្រុងចម្រើនឡើយ និងនាំឱ្យមានវិប្បដិសារីអស់មួយជីវិត ព្រោះជាទង្វើដែលធ្វើឱ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាលែងទុកចិត្ត ។ ហេតុនេះធ្វើជាមនុស្ស បើទោះជាអ្នកដទៃគេមិនទាមទារការតបស្នងចំពោះគុណបំណាច់ដែលគេបានជួយក្នុងគ្រាណាក៏ដោយ…
ក្នុងនាមយើងជាបរិវារឬជាសមាជិកក្រោមបង្គាប់ក្នុងស្ថាប័នឬអង្គភាពណាមួយ យើងមិនគួររមិលគុណចៅហ្វាយនាយដែលធ្លាប់ផ្តល់ផលប្រយោជន៍ ផ្តល់សេចក្តីសុខដល់យើងឡើយ ហើយត្រូវចងចាំថា មនុស្សរមិលគុណមិនដែលចម្រុងចម្រើនឡើយ និងនាំឱ្យមានវិប្បដិសារីអស់មួយជីវិត ព្រោះជាទង្វើដែលធ្វើឱ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាលែងទុកចិត្ត ។
ហេតុនេះធ្វើជាមនុស្ស បើទោះជាអ្នកដទៃគេមិនទាមទារការតបស្នងចំពោះគុណបំណាច់ដែលគេបានជួយក្នុងគ្រាណាក៏ដោយ ក៏យើងជាអ្នកទទួលបានផលអំពីគេនោះគប្បីររកឱកាសដ៏សមគួរណាមួយដើម្បីតបស្នងសងគុណចំពោះសេចក្តីល្អរបស់គេវិញ គឺមិនត្រូវបំភ្លេចគុណអ្នកដទៃចោលនោះឡើយ ។
ធ្វើជាមនុស្សត្រូវចេះដឹងគុណអ្នកដែលធ្លាប់ជួយយើង ហើយត្រូវតបស្នងសងគុណអ្នកដែលធ្លាប់មានគុណនោះវិញដោយចិត្តមេត្តា ករុណា ទើបបានជាកុសលផលបុណ្យដែលនឹងចម្លងខ្លួនយើងឱ្យបានផុតពីទុក្ខទោសទាំងឡាយនៅក្នុងវដ្តសង្សារនេះ ។
ធ្វើជាមនុស្សត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់នូវកតញ្ញុតាធម៌ និងភាពស្មោះត្រង់ជានិច្ច ដោយហេតុថា មនុស្សល្អជាយានជួយអូសទាញអ្នកដទៃឱ្យសាងអំពើល្អដូចខ្លួនយើងដែរ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ