គម្ពីរធម្មបទដ្ឋកថាបានពន្យល់ថា ពរទាំង៨ប្រការដែលព្រះដ៏មានបុណ្យលើកតម្កើងប្រទានដល់ព្រះអានន្ទត្ថេរគឺជាតំណែងតែមួយគត់ក្នុងឋានៈជាឧបដ្ឋាកជាអ្នកបម្រើផ្ទាល់របស់ព្រះ ។
១-បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចម្រើន សូមព្រះអង្គកុំប្រទានចីវរ ដែលព្រះអង្គបានមក ដល់ខ្ញុំព្រះអង្គ ។
២-សូមព្រះដ៏មានបុណ្យកុំប្រទានបិណ្ឌបាតដល់ខ្ញុំព្រះអង្គ ។
៣-សូមព្រះអង្គកុំប្រទានការនៅក្នុងព្រះគន្ធកុដិតែមួយជាមួយនឹងខ្ញុំព្រះអង្គ ។
៤-សូមព្រះភគវាកុំយកខ្ញុំព្រះអង្គទៅកាន់ទីនិមន្តដ៏ចាំបាច់ជាមួយព្រះអង្គ ។
៥-សូមព្រះមានព្រះភាគយាងទៅកាន់ទីនិមន្តដែលខ្ញុំព្រះអង្គបានទទួល ។
៦-ប្រសិនបើខ្ញុំករុណានាំបរិស័ទដែលមកអំពីទីជនបទចូលទៅគាល់ព្រះអង្គ ខ្ញុំព្រះអង្គនឹងបានប្រាស្រាយជាមួយបរិស័ទទាំងនោះដែរ ។
៧-សេចក្ដីសង្ស័យនឹងកើតឡើងដល់ខ្ញុំព្រះអង្គក្នុងកាលណា ខ្ញុំព្រះអង្គនឹងបានដើម្បីចូលគាល់សួរព្រះមានព្រះភាគក្នុងខណៈនោះ ។
៨-បើព្រះភគវាសម្ដែងធម៌ណាក្នុងទីកំបាំងរបស់ខ្ញុំព្រះអង្គ លុះនៅពេលយាងមកវិញ សូមទ្រង់សម្ដែងធម៌នោះដល់ខ្ញុំព្រះអង្គសណ្តាប់ផង ។
ព្រះបរមសាស្តាក៏បានយល់ព្រមនឹងសំណើរបស់ព្រះអានន្ទ ហើយទ្រង់ប្រកាសតែងតាំងព្រះអានន្ទក្នុងឋានៈជាឧបដ្ឋាករបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ ។ ចាប់តាំងអំពីពេលនោះមក ព្រះអានន្ទក៏បានជាឧបដ្ឋាកជាប់ជានិច្ច អស់រយៈ២៥ឆ្នាំ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ